-
Jasser bouwt een nieuw leven op
tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties “Mijn naam is Jasser Al Kafri. Ik kom uit Syrië en ik ben vorig jaar gevlucht naar Nederland. Ik probeer met mijn vrouw en kinderen een nieuw leven op te bouwen in Breda. Sinds een paar maanden hebben we een bovenwoning hier in de Haagse Beemden.” Hoe zag je leven eruit in Syrië voor het geweld losbarstte? “Ik heb medicijnen gestudeerd in Syrië. Daarna heb ik 5 jaar als assistent-arts gewerkt en daarna heb ik me gespecialiseerd en 6 jaar als kno-arts gewerkt. Ik werkte in mijn eigen privé-kliniek en in ziekenhuizen in Damascus. In december 2012 werden de problemen in Damascus te groot. Er werd gevochten door allerlei groeperingen, mensen werden vermoord en er vielen bommen op 50 meter van ons huis. Mijn vrouw Noor en ik hebben twee dochters, die waren toen 2 en 5 jaar oud. We moesten weg uit de wijk waar we woonden en we besloten om te vertrekken naar Libanon. Ons huis en mijn privé-kliniek in Damascus zijn na ons vertrek compleet verwoest. We zijn 18 maanden in Libanon gebleven. Maar toen moesten we daar weg. Ik kon er geen verblijfsvergunning krijgen omdat ik door de Palestijnse afkomst van mijn moeder staatloos ben geboren en opgegroeid in Syrië. Ik heb dus officieel niet de Syrische nationaliteit.” En toen? “Toen besloten we naar Europa te vluchten. We hebben veel geld moeten betalen om te kunnen vluchten. We zaten met zo’n 170 mensen op een oud schip. Het […]
-
In de watertoren bij Heidi en Debbie
tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties, www.reneeterberg.nl Wat maken jullie? Heidi: “Wij zijn wAater food&drinks begonnen in de watertoren in de Belcrum. Je kunt bij ons lunchen en borrelen. Daarnaast geven we kookworkshops en je kunt van onze diensten gebruikmaken als je komt vergaderen in de watertoren. We hopen mensen met onze kaart te verrassen door mediterraan geïnspireerde gerechten te serveren op eigen wijze, bereid met verse en zoveel mogelijk duurzame producten. Geen overdreven poe-ha, maar wel net even anders dan anders. De ambiance van de oude watertoren draagt absoluut bij aan de beleving om hier te eten, borrelen of te koken.” Waar komt eigenlijk die extra A vandaan in jullie naam: wAater? Heidi: “Het een verwijzing is naar de vermoedelijke herkomst van de naam Breda. Volgens dat verhaal komt de naam Breda van de rivier de Aa die in Breda en samenkomt met de Mark en hier op zijn breedst is: de Brede Aa. En uiteraard het woord water omdat we in een watertoren zitten. Hebben jullie al horeca-ervaring? Heidi: “Ik had zo’n 5 jaar een cateringbedrijfje naast mijn baan op de marketing- en communicatie-afdeling bij Avans+.” Debbie: “Ik werkte ook op de marketing- en communicatie-afdeling van Avans+. Daar hebben we elkaar leren kennen. Toen ik een jaar of 10 was, wilde ik een eigen hotel beginnen. Later stelde ik mijn droom wat realistischer bij en dacht ik aan een eigen B&B. Dat bleef altijd in mijn achterhoofd. Toen Heidi het idee had om iets te beginnen in de watertoren […]
-
Miriam is meer dan alleen wethouder
Miriam Haagh, we kennen je in Breda vooral als wethouder. Maar je doet nog ander belangrijk werk. “Klopt. Ik werk als vrijwilliger voor Stichting de Regenboogboom. Het is een Stichting die kinderen bezoekt met een levensbedreigende of levensbelemmerende ziekte of kinderen die ernstig trauma hebben opgelopen. Stichting de Regenboogboom leert kinderen en hun ouders om hun kracht terug te vinden in hun eigen droomwereld. Op die manier kunnen ze hun situatie beter aan en ook de zware behandelingen die daar bij komen kijken. Onze bezoekvrijwilligers gaan bij de kinderen langs om ze te helpen naar die droomwereld te komen. Daarnaast zijn er vrijwillige ambassadeurs die voorlichting geven en fondsenwerven en er zijn vrijwilligers die droomdekentjes voor de kinderen quilten.” Hoe doen ze dat dan? “Door liedjes en verhalen die erop gericht zijn de kinderen in hun fantasie mee te nemen. Daarnaast krijgen de kinderen een kristal die in het licht alle kleuren van de regenboog weerkaatst. Het is heel bijzonder om te zien dat de kinderen heel erg open staan voor hun fantasiewereld. Om een voorbeeld te geven: een meisje dat kaal was geworden door de behandelingen die ze had gehad, zag zichzelf in haar fantasie op een paard over het strand gaan. Ze ging zo op in haar droomwereld dat ze wind door haar haren voelde gaan en zei: ‘mijn haren zitten in de weg’. Ze kon helemaal zichzelf zijn, krachtig en niet zielig. De vrijwilligers leren de kinderen dat ze die fantasiewereld ook kunnen gebruiken als ze een […]
-
Etienne en Björn: de sfeermakers van Breda Barst
Wat maken jullie? Etienne: “Wij werken als vrijwilliger bij het festival Breda Barst dat 19 en 20 september plaatsvindt in het Valkenbergpark. We verzorgen alles wat met het decor te maken heeft. Van uitvoering tot planning en organiseren.” Björn: “Dat doen we niet alleen, maar met een groep van zo’n 10 andere vrijwilligers die ons ondersteunen. In maart, april beginnen we met brainstormen. Uit al die leuke ideeën selecteren we wat we willen.” Etienne: “We kijken naar de interesses van de vrijwilligers om te bepalen wie wat gaat doen of maken en dan gaan we aan het werk. Elke maandag zijn we te vinden in The Loads, een fabriekshal in de Belcrum. Daar slaan we onze spullen op en daar bouwen we de decorstukken.” Met wat voor decorstukken zijn jullie bezig? Etienne: “Het dancepodium op het festival heet Suikerbeat. Door die naam hebben we ons laten inspireren voor de aankleding van dat podium. We hebben gekozen voor een snoepthema en zijn bezig met het maken van levensgrote zuurstokken en er komt een suikerspinnenkraam.” Björn: “Verder zijn we een discobal aan het maken in de vorm van het logo van Breda Barst. Dit is de trots van vrijwilliger Thiago. Ook komt er net als vorig jaar een tagwall. Dat is een grote muur waar mensen berichten op kunnen schrijven. Vorig jaar was het een witte muur met markers erbij. Dit jaar voorzien we de muur van krijtbordverf, zodat er op gekrijt kan worden met verschillende kleuren stoepkrijt. Mensen kunnen erop schrijven […]
-
Maartens goede smaak
Wat maak je? “Ik maak een walking dinner voor een feest van Jacobs Electro Groep. Wat ik hier in m’n handen heb, zijn huisgemaakte crustinis van focaccia brood met tomatentapenade, balik zalm met crème fraiche en basilicum cress. In de glaasjes zit Spaanse gazpacho met verse groene kruidenolie. Ik hou van dit soort pure gerechten. Je kunt voor een groot feest als dit niet 250 bordjes maken met veel ditjes en datjes erop. Dan steek ik mijn tijd liever in het zorgen voor goede smaken, door te werken met mooie ingrediënten. Een ander gerecht dat ik bijvoorbeeld heb gemaakt is een langzaam gegaarde kalfswang met truffel en aardappel mousseline waar ik rucola doorheen heb gespateld. De kalfsstoverij geeft een wow-effect in de mond. het creëren van een mooie, zachte aardappel mousseline met een mooie olijfolie. De kalfswangen garen 12 uur op 90 graden en worden zo super mals en perfect van smaak.” Je hebt sinds kort een eigen cateringbedrijf? “Klopt, mijn bedrijf heet TasteM. Ik werkte hiervoor bij Holland Casino en daar heb ik het 17 jaar erg naar mijn zin gehad. Daarnaast werkte ik regelmatig voor exclusieve cateraars. Het leek me altijd al mooi om voor mezelf te beginnen. Vorig jaar ben ik hier concreter over gaan nadenken en uiteindelijk ben ik in mei dit jaar gestart.” Maar het loopt volgens mij wel lekker, toch? “Het gaat al waanzinnig goed. Ik heb al mooie opdrachten gedaan en mijn opdrachtgevers zijn zo tevreden dat ze me ook terug vragen. Dat […]
-
Karin bouwt bruggen in Boeimeer
Wat maak je? “Ik ben voorzitter van de wijkraad Boeimeer. Samen met heel veel andere mensen maken wij de wijk een beetje leuker en fijner om te wonen.” Kun je uitleggen hoe jullie dat doen? “Als wijkraad ondersteunen en verbinden we mensen die ideeën hebben voor de wijk. We helpen door ze in contact te brengen met anderen die bepaalde kennis of talenten hebben, door ze publiciteit te geven in onze wijkkrant en door tijdens onze vergaderingen aandacht te besteden aan hun projecten waardoor er sneller actie ondernomen kan worden. Het is heel bijzonder om te zien hoeveel kennis er is een wijk en hoeveel mensen er bereid zijn om op te staan om te helpen. Zo bouwen we met elkaar aan onze eigen omgeving.” Kun je voorbeelden geven van projecten die de wijkraad ondersteunt? “Een mooi voorbeeld is het Burgemeester van Sonsbeeckpark hierachter. Drie jaar geleden was er een student landschapsarchitectuur, Ignaz Hameetman. Voor zijn opleiding maakte hij een werkstuk over het park. Hij deed onderzoek naar hoe de omwonenden het park ervaren en maakte nieuwe plannen. Het mooie was, dat hij niet gestopt is nadat zijn werkstuk klaar was. Hij heeft het op zich genomen om het park te verbeteren. Inmiddels is daar een groep vrijwilligers uit ontstaan, onder de naam: ‘IamSonsbeeck’. Samen maken ze het park mooier. Ze hebben een wijkdeal met de gemeente. De gemeente doet de grote dingen zoals het gras maaien en het aanleggen van paden. Maar het opruimen, snoeien en wieden doet deze […]
-
Michael zet het op papier
tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Wat maak je? “Ik heb een printwinkel, Q-Print aan de Generaal Maczekstraat en ik maak alles wat met papier en afwerking daarvan te maken heeft. Van geboortekaartjes en trouwkaarten tot visitekaartjes en signing. Ook verzorg ik de beplakking van auto’s en ramen en ik maak banners, spandoeken en reclameborden. Het opmaken vind ik het leukste om te doen.” Jij werkte toch al lang bij die kopieerwinkel op het Van Coothplein? “Klopt. Die zaak ging failliet. Ik kwam bij het UWV terecht, maar niets doen is niks voor mij. Met mijn 17 jaar aan ervaring besloot ik voor mezelf te beginnen.” Dat is een spannende beslissing. Hoe voelt het nu om als ondernemer te werken in plaats van in loondienst? “Ik ben nu een jaar bezig en het verschil met het werken in loondienst is dat je keihard moet werken voor iedere cent die je verdient. Als werknemer heb je meer rust. Eerst werkte ik 36 uur in de week en nu soms wel meer dan 80 uur. Er komt ook meer bij kijken dan ik dacht. Ik ben er zeven dagen per week mee bezig. Op zondag doe ik mijn administratie.” Heb je een ondernemend karakter? “Ja, ik ben wel altijd bezig en zie overal nieuwe kansen. Zo ben ik nu bijvoorbeeld bezig om een site te maken met een collega waar ik vaak mee samenwerk. Het wordt een webshop waarop je oude foto’s kunt laten retoucheren waardoor ze op posterformaat afgedrukt kunnen […]
-
Chris brengt zijn wijk in beeld
Wat maak je? “Ik ben vrijwilliger bij Haagse Beemden Nieuws en doe daar werk als redacteur en fotograaf. Ik maak artikelen en foto’s. Het kost me gemiddeld zo’n twee uur per week om de artikelen uit te werken en daarnaast steek ik natuurlijk tijd in het bezoeken van activiteiten waar ik over schrijf. Vorige maand was het bijvoorbeeld Avondvierdaagse in de wijk, toen ben ik vier avonden op pad gegaan om foto’s te maken. Dat had ook op één avond gekund, maar ik vond het leuk en kende veel mensen die meeliepen.” Je bent veruit de jongste in de redactie van Haagse Beemden Nieuws, hoe ben je hier terecht gekomen? “Ik ben na het VWO begonnen aan een studie in Wageningen, maar dat bleek toch niet de juiste keuze. Toen ben ik gestopt. Ik ben gaan onderzoeken wat andere mogelijkheden zouden zijn. Omdat ik zowel schrijven als fotograferen heel leuk vind, kwam ik terecht bij Haagse Beemden Nieuws. Door vrijwilligerswerk te doen kun je je heel goed oriënteren op wat je allemaal kunt doen later. Er zijn veel meer mogelijkheden als vrijwilliger dan alleen koffie schenken in het bejaardentehuis. Je kunt aan allerlei soorten werk proeven en als het uiteindelijk toch niet bevalt, dan stop je er weer mee. Het is een mooie manier om al een portfolio op te bouwen met werkervaring en het staat goed op mijn cv.” Je vergadert hier met de redactie elke twee weken in sociaal cultureel centrum ’t Kraaienest? “Dat klopt, we vergaderen in […]
-
In dialoog met Hanneke
Wat maak je? “Ik maak contact met mensen en bréng mensen met elkaar in contact. Dat doe ik met mijn bedrijf Connectiekracht, maar ook via het maatschappelijke initiatief Dialoog in Breda.” Wat doet Dialoog in Breda? “Tijdens de Week van de Dialoog, in november, organiseren wij dat er aan tafels op verschillende plekken in Breda mensen met elkaar in dialoog gaan. Mensen die elkaar nog niet kennen. Vorig jaar was het thema ‘Samen beleven’. We hadden een tafel in een theehuis, in de Lutherse kerk, bij HUB 88 en in het Amphia Ziekenhuis. Twee jaar geleden hadden we zelfs een tafel in de Koepel, waar toen gedetineerden met elkaar in gesprek gingen.” Maar als mensen met elkaar willen praten, dan doen ze dat toch gewoon? Waarom moet dat georganiseerd gebeuren? “Het blijkt dat wanneer je die gesprekken vooraf wat structuur geeft, dat er hele mooie, inspirerende dingen gebeuren. Zelf ben ik een jaar of acht geleden gegrepen door wat de dialoog kan brengen. Ik volgde toen als communicatieadviseur een training die ging over het faciliteren, het laten ontstaan van de dialoog tussen mensen en tussen groepen mensen. ” Hoe zorg je er dan voor dat een gesprek de juiste structuur heeft? “Als ik met mijn bedrijf Connectiekracht partijen met elkaar in gesprek breng, dan doe ik eerst veel voorbereidend werk. Ik doe voorgesprekken en maak een onderwerpsinventarisatie om erachter te komen wat de mensen echt belangrijk vinden om aan bod te laten komen. Iedereen kan dan tijdens het gesprek praten […]
-
De Mark op met Angela en Andreas
Wat maken jullie? Angela: “Ik maak een roeitocht over de Mark met Andreas. Andreas heeft epilepsie en een trage informatieverwerking, waardoor hij niet zelfstandig het water op kan. Hij roeit bij Roeivereniging Breda en ik begeleid hem daarbij. Hij heeft nog twee andere coaches, Melanie en Adrienne en ook zijn vader Rob roeit met hem. Andreas roeit iedere week een uur en we begeleiden hem bij toerbeurt.” Andreas: “Angela is vrijwilliger en een hele lieve coach. Met Angela roeien vind ik gezellig. Ze kan goed aangeven of ik sneller moet werken of juist rustig. Anders heb ik minder kracht over voor de terugweg. Ze geeft me goede raad en ze leert me technieken.” Angela: “Ja, roeien is doseren, ook tijdens de slag. Naar voren gaan doe je langzaam en bij de eindhaal moet je juist weer snel zijn. Dat is een lastige switch om te maken. Soms moet ik hem wel zeggen dat hij rechtop moet zitten, want hij heeft de neiging om beetje relaxed onderuit te zitten. Dan gaat de boot scheef, dus dan moet ik bijsturen.” Hoe ben je begeleider van Andreas geworden? Angela: “Richard coördineert bij onze vereniging het aangepast roeien voor mensen met een beperking. Hij vroeg of ik Andreas wilde ondersteunen. Het leek me leuk om te doen, want Andreas is een schat van een jongen. En daarnaast vind ik het belangrijk omdat het voor de meeste mensen zo vanzelfsprekend is om een boot in te stappen en weg te varen, maar voor veel mensen […]
-
Kopje koffie met Ester en Dina
Wat maken jullie? Dina: “Wij maken een praatje. We zijn buurvrouwvriendinnen en we zitten hier regelmatig met een bakje koffie. ‘De Pauw in pracht en praal’ is mijn winkel. Ik zit nu al zo’n 22 jaar hier in de Boschstraat. Ik verkoop sieraden, kleding en accessoires die ik zelf inkoop tijdens reizen. Mijn man en ik gaan zelf naar India, Thailand of Indonesië en daar kopen we spullen in of laten we spullen maken. We weten dus precies waar alles vandaan komt en wie het heeft gemaakt. We steken er veel energie in om het hier te krijgen en daar geloof ik in. Die kleinschaligheid en die energie die erin zit.” Ester: “Ik woon hiernaast sinds 1998 en heb ook mijn atelier hier. Ik schilder. Voornamelijk mensfiguren. Het is belangrijk voor me. Mijn emoties kan ik erin kwijt. Wat niet wil zeggen dat ik heel wild schilder. Mijn werken zijn heel ingetogen. Ik heb kunstacademie gedaan in Tilburg en Hoogstraten.” En waar hadden jullie het over als ik vragen mag? Dina: “Over het lekker weer.” Ester: “En over de brutale Franse gastjes.” Dina: “O ja, de brutale Franse gastjes. Die gooien hun vieze etensresten met saus gewoon naast de prullenbak. Ik heb ze in mijn beste Frans vanmorgen flink de waarheid verteld.” En, maakte het indruk? Dina: “Niet echt. Eentje schaamde zich wel, maar de anderen niet. Ik heb gezegd dat ze zich als kleine kinderen gedragen.” Bevalt de straat verder wel op de Franse jongens na? Ester: “Ja, ik […]
-
De zonnige dagen van Robert
tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Wat maak je? “Ik heb een frozen-yoghurtijsje gemaakt met een topping van blauwe bessen en druiven. Mijn zaak heet Scoops Frozen Yoghurt & Ice Cream en behalve frozen-yoghurt hebben we nu ook schepijs, softijs en Razzle. Mensen kennen ons misschien nog onder de naam Frozz.” Voor jou is het vandaag dus bikkelen terwijl iedereen geniet van het zonnetje? “Het is hard werken maar ook voor ons is het een blije dag. Dit is waar we het voor doen. Het is natuurlijk fijn dat we omzet draaien, maar daarnaast krijgen we ook heel veel positieve reacties van klanten. Mensen die met een glimlach binnenkomen en met een grotere glimlach weer naar buiten lopen. Daar krijg je energie van.” Wat is frozen yoghurt precies? “Het hoofdbestanddeel is yoghurt met wat melk, een beetje suiker en zout. Het bevat geen slagroom, bergen suiker of kunstmatige kleur of smaakstoffen. Daarbij kun je dan nog toppings kiezen, zoals verschillende soorten vers fruit, Nutella of chocolade vlokken, stukjes brownie of walnoot.” Hoe heb jij zelf frozen yoghurt ontdekt? “Ik was met mijn vrouw en dochters in 2009 in Londen en daar hebben we het voor het eerst gegeten. In 2011 hebben we het opnieuw geproefd in Amsterdam en hadden we dezelfde positieve beleving als in London. Bij thuiskomst zijn we gaan nadenken of we er niet een zaak mee konden openen in Breda. Mijn dochter is gaan googelen en zij ontdekte de franchiseketen Frozz. Op die manier zijn […]
-
Menno ontwikkelt zijn talenten
Tekst & kiekje: Renée ter Berg, www.reneeterberg.nl Wat maak je? “Ik studeer Performatory aan de NHTV en daarnaast werk ik vrijwillig mee aan verschillende projecten.” Performatory, dat klinkt ingewikkeld… “Het is een hbo-opleiding die zich richt op sociale innovatie. Sociale innovaties zijn nieuwe benaderingen of oplossingen voor maatschappelijke problemen. Dat kan gaan over bijvoorbeeld zorg, onderwijs of innovatie op de werkvloer. Je krijgt binnen de opleiding enorm veel vrijheid, en dus verantwoordelijkheid, om zelf na te denken wat voor jou belangrijk is en hoe je je studie graag wilt vormgeven. De studie zelf is dus ook sociaal innovatief vorm gegeven.” En je doet ook veel dingen naast je studie? “Klopt, ik heb vorig jaar samen met een aantal studiegenoten De Versnellingsbak opgezet. Dat is een project waarbij we met een groep van acht studenten een week lang door Nederland zijn gereisd met een Volkwagenbusje en tijdens die week allerlei bedrijven hebben geholpen door mee te denken over projecten waar ze mee bezig waren en problemen waar ze tegenaan liepen. Het was een hele leuke week, waarin we telkens niet precies wisten waar we terecht zouden komen. We hebben bijvoorbeeld een afdeling geholpen waar de communicatie tussen de collega’s moeizaam verliep, we hebben met iemand meegedacht die een app aan het bouwen was en we hebben zelfs een concept gemaakt voor een camping in de buurt van Sneek. De Versnellingsbak gebruiken we nog steeds als platform om sociale opdrachten samen op te pakken.” En je doet nog meer, toch? Dat […]
-
Slow tanken met Dion
tekst & kiekje: Renée ter Berg, www.reneeterberg.nl Wat maak je? “Ik werk bij Festina Lente. Dit is een tankstation met heel veel extra’s. Wij tanken bijvoorbeeld ook voor alle klanten die hier komen. Dat is een extra service waarmee we ons willen onderscheiden. We helpen ook als je olie nagekeken moet worden of je banden en daar rekenen we niets voor. Verder verkopen we veel biologische producten, we hebben een mini-bibliotheek, we hebben broodjes van bakker Joppe en mensen kunnen hier lunchen of koffiedrinken. Het idee en de hele look is bedacht door Michelle van Vlaardingen. Zij heeft het tankstation overgenomen en helemaal verbouwd.” Wat vind je leuk aan je werk? “De diversiteit vind ik leuk. Ik help niet alleen met tanken of afrekenen, maar er zijn ook veel mensen die een broodje komen eten of koffie komen drinken. Er komen hier veel studenten langs op weg naar de bushalte, ouderen uit de flats hier in de buurt en passanten die nieuwsgierig zijn. De mensen zijn bijna allemaal aangenaam verrast als ze Festina Lente binnenkomen.” Wat betekent Festina Lente eigenlijk? “Het is Latijn voor: haast je langzaam. Ons motto is ook: onthaast tanken.” Kom je uit Breda? “Ik woon in Effen, net buiten Breda. Maar ik heb hier op het Mencia de Mendoza gezeten. Volgend schooljaar ga ik accountancy doen op de NHTV. Ik woon nu wel op mezelf, maar nog op het erf bij mijn ouders. Misschien ga ik volgend jaar op kamers in Breda.” Dus je hebt […]
-
Vers van Mike en Robert
tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Wat maken jullie? Mike: “Wij zijn van Marktlokaal.com en wij zijn onze proefdozen aan het klaarzetten bij ons afhaalpunt, Festina Lente. Marktlokaal.com is een nieuwe website waarop je boodschappen kunt doen bij verschillende versleveranciers uit Breda. Je kunt vlees bestellen van Pieter Kling, groente van Wout, brood van De Gomer of van Van Disseldorp, wijn van Dames Pellens en nog veel meer. Deze proefdozen konden mensen de afgelopen weken op de site bestellen en vanaf eind deze week gaat de website live en kun je je bestelling plaatsen die je de volgende dag hier, bij Festina Lente ophaalt in de Chopinstraat.” Dat spaart een hoop tijd. Mike: “Klopt. Ga er maar eens langs allemaal, dan ben je bijna een dag bezig. Het is heel fijn dat deze winkels blijven bestaan, want het zijn iconen in de stad. Door ze met Marktlokaal.nl samen te voegen kunnen ze ook online een concurrentiepositie innemen ten aanzien van de grote supermarkten. Het is een hele enthousiaste groep ondernemers die nu bij ons zijn aangesloten. Zij zien dat dit kansen oplevert. De klanten van de slager worden zo ook de klanten van de bakker. Het versterkt elkaar. Mooi is ook dat je bij ons niet meer betaalt dan in de verswinkel. We rekenen klanten alleen een klein bedrag voor het inpakken. Je bent dus eigenlijk niet duurder uit dan in de supermarkt en de kwaliteit… tja dat hoef ik niet eens uit te leggen.” Jullie bieden ook […]
-
Jeannette inspireert de kinderen
Wat maak je? “Ik maak zelfportretten met een groepje kinderen van bso de Petteflet in de nieuwbouw Laurentiusschool: Mick, Julie, Reza en Cato. Ik werk nu zo’n zes jaar als pedagogisch medewerker voor Kober. Deze groep noemen we de Mini’s, het zijn de kleuters van 4 tot 6 jaar.” Je hebt ze ook wat voorbeelden van beroemde schilders laten zien. “Ja, ik vind het leuk om ook over schilders uit de geschiedenis te vertellen die veel portretten hebben gemaakt. Ik heb voorbeelden laten zien van Rembrandt, die zichzelf met allerlei verschillende gezichtsuitdrukkingen heeft geschilderd. Ook heb ik werken laten zien van Vincent van Gogh, die heel veel kleur gebruikte. De kinderen zijn nog jong, dus ze kennen Van Gogh en Rembrandt niet. Maar ik leg ze uit dat het hele beroemde schilders waren die no steeds in veel musea hangen.” Vonden ze het leuk om die voorbeelden te zien? “Ja, ik merkte aan hun reacties dat ze echt geïnspireerd waren. Ze keken er heel goed naar en vorige week zag ik al dat ze net als Van Gogh ook in de achtergrond van het portret heel veel kleur hadden gebruikt.” En dan gaan ze aan de slag… “Ja, we zijn echt een uur bezig met een spiegeltje erbij. Voor de kinderen is het al heel speciaal om echt in de spiegel te kijken naar wat ze zien. Mick heeft bijvoorbeeld hele grote ogen en die heeft hij ook heel mooi groot getekend. Toen zijn moeder het zag zei ze ook […]
-
Ineke brengt leven in de kerk met Pasen
Wat maakt u? “Ik maak in de weken voor Pasen een liturgische bloemschikking in de Mariakerk. Het zand wat hier ligt was het eerste dat ik heb geplaatst. Het stelt de woestijn voor, de verdorring in de wereld. De zondag daarna heb ik de kaars erbij geplaatst, die had te maken met de lezing van die zondag en die staat voor het licht van Jezus. Daarna is het brood erbij gekomen. Dat is het symbool voor Jezus die zichzelf heeft gegeven. De bloesemtak is voor de zondag van de vreugde en afgelopen zondag is het kruis erbij gekomen. Dat staat voor de dood van Jezus. De takken staan in het water, dus hopelijk komt het nog tot bloei en dat staat dan ook voor het leven. Tot slot komt er nog aarde overheen met tuinkers en het is de bedoeling dat ook die tuinkers met Pasen tot leven komt. Ik doe het allemaal samen met een collega-vrijwilliger, zij helpt mij altijd met de bloemenversiering en zij verzorgt de boeketten. Zij helpt ook met Pasen met het aankleden van de kerk.” Heeft u altijd al een liefde voor bloemen gehad? “Ik heb liefde voor bloemen, de natuur en alles wat levend is. Mijn broer is bloemist en ik hielp hem vroeger wel eens in zijn winkel. Het creatieve zit er bij ons wel in. Ik schilder, ets en boetseer. Onze lieve heer heeft me veel talenten en dat ik dat hier mag toepassen vind ik geweldig. Dat ik in zijn huis […]
-
Alex is jong@Breda
www.wijmakenbreda.nl is een blog van copywriter en journaliste Renée ter Berg. Deze keer werd het interview eenmalig verzorgd door Batuhan en Can, de redactieleden van www.jongatbreda.nl. Tekst en fotografie: Batuhan en Can Wat maak je? “Ik beheer de website www.jongatbreda.nl van het CJG Breda. Deze jongerensite is er voor en door jongeren in Breda en omstreken. Ik studeer maatschappelijk werk en dienstverlening aan de Avans Hogeschool in Den Bosch. Momenteel zit ik in het derde jaar en loop ik tien maanden stage bij het CJG Breda.” Waarom ben je stage gaan lopen bij het CJG Breda? “Zelf ben ik in een fijne omgeving opgegroeid, maar dat is voor veel mensen niet vanzelfsprekend. Door maatschappelijk werk en dienstverlening te gaan studeren hoop ik later jongeren en volwassenen te ondersteunen die rondlopen met problemen waar ze niet uitkomen. Zo ben ik dan ook bij het CJG Breda beland. Zij bieden ondersteuning aan jongeren en gezinnen die dat nodig hebben.” De site www.jongatbreda.nl is er voor en door jongeren. Kun je daar meer over vertellen? “Samen met een andere medewerker van het CJG Breda coördineer ik een jongerenteam dat www.jongatbreda.nl zo aantrekkelijk mogelijk probeert te maken. Het team bestaat uit Bredase jongeren die voor ons verhalen schrijven. Het kunnen blogs zijn over evenementen of leuke plekjes in de stad, maar ook persoonlijke verhalen uit het dagelijks leven. Dit alles met als doel jongeren te inspireren en te informeren. Ook is er info te vinden over de thema’s: verslavingen, relaties & seksualiteit, geweld & […]
-
Ondernemende dames Kyki en Melissa
Wat maken jullie? Melissa: “Ik maak foto’s en video’s en Kyki schrijft recensies en werkt als eindredacteur. We kennen elkaar via 3voor12 Breda.” Kyki: “3voor12 Breda is een website voor lokale muziek. We schrijven recensies over de bandjes en artiesten die hier optreden. De site maakt deel uit van de landelijke 3voor12 site, dat is een van de grootste muziekwebsites in Nederland.” Zijn dat fulltime banen wat jullie doen voor 3voor12? Melissa: “Ons werk voor 3voor12 is vrijwillig en daarnaast hebben we onze eigen bedrijfjes. Ik hou me bezig met video, fotografie en editing gefocust op artiesten en bandjes. Dat doe ik onder de naam Capribee. Het loopt lekker en ik reis hiervoor heel wat af door Nederland en het buitenland.” Een goed lopend bedrijf. Maar je bent nog jong, toch? Melissa: “Ik ben 20 en ik doe dat nu al een paar jaar. Ik werk sinds twee maanden vanuit het AV-huis in Breda. Daar werken allerlei ondernemers die zich bezig houden met audiovisuele producties. Ik heb wel gestudeerd, maar daar heb ik niet veel mee gedaan. Ik ben meteen lekker voor mezelf aan het werk gegaan.” En wat heb jij voor bedrijf, Kyki? Kyki: “Ik run samen met een vriendin Writersworld, een online platform voor schrijvers. We geven feedback op verhalen met geredigeerde tekst erbij en daarnaast doen we opdrachten voor bedrijven. We beoordelen ook manuscripten en de feedback is gratis voor verhalen tot 3000 woorden. Alles wat daarboven zit is betaald. Heb je ook iets gestudeerd in die […]
-
Fleur en Anita’s voorjaarsvakantie
tekst en kiekje: Renée ter Berg (www.reneeterberg.nl) Wat maken jullie? Fleur: “Wij maken kleding en linnengoed schoon en netjes. We hebben samen het bedrijf Avanti strijkservice en wij wassen en strijken.Ik ben eerst in Roosendaal met een strijkservice begonnen en toen zou ik in Breda wat apparatuur overnemen. Dat werd uiteindelijk een hele zaak.” En toen bent jij ook in de zaak gekomen? Anita: “Ja, ik ben eigenlijk helemaal niet van het strijken en wassen. Ik heb 19 jaar horecaervaring. Toen we de wasserij overnamen wist ik wel dat dat niet te combineren was met de horeca. Ik dacht dat ik voor de wasserij alleen maar rondjes zou rijden om alles op te halen en weg te brengen. Maar er kwam wel wat meer bij kijken. Het is hard werken, we maken soms wel dagen van 14 uur. We zijn vier dagen van 10.00 tot 17.00 uur open, maar dinsdag ben ik bijvoorbeeld al om kwart voor zeven hier en in Roosendaal ,waar we wonen gaat het ook door. Daar halen en brengen we ook strijk.” Jullie zijn niet alleen zakelijk maar ook privé een stel? Fleur: “Ja, wij zijn al 26 jaar samen.” Samenwerken met je partner, gaat dat wel goed? Anita: “Vroeger konden we niet zo goed samenwerken, maar dat hebben we geleerd. We hebben heus wel eens woorden.” Fleur: “Je moet privé en zakelijk dan wel gescheiden kunnen houden. Als we met ruzie thuis de deur uit stappen, dan moeten we dat hier niet laten merken […]
-
Sioe Hoey en Licia werden verrast met bloemen
Tekst en kiekje: Renée ter Berg (www.reneeterberg.nl) Wat maak je? “Ik ga mijn huis vrolijk maken. We hebben net deze bloemen net gekregen van Esther, een vriendin van mij. Ze wilde ons feliciteren met de aankoop van ons nieuwe huis. We zouden vanmiddag bijkletsen en toen vertelde Esther ze dat ze nog even een bosje bloemen moest kopen. Mijn dochter Licia mocht het bosje uitkiezen hier bij Cees van Eijk en toen bleek dat ze voor ons waren. Dat was een mooie verrassing.” Waarom heb je voor deze bos gekozen? Licia: “Ik vond de kleuren mooi. Mijn lievelingskleuren zijn roze en paars. Als het lente wordt ga ik buitenspelen en bloemen plukken. Die zet ik dan ook in een vaasje op tafel. Ik vind de lente leuker dan de winter.” Hou jij ook zo van bloemen en lente? “Ik heb ook wel weer zin in de lente en mooi weer. Dat het nog licht is als je uit je werk komt. Ik kijk er wel naar uit. En van een mooie bos bloemen word ik zeker blij, die moet ik eigenlijk wat vaker in huis halen. Ik realiseer me nu ook wat een luxe het is. We hebben een jaar in Australië gewoond, in Perth en daar was het zo droog dat ze al blij waren als er paardenbloemen groeiden. Een bos rozen was onbetaalbaar, die kostten daar wel 80 euro.” Dus je woont nog niet zo lang in Breda? “Nee, dat klopt. Het is wel toevallig, want ik […]
-
Ontspannen bij kapper Freek
Wat maak je? “Ik maak mensen mooi en blij. Van buiten maar ook van binnen, want als je je lekker voelt zie je er ook beter uit. Op dit moment ben ik bezig met een stoelmassage. Een stoelmassage bij de kapper? “Bij een kapper verwacht je dat je geknipt en gekleurd wordt en dat doen we natuurlijk ook. Maar daarnaast hebben we een wellnessconcept. Bij Hairs Ahead willen we zorgen voor een gevoel van wellbeing en dan doen we door net iets meer tijd te nemen om mensen te laten ontspannen. We bieden een stoelmassage aan, een hoofdhuidmassage en de verzorging voor het haar laten we intrekken met een warme handdoek. Zo kom je voor je knipbeurt begint al in een andere staat dan wanneer je heel druk even snel binnenkomt. Tijdens deze stoelmassage zit je voorover en je nek, hoofd en rug worden gemasseerd.” Jij houdt ervan om mensen te verwennen? “Ja, wat we hier doen, dat moet bij je passen. Je moet mensen willen verwennen. Ik vind het leuk om mensen een soort cadeau te geven. Iets wat ze niet verwachten. Met die toevoeging van beauty en wellness willen we ons onderscheiden. Opvallend is ook dat de mensen die bij ons werken zich daardoor ook uitselecteren. Je hebt mensen die er bijvoorbeeld niets mee hebben om mensen aan te raken en dan passen ze ook niet bij ons bedrijf.” Denk je dat mannelijke kappers een vrouwelijke kant moeten hebben voor dit vak? “Je moet het leuk vinden om […]
-
Geen carnavalsoptocht zonder Toon
tekst & kiekje: Renée ter Berg www.reneeterberg.nl Wat maakt u? “Ik maak een ronde langs verschillende carnavalswagens om de constructies te bekijken. Ik ben al 27 jaar vrijwilliger bij de BAC, de Bouw Advies Commissie in Prinsenbeek. Hier zijn we bij de Schuumsoppers. Die zijn al jaren bezig en hebben eigenlijk nauwelijks advies nodig.” Al 27 jaar vrijwilliger! Dan vindt u het vast leuk om te doen. “Ik ben er destijds voor gevraagd en doe het sindsdien met veel plezier. Het contact met de mensen vind ik mooi en ook dat ik van het begin af aan kan zien hoe de wagens worden opgebouwd.” Heeft u nu nog een goed advies voor de Schuumsoppers? “Dan zou het al te laat zijn! De meeste bouwclubs beginnen al maanden van tevoren. Om de twee weken komt er iemand van de BAC kijken. Ik ga meestal samen met een andere vrijwilliger langs en dan bezoeken we zo’n zes à zeven bouwclubs op een avond. We kijken naar de constructie en het materiaal om te zien of het degelijk in elkaar zit. Zelf kom ik uit de stratenbouw en ik heb ook in de metaal gezeten. Daar heb ik mijn kennis opgedaan. We hebben ook iemand die heel precies de constructieberekeningen kan maken als we zeker willen weten of het goed zit. Maar nu, zo vlak voor carnaval is het vooral leuk om te kijken wat het allemaal gaat worden. Alles is bijna klaar en er heerst al een hele gezellige sfeer.” Wat zou […]
-
Met Tessa tussen de koeien
Tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties www.reneeterberg.nl Wat maak je? “Ik ben dierverzorger bij Kinderboerderij Wolfslaar in Breda. Ik maak de stallen schoon, ik voer de dieren, zet ze op de wei en borstel ze. Dit is Evelien. Ze is 15 jaar en de oudste koe van de kinderboerderij. Ze is een van mijn lievelingsdieren hier. Tara, de pony, was ook een lieveling van mij en vele andere medewerkers. Zij was 35 jaar en de oudste bewoner van de kinderboerderij. Helaas hebben we een week geleden afscheid van haar moeten nemen. Ze was heel makkelijk en lief.” Hebben dieren allemaal hun eigen karakter? “Jazeker. De koeien hebben bijvoorbeeld een rang onderling. Evelien is de baas. Ze loopt voorop en houdt alles bij elkaar. Elsje is heel jong en nieuwsgierig, ze komt snel naar je toe en is soms wat opdringerig. Saartje is juist wat onzeker en afwachtend en zo heeft elk van de 150 dieren die we hier hebben een eigen karakter.” Veel mensen denken misschien dat het vrijwilligerswerk is wat je hier doet. “Gelukkig hebben we veel vrijwilligers die ons helpen, maar voor mij en nog een aantal collega’s is het een betaalde baan. Met alleen vrijwilligers zouden we het niet kunnen draaien. Hoewel ik vroeger al van dieren hield had ik toen nog niet bedacht dat ik dierenverzorger zou worden. Eerst heb ik een opleiding verpleegkunde gedaan, maar ik merkte dat ik het zorgen voor mensen lastiger vond dan het zorgen voor dieren. Ik […]
-
Wat dans betekent voor Jairsingho
Tekst en kiekje: Renée ter Berg www.reneeterberg.nl Wat maak je? “Ik maak jongeren bekend met de lessen van The Scene of Dance, het is hier vandaag open dag. Ik geef les in Hiphop Freestyle en Hiphop Choreo. Freestyle wil zeggen dat je je eigen ding kunt maken en choreo is dat ik zelf iets voorbereid en dat aan de groep leer. Ik doe het graag, het is voor mij een soort ontspanning.” Hoe ben je zelf begonnen met dansen? “Op mijn veertiende ben ik gaan dansen door een dansfilm die ik had gezien. Die raakte me zo dat ik dacht: dat wil ik ook. Ik ben toen elke zaterdagochtend met mijn buurjongen gaan dansen en op die manier gegroeid. Ik heb nooit lessen genomen, dat doe ik nu pas de laatste twee jaar. Ik probeer vooral zelf te kijken en te analyseren. Ik probeer zelf te groeien naast de lessen die ik neem. Toen ik net in Breda kwam wonen, wist ik nog niet zo goed waar ik kon trainen. Uiteindelijk belde ik naar The Scene en kon ik hier terecht om vrij te trainen en les te krijgen. Wilgo, de eigenaar, vond het goed wat ik deed en hij zei dat ik ook lessen mocht geven als ik dat zou willen. Ik volg nu zelf lessen in Rotterdam en soms in Eindhoven. Daar is de scene groter. Ik ga naar jams en doe mee met jams. Totaal ben ik ongeveer tien uur in de week met dans bezig.” Wat […]
-
Een dagje dakloos met Ad
Tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties (www.reneeterberg.nl) Wat maak je? “Ik maak deze jongeren van middelbare school Mencia de Mendoza Lyceum bekend met het leven van daklozen. Zelf ben ik 15 jaar dakloos geweest. Nu begeleid ik als vrijwilliger in de Straatraad wandelingen door Breda. We nemen samen met een hoofdgids de mensen mee langs plekken die belangrijk zijn in het leven van een dakloze.” Wat is de Straatraad precies? “Het is een raad die is opgericht in het Annahuis, dat is dit inloophuis, waar we nu de wandeling starten. Ik kwam hier drie jaar geleden toen ik nog dakloos was regelmatig. Het Annahuis was toen net bezig met het oprichten van de straatraad. Ik heb me daarbij aangesloten. We vergaderen iedere woensdag over wat belangrijke zaken zijn voor de daklozen in Breda en dan proberen we daar ook iets aan te doen.” Welke plekken laat je zien tijdens de wandeling? “’t IJ, dat is de dag- en nachtopvang. Je wordt daar naartoe gestuurd als je geen huis meer hebt. Daar heb je ook gebruiksruimtes van Kentron. Verder gaan we door de stad, langs het Stadskantoor en de bibliotheek. Dat zijn voor daklozen goede plekken, omdat iedereen er naar binnen mag. Veel van de mensen die we rondleiden zijn ook nieuwsgierig waar daklozen slapen, maar we laten niet alle plekken zien. Er zijn goede plekken in de stad om te slapen, maar als die bekend worden, dan komen er ook verkeerde mensen op af. In het centrum worden […]
-
De mooie nieuwe winkel van Irma
tekst en kiekje: Renée ter Berg, www.reneeterberg.nl Wat maak je? “De winkel is net open en ik heb net Tessa van Gimmick Design geholpen om haar spullen hier klaar te zetten. In De Nieuwe Winkel verkoop ik woonaccessoires, cadeautjes en kleding van meer dan dertig verschillende ondernemers. Ik verhuur mijn winkelruimte aan deze ondernemers. We maken dus samen deze winkel.” Het zijn mooie, bijzondere spullen allemaal! “Het zijn allemaal spullen met een verhaal. Design, maar ook industrieel, spullen van gerecycled materiaal, veel handgemaakte items ook.” Wat loopt er nu het beste? “In december kwamen mensen vooral voor cadeautjes, leuke hebbedingen. De laatste tijd zie ik weer meer mensen die komen voor hun inrichting en verkoop ik meer kussens, tafels, verlichting en kunst. De tassen lopen trouwens ook goed.” Mooi trouwens, die tafels van Gimmick Design. “Ja, het zijn tafels waarvan het tafelblad bestaat uit houten mozaïek. Je kunt de stukken dus telkens anders in het blad neerleggen, waardoor je de look eindeloos kunt variëren. Ik werk ook graag met meubelmakers uit de regio. Zo hebben Saar & Teun van Saar85 mijn kassabalie gemaakt. Het leuke is dat ik mensen dan ook makkelijk kan doorverwijzen. De Nieuwe Winkel is een nieuwe winkel, is het ondernemerschap voor jou ook nieuw? “Ja, zelfstandig ondernemer zijn is nieuw voor me. Ik ben reisleidster geweest en heb ook sales gedaan in de reiswereld en in de boeken. Een kennis, die deze winkel in den Bosch was begonnen vroeg me of […]
-
In de stalling bij Ad
Tekst en kiekje: Renée ter Berg www.reneeterberg.nl Wat maakt u? “Ik ben al 28 jaar in dienst van de Atea groep en werk nu bij de fietsenstalling. Maar ik ben meer een buitenmens. Van maart tot en met oktober maak ik rondvaarten in de singels van Breda. Toeristen of andere geïnteresseerden kunnen meevaren en dan vertel ik over de stad. Ook heb ik een eigen volkstuin, mijn zoon helpt me daar vaak bij.” Hoe vindt u het om hier te werken? “Soms kan het hectisch zijn. Vooral tijdens evenementen, met carnaval, Koninginnedag of het Jazz Festival. Maar op een dag als vandaag is het rustig. Dan kan ik af en toe gaan zitten. Dat is wel prettig, want ik heb last van mijn rug. Ik kijk wel uit naar de lente als we weer rondvaarten gaan doen. Als ik te lang binnen ben voel ik me opgesloten.” En dan kunt u ook weer aan de slag in de moestuin. Wat kweekt u allemaal? “Vanalles. Van fruitboompjes tot groentes. Het fruit viel vorig jaar wel wat tegen. Er komen makkelijk ziektes in. Daar kun je wel tegen spuiten, maar dat doe ik liever niet. Dat is niet gezond.” Bent u bewust bezig met hoe gezond u eet? “Jazeker. Bij ons komt er geen pizza in huis en we eten misschien maar eens in de twee weken friet. Die maken we dan zelf. Mijn vrouw kookt altijd. Ik lust alles wat ze maakt en ben overal tevreden mee.” […]
-
Het ijs op met Charysa, Sascha, Fatiya en Joyce
Wat maken jullie? “Wij maken er een gezellige middag van op de kunstijsbaan hier in Breda .” Hoe kennen jullie elkaar? Sascha: “Wij kennen elkaar van school. We zitten op het Vitalis College in Breda en volgen de opleiding verpleegkundige niveau 4. Het leuke aan onze vriendschap is dat het eigenlijk vanaf de eerste dag al goed klikte tussen ons. We maken met z’n vieren de leukste en gekste dingen mee. Het is altijd lachen met ons!” Komen jullie vaak op de ijsbaan in Breda? Joyce: “Ik kom zelf niet vaak op de ijsbaan, meestal twee of drie keer per jaar. Het leukste van een kunstijsbaan vind ik dat je er gewoon naar toe kan gaan wanneer je zelf wilt, ook als het niet sneeuwt of vriest.” Kun je nog herinneren hoe je ooit hebt leren schaatsen? Charysa: “Toen ik ongeveer 4 jaar was begon ik met schaatsen op van die kleine kinderijzertjes en toen ik ongeveer 6 jaar was heb ik leren schaatsen op kunstschaatsen. Ik hield me dan vaak vast aan mijn vader die me vooruit trok op het ijs.” Fatiya: “Vroeger toen ik jong was ging ik vaak skeeleren en ik was daar heel goed in. Daarna ging ik een keer met mijn ouders schaatsen en had helemaal geen hulpmiddel nodig, ik viel wel een paar keer maar daar bleef het ook bij.” Zijn jullie goed in schaatsen? Charysa: “Ik ben niet heel erg goed in schaatsen. Mijn beste vriendin zat op kunstschaatsen en zij leerde mij […]
-
Wat betekende 2014 voor Rob?
Wat maak je? “Ik heb een schoenmakerij hier in Princenhage en ik verkoop ook schoenen, steunzolen en alles wat erbij hoort. Ik ben 15 jaar geleden begonnen bij Cremer aan de overkant en toen die zaak stopte ben ik voor mezelf begonnen.” Het jaar is bijna voorbij. Waar breng je Oud & Nieuw door? “We vertrekken tweede kerstdag op vakantie naar de Ardennen en daar zijn we dan nog met Oud & Nieuw. Het is er lekker rustig voor de honden, zonder vuurwerk. Vorig jaar waren we er ook met kerst. Toen we wakker werden op eerste kerstdag was alles nog groen en na een uur was alles wit. Er lag 15 centimeter sneeuw. De allereerste kerst met mijn vriend daar kan ik me nog goed herinneren. Dat was in 2010. Er lag heel veel sneeuw en we deden er wel 6,5 uur over om er te komen in plaats van 2,5 uur. Maar toen we aankwamen was de hele boerderij waar we logeerden in kerstsfeer versierd. Dat was heel mooi.” Overdenk je dan samen 2014 nog een keer als je daar bent? “Ja, we denken wel aan wat we hebben meegemaakt. Ik denk dan vooral aan mijn vorige hond. Die is in juni plotsklaps gestikt. Dat was erg heavy. Ik kwam erachter dat hij een gezwel had en de volgende dag al zag ik dat we met spoed naar de dierenarts moesten rijden omdat het niet goed was. Toen is hij in de auto overleden. Raiko was een Middenslag […]
-
De kerst van Mineke
Wat maakt u? “Ik hou van bloemschikken. Hier bij de bloemisterij kijk ik even wat de prijzen zijn, wat de trend is en dan ga ik zelf stukken maken. Mijn schoondochter komt uit Japan, zij houdt ook van bloemschikken en stimuleert me altijd. Ze is nu in Japan en daarom logeer ik nu bij mijn zoon in Breda en pas ik op de kleinkinderen.” Heeft u al iets moois gezien? “Deze takken hier komen van een soort boom die ik vroeger zelf ook in de tuin had. Je vindt ze ook veel in Italië. En deze met hangende naalden vind ik heel mooi. Ik heb zo’n hoge pot en nu leek het me wel iets om het naar beneden te doen, met hangende takken. Tegenwoordig zie je veel kerststukjes waar ze dan ook een mooie bal in verwerken, dat is mode. Meestal doe ik dat niet, ik werk graag met natuurlijke materialen zoals pompoen of dennenappels.” Weet u al hoe u de kerstdagen gaat doorbrengen? “Kerst? Nee, dat weet ik nog niet helemaal. Ik ben niet iemand die dat heel lang van voren gaat plannen. Mijn man wordt morgen geopereerd aan een hernia. Ik zou eigenlijk langer in Breda blijven, maar nu ga ik vanavond naar huis zodat ik hem morgen weg kan brengen. Ik moet dus ook even afwachten hoe hij zich voelt na de operatie. Onze dochters komen eerste kerstdag lunchen met de kleinkinderen en verder kijken we wel wat we doen. Misschien is het te druk voor […]
-
Uit de caravan van Edwin en Ayla
tekst & kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties (www.reneeterberg.nl) Wat maken jullie? “Wij maken filterkoffie, biologische soepen en taarten. Ons bedrijfje heet Bitterzoet en vandaag staan we bij Hub88 in de Boschstraat.” Leuk, met zo’n caravan ben je lekker mobiel. “Het was een droom om een lunchroom te beginnen, maar dat leek ons toch te risicovol en daarnaast moet je er al je tijd in steken. Je kunt nooit zomaar op vakantie. Toen kwamen we op het idee om mobiele keuken te beginnen. Dat is flexibeler en je hebt minder vaste lasten. Op dat moment hadden we het idee van een foodtruck nog nergens gezien, het was ons eigen idee. Maar het bleek in opkomst te zijn, we kwamen het daarna veel tegen. We staan graag op zoveel mogelijk verschillende plekken en vinden het leuk om met allerlei verschillende mensen in contact te komen.” Hebben jullie de caravan helemaal zelf omgebouwd? “We hebben zelf het interieur eruit gesloopt, de spullen gekocht die we nodig hadden en toen hebben we iemand die we kenden gevraagd om alles erin te bouwen. Er zaten allerlei lastige hoekjes in en het moet wel degelijk zijn. We hebben hem ook gevraagd om de elektra goed te regelen, want dat is natuurlijk belangrijk. De gaspitten doen het niet zo goed, dus we bereiden alle soepen en taarten thuis.” Zijn jullie ook privé een stel? “Ja, we zijn sinds begin 2009 samen. Toen we elkaar net kenden, kookten we om de beurt voor elkaar. Dan mocht de ander […]
-
Arlon bereikt zijn doelen
tekst en kiekje: Renée ter Berg (www.reneeterberg.nl) Wat maak je? “Ik heb naast mijn studie een studententeam voor Unicef opgericht in Breda. Als vrijwilligersteam volgen we nu een cursus bij Breda Actief en die organisatie is nauw betrokken bij TEDxYouth@Brabantlaan. Zo ben ik uitgenodigd om hier aanwezig te zijn in het publiek.” Je hebt een studententeam voor Unicef opgericht. Jij bent geen luie student dus? “Ik vind het heel goed om mezelf naast mijn studie te ontwikkelen. En waar kan dat beter dan bij een goede doelenorganisatie? We bepalen zelf als team wat we willen doen voor Unicef en daardoor kunnen we ons op allerlei vlakken ontwikkelen. Het heeft ook raakvlakken met mijn studie. Ik studeer commerciële economie en in mijn rol als voorzitter van het team ben ik bezig met management en leiderschap, een team motiveren en bedenken wat we kunnen doen om aan te sluiten op wat Unicef wil bereiken.” Wat vind jij zo belangrijk aan het werk dat Unicef doet? “Unicef staat voor United Nation International Children and Emergency Fund. Ze komen op voor de rechten van het kind. Kinderen zijn een kwetsbare doelgroep. Ze kunnen zichzelf nog niet beschermen. Ik vind het belangrijk dat ze een kans krijgen om groot te worden om voor zichzelf op te kunnen komen. Verder is het heel belangrijk dat er aandacht is voor zaken als schoon drinkwater en voorlichting over Ebola. Mooi aan Unicef vind ik ook dat ze heel goed monitoren waar het geld naartoe gaat. Mensen vragen zich […]
-
De tassen van Mirjam
Tekst en kiekje: Renée ter Berg (www.reneeterberg.nl) Wat maak je? “Ik maak tassen. Sinds zes jaar is mijn winkel hier te vinden in de Sint Annastraat. Edelsmid Bart Rensen zat hier toen ook al en sindsdien zijn er heel veel andere creatieve ondernemers bij gekomen.” Wat is het mooie aan jouw vak? “Het werken met leer. Het leuke aan tassen is dat je ze op kunt bouwen. Je moet kijken of het er mooi uitziet, maar ook denken aan de praktische functie en meedenken met mensen. Ik ga uit van mijn eigen ontwerpen, maar ik kan naar wens een heleboel aanpassen. Ik kan extra vakjes maken, het formaat of de kleur aanpassen.” Wat voor leer gebruik je? “Vooral runderleer. Brabant en vooral de regio rondom Kaatsheuvel, is van oudsher een leergebied, dus er zijn genoeg adressen in de buurt waar ik terecht kan. Ik gebruik altijd restleer. Daar zitten nog onregelmatigheden in, zoals insectenbeetjes in de huid of een brandmerk. Ik vind dat juist mooi.” Wat is het lastigste bij het maken van een tas? “Dit zijn allemaal beugeltassen. Wat voor een beginner lastig kan zijn is het stikken van de beugel aan het leer. Leer is ook lastig in gebruik omdat het rekt en trekt.” Hoe heb jij het vak zelf geleerd? “Ik heb een ambachtelijke opleiding leren tassen maken gevolgd. Ik ben eigenlijk grafisch ontwerper, maar ik heb voor mijn opleiding tassen maken ook een kinderkledingatelier gehad en ik heb een tijdje hoeden gemaakt. Ik vind een heleboel […]
-
Het Mastbos in met Elianne, Kees en Joep
tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties (www.reneeterberg.nl) Wat maakt u? Elianne: “Wij maken een wandeling. Eerst het Mastbos in en dan langs de Mark weer terug. We komen uit Oudenbosch, dit is de eerste keer dat we hier wandelen. We hebben een route van internet gehaald en wat informatie over wat je hier kunt doen. Net hebben we bijvoorbeeld koffie gedronken in een café dat al 400 jaar oud is, Boerke Verschuren.” Kees: “En dan gaan we straks een hapje eten hier als we weer terug zijn van onze wandeling.” Vind u het mooi hier? Elianne: “Prachtig, dat meanderen van het water. Het weer val wel een beetje tegen, we hadden meer zon verwacht. Maar we zijn blij dat het droog is. De hond heeft er ook zin in? Elianne: “Ja, die weet al dat we gaan lopen. Zodra hij in de auto zit, dan weet hij dat we ergens naartoe gaan om een stuk te wandelen.” Bent u allebei echte hondenmensen? Elianne: “Hij wel. Hij heeft altijd wel honden gehad. Toen we getrouwd waren hebben we na 10 jaar onze eerste hond genomen. Kees: “Als er een nieuwe hond zou moeten komen dan wordt het een echtscheiding haha.” Elianne: “Het verzorgen kost veel tijd en ik heb ook andere hobby’s die ik graag wil doen. Ik vind het leuk om zelf dingen te maken met mijn handen. Kees, heb jij die foto van dat kunstwerk met die torentjes? Dit heb ik gemaakt van oude pannen en antieke koffiepotten. […]
- ‹ Older PostsNewer Search Results ›