Wij Maken BredaOntdek de leukste plekjes van de stad via de mensen die er wonen

Aug
15thRowans hart voor honden

Rowan, hoe ben jij als vrijwilliger bij het dierenopvangcentrum Breda terecht gekomen?
“Ik heb bijna anderhalf jaar gereisd door landen als Indonesië, Oeganda, Thailand en India en ik zag daar veel straathonden. Die waren helemaal verwilderd en konden daardoor ook niet meer bij mensen wonen. Hierdoor besefte ik me hoe goed alles in Nederland geregeld is. In Nederland hebben we geen straathonden, want honden zonder thuis worden opgevangen in een dierenasiel. Ik wilde graag een steentje bijdragen, dus ik stuurde een mail naar het dierenopvangcentrum Breda en vervolgens werd ik aangenomen als vrijwilliger.”

Jij bent dus meer een hondenmens dan een poezenmens?
“Dat klopt. Als kind wilde ik altijd al een hond, maar ik mocht er geen. Mijn opa en oma hadden wel een klein hondje en daar had ik direct een klik mee. Ook op dit moment heb ik zelf geen hond. Ik ben 27 jaar, ik begin in september aan een nieuwe baan en ik woon nog anti-kraak. Ik wil mijn leven eerst op de rit hebben voordat ik een hond neem. Te veel mensen nemen een huisdier in een impuls. Ze vinden het schattig of stoer, maar denken er niet over na wat er allemaal bij komt kijken. Veel van die dieren komen dan bij ons in de opvang terecht.”

Hoe was het om voor het eerst kennis te maken met de honden?
“In het begin vond ik het best indrukwekkend om met de honden te werken. Ik ga één keer per week naar het opvangcentrum en nu ik er een tijdje werk ben ik wat meer gewend en geeft het me heel veel voldoening. Het is hier heel goed georganiseerd. Honden met gedragsproblemen mogen bijvoorbeeld alleen verzorgd worden door de vaste medewerkers. Elke hond heeft een kleurcode die iets zegt over hun gedrag. Voor mijn werk heb ik veel met kinderen gewerkt en net als kinderen benader ik honden ook als een eigen persoon. Ze hebben een eigen karakter dat je leert kennen. Soms ziet een hond er indrukwekkend uit door zijn formaat of gezicht, maar kom je erachter dat het juist een heel lief dier is. Je leert niet te oordelen bij wat je ziet.”

Voel je na een tijdje goed aan wat de honden willen of bedoelen?
“Ja, omdat ze niet kunnen praten doe je veel op gevoel. Ik stond een keer met een hond in de kennel omdat ik met hem zou gaan wandelen, maar hij deed anders dan anders. Ik besloot niet met hem te gaan wandelen en later hoorde ik van een collega dat hij een epileptische aanval had gehad.”

Hoe ziet een dag op de opvang voor jou als vrijwilliger eruit?
“In de ochtend maken we schoon en in de middag ga ik spelen met de honden op de speelweides hier. Ik ga bijvoorbeeld met ze wandelen of ik train ze onder begeleiding van ervaren medewerkers. We werken alleen met positieve beloningen en geven ze een snoepje of extra aandacht als ze goed gedrag laten zien. Straffen of een blafband, daar doen we niet aan.”

Zoeken jullie nog vrijwilligers?
“Ja, want hoe meer vrijwilligers we hebben, hoe meer tijd er is om de honden extra aandacht te geven. Het komt wel eens voor dat er een dag weinig vrijwilligers zijn en dan merk je meteen dat je te weinig tijd hebt voor alle honden. Er gaat namelijk al veel tijd zitten in de basale verzorging en het schoonmaken.”

Jij kan het in elk geval aanbevelen?
“Zeker, al is het maar om werkervaring op te doen of om beter te leren samenwerken. In september begin ik met een nieuwe baan als begeleider bij de organisatie Visio de Blauwe kamer en ga ik ook één dag in de week naar school, maar ik blijf hier nog steeds één dagdeel in de week werken als vrijwilliger. Ik krijg energie van dit werk en deze plek. Ik vind het mooi om te zien dat zelfs de lang zittende honden uiteindelijk geplaatst worden. Dat is zo leuk!”

Wil je meer weten of heb je vragen over vrijwilligerswerk? Neem contact op met een medewerker van Breda Actief via 076 – 5233555 of via vacaturebank@breda-actief.nl.