-
Anky en Etienne en het verhaal van Stijn
Tekst en kiekje: Renée ter Berg, i.o.v. Breda Actief Anky en Etienne uit Breda zijn medeoprichters van Stichting 9dagen20. De stichting is bedacht door de moeder van Anky met een zeer persoonlijke aanleiding. Haar zoon Stijn (de broer van Anky en neef van Etienne) kwam in 2013 om het leven bij een auto-ongeluk tijdens een stage op Curacao. Nu zetten familie en vrienden van Stijn zich vrijwillig in voor de stichting om studenten voor te lichten die op reis gaan naar het buitenland. Ze willen de studenten niet beperken maar bewust maken. Een mooie stichting, maar wel met een verdrietige inspiratiebron. Etienne: “Dat klopt. Stijn liep stage als cameraman op Curacao. Een eiland met een relaxte sfeer.” Anky: “Terwijl hij in Nederland altijd zijn gordel droeg in de auto en er zelfs mensen op aansprak die dat niet deden, deed hij dat op Curacao niet. Ik heb hem daar bezocht en toen zei hij op het vliegveld al dat ik echt mijn gordel niet om hoefde te doen. Niemand deed dat daar.” Etienne: “Twee weken voor hij terug naar Nederland zou komen, bezocht hij een vriend die stage liep op Bonaire. Ze gingen stappen en hadden een leuke avond. Ze besloten dat de vriend van Stijn terug zou rijden, hij had in de afgelopen uren het minst gedronken. Ook in dit opzicht had hij zijn grenzen verlegd, want normaal zou Stijn niet in de auto gestapt zijn bij iemand die had gedronken. In een bocht verloor de vriend […]
-
Dennis heeft het druk met carnaval
Dennis, jij bent social media vrijwilliger bij de Bredase Carnavals Vereniging. Wat doe je dan allemaal? “Sinds 2012 beheer ik de Facebook- en Twitterpagina van de BCV, het Youtubekanaal en de Instagramaccount. Als het carnavalsseizoen begint op de elfde van de elfde ga ik met de Prins en het gevolg mee op pad. Ik maak foto’s, video’s en berichten die ik op de social media kanalen plaats.” Volgens mij gaan daar best wel wat uren inzitten. Wat levert het jou op? “Toen ik begon kende ik nog niemand bij de BCV, maar nu heb ik er honderden vrienden bij. De vrijwilligers van onze Stichting, maar ook mensen van de andere carnavalsstichtingen kom je elk jaar weer tegen. Ik heb zelfs mijn vrouw ontmoet door het vrijwilligerswerk dat ik doe. Zij had namelijk dezelfde vrijwilligersfunctie, maar dan voor C.C. ’t Aogje in Princenhage. Ze had mij gezien bij een nieuwjaarsreceptie. We raakten daarna via social media in contact, omdat ik mezelf had getagd op een foto met de Prins van ut Kielegat. Wat later spraken we elkaar in het echt en het was meteen leuk. We hebben natuurlijk veel raakvlakken omdat we allebei van carnaval houden en met social media bezig zijn. Inmiddels zijn we 5 jaar samen, getrouwd en verwachten we ons eerste kindje.” Hoe ben je eigenlijk terecht gekomen bij de BCV? “Ik was al gek van carnaval en ik volgde de Twitterpagina van BCV. Het viel me op dat er weinig gepost werd. Ik miste die […]
-
Ben en Richtje geven je een vakantiegevoel
tekst en kiekje: Renée ter Berg in opdracht van: Breda Actief Ben en Richtje, jullie staan vaak achter de bar hier bij Belcrum Beach. Dat is dus een vrijwillige baan? Ben: “Klopt. Ik draai twee bardiensten van 6 uur per week en daarnaast doe ik de drankinkoop en ik zit in de kerngroep, dat zijn de vrijwilligers die samen de grote lijnen uitzetten, nieuwe mensen inwerken en vergaderen over wat er moet gebeuren. We werken alleen maar met vrijwilligers. Alle evenementen die we organiseren zijn ook gratis.” Richtje: “Ik draai de bardienst op zondag en zit net als Ben in de kerngroep. Toen ik drie jaar geleden voor het eerst bij Belcrum Beach kwam als bezoeker, leek het me meteen cool om hier achter de bar te staan. Voor mijn werk stond ik achter de bar in een verzorgingstehuis. Maar dat werk kostte me veel energie. Toen ik hier mocht beginnen, merkte ik dat ik juist energie kreeg van het werk. Dat is nog steeds zo.” Ben, hoe ben jij hier terecht gekomen? Ben: “Belcrum Beach is een initiatief van Stichting Braak. Een stichting die nuttige invulling creëert voor de vele braakliggende terreinen in Breda. Het bestaat nu 5 jaar. Een maat van mij heeft een klusbedrijf en hij was betrokken bij de bouw van Belcrum Beach. Ik deed al veel vrijwilligerswerk en het leek me leuk om te helpen. Het was vooral veel timmeren en zagen in het begin. Ik had nog niet echt binding met de […]
-
Dorien voor Unicef
Tekst en kiekje: Renée ter Berg (i.o.v. Breda Actief) Hoi Dorien, kun jij me meer vertellen over het Unicef Studententeam? “Zeker. Het Unicef Studententeam Breda bestaat uit 18 studenten van verschillende opleidingen in Breda. We hebben twee doelen en dat is awareness creëren onder studenten over Unicef en het organiseren van evenementen waarvan de opbrengst naar Unicef gaat. Dat doen we zonder budget. Ons doel is dus om geld op te halen en niets uit te geven.” Wat is jouw rol in het team? “Ik ben voorzitter. Dat betekent dat ik de vergadering leid, ik verzorg het contact met Unicef Nederland en ik ben verantwoordelijk voor de sollicitatieprocedure als nieuwe studenten zich als vrijwilliger bij ons melden.” Wat voor evenementen organiseren jullie? “In de winter organiseren we altijd Unicef On Ice. Dat hebben we drie jaar geleden in Breda bedacht en het is een landelijke actie geworden die alle studententeams in hun stad organiseren. De entreeprijs van de ijsbaan gaat die dag naar Unicef en we schaatsen zelf ook voor sponsorgeld. Verder hebben we een speeddate georganiseerd, waar zelfs een relatie uit voort is gekomen en je kunt ons sponsoren tijdens de Singelloop.” Waarom zet jij je in voor Unicef en niet voor een ander goed doel? “Zelf heb ik een mooie kindertijd gehad in een fantastisch gezin. Ik heb alles kunnen doen wat ik wilde, maar er zijn zoveel kinderen – ook in Nederland- die dat niet kunnen. Ik vind het belangrijk dat er opgekomen […]
-
Mariëlle en Inge en de kracht van vrijwillige inzet
Tekst en kiekje: Renée ter Berg, in opdracht van Breda Actief Bij For You en het TekstielAtelier in de Mauritsstraat werken veel verschillende vrijwilligers. Mensen die naast hun werk nog iets anders willen doen, mensen met een WMO-indicatie en mensen die via GGz als vrijwilliger aan de slag zijn. Zij zijn door psychische problemen nog niet klaar voor de arbeidsmarkt, maar willen wel graag ervaring op doen en lekker bezig zijn. Mariëlle werkt een dagdeel per week bij For You naast haar parttime baan als Officemanager. Mariëlle, hoe ben je als vrijwilliger bij For You begonnen? “Ik ben gek op snuffelen in tweedehands winkeltjes en was daardoor bekend met For You. Toen mijn kinderen naar de middelbare school gingen, had ik wat meer tijd op maandag. Ik vroeg of ik iets kon betekenen voor For You. Ze waren blij verrast dat ik spontaan mijn hulp aanbood. In een eerste gesprek hebben we het gehad over wat ik zou kunnen en willen doen. Behalve de tweedehandswinkel is er ook het Tekstiel Atelier. Daar worden nieuwe spullen gemaakt van stoffen die we binnenkrijgen en kleding die niet verkocht is. Ik heb zelf ervaring met naaien, dus ook die taken kan ik doen, maar ik sta toch meestal in de winkel. Wat doe je zoal in de winkel? “Samen met mijn collega’s zorg ik dat de winkel er netjes uitziet en we helpen de klanten. Het contact met verschillende mensen vind ik het leukst. Voor mijn werk ben ik […]
-
Jacqueline kijkt naar zichzelf
Tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties (i.o.v. Breda Actief) Jacqueline, jij bent lid van de raad van toezicht van Breda Actief. Wat houdt dat in? “De raad van toezicht houdt toezicht op het bestuur. We vergaderen zo’n zes keer per jaar en kijken dan mee of alles volgens de regels verloopt. Of de beslissingen die gemaakt worden wel in het belang van de organisatie zijn. Zelf heb ik een marketingcommunicatie achtergrond en daarom denk ik ook graag mee over hoe Breda Actief zich laat zien, zowel bij het publiek, als op het Stadskantoor, als bij alle andere organisaties in het sociale domein.” Hoe doe je dat? “In het begin was ik zo onder de indruk van alles wat Breda Actief doet, dat het me duizelde. Waar kan ik nog iets toevoegen? Maar juist door naar de hoofdlijnen te kijken, kan ik een klankbord zijn. Ik zet een stapje terug en vraag waarom iets op een bepaalde manier gedaan wordt. Ik stel vragen bij wat ik niet duidelijk vind en kijk of de organisatie scherp blijft op de gestelde doelen.” Het is een vrijwillige functie. Maar je hebt ook nog je werk en een gezin. Waarom vind je het belangrijk om ook vrijwillig actief te zijn? “Ik was altijd al een idealist. Als ik terugdenk, begon dat al toen ik net kon lezen. Op het klooster aan de Generaal Maczekstraat stond toen heel groot gespoten: ‘Verbeter de wereld, begin bij jezelf.’ Ik las dat en die zin […]
-
Voorkomen, ontdekken en vluchten
Gerard, jij bent een van de Ambassadeurs Brandveilig Leven. Wat houdt dat in? “Wij maken bewoners bewust van de gevaren van brand. We informeren ze hoe ze brand kunnen voorkomen en ontdekken en hoe ze kunnen vluchten bij brand. We geven voorlichting op beurzen en bij woningbouwverenigingen, maar ook in verzorgingstehuizen, aan mantelzorgers en bij mensen thuis via huisbezoeken. Onze organisatie is een initiatief van de gemeente en de brandweer, maar we hebben het helemaal zelf opgezet.” Maaruh, zo vaak ontstaat er toch geen brand? “Je denkt misschien dat het jou niet zomaar zal overkomen. Maar dat denkt je buurman ook. Toch zijn er jaarlijks zo’n 6000 woningbranden en tientallen dodelijke slachtoffers.” Hoe kunnen jullie voorkomen dat mensen slachtoffer worden van brand? “We leggen ze uit waar ze op moeten letten en bij huisbezoeken lopen we samen met de bewoners met een checklist door het hele huis. De checklist begint al met de vraag of het huisnummer wel goed zichtbaar is. Als de brandweer komt en je huisnummer niet kan vinden, is dat al mis. Maar ook vragen over vluchtwegen, de meterkast, het gas, de cv-ketel, hoe je omgaat met elektriciteitssnoeren en laders. We lopen alles goed na.” Waarom ben je dit vrijwilligerswerk gaan doen? “Ik ben zelf elektrotechnicus geweest en heb ook installaties ontworpen waar brandveiligheid een belangrijke rol speelde. Inmiddels ben ik met pensioen en toen ik een oproepje zag staan dat er Ambassadeurs Brandveilig Leven gezocht werden, leek me dat een goede manier om […]
-
Marlinde verlicht kerst
Marlinde, op 27 december organiseer jij samen met verschillende mensen Kerstverlichting in Breda. Wat houdt dat in? “Kerstverlichting is een meditatieavond in het Valkenbergpark. Ik heb het vorig jaar samen met Tijn Touber van Stadsverlichting opgezet. Stadsverlichting is een initiatief waarbij elke maand 900 huishoudens in Nederland hun woonkamer openstellen voor mensen die tegelijkertijd willen mediteren. Vorig jaar werd de vluchtelingencrisis steeds zichtbaarder en er heerste angst onder mensen door de aanslagen in Parijs. Ik dacht: het zou mooi zijn als we een collectieve meditatie kunnen houden waaraan iedereen deel kan nemen. Om een keer een ander geluid te laten horen dan alle protesten tegen de vluchtelingenstroom, tegen asielzoekers. Het geluid van de stilte.” Mooi bedacht! Hoe kreeg je het van de grond? “Ik heb Tijn Touber benaderd en hij was enthousiast. Hij zou het idee van Kerstverlichting in Amsterdam uitvoeren en ik samen met Lenneke en Ronald hier in Breda. Via de Facebookpagina van Tijn is het ook door andere steden en dorpen in Nederland opgepikt. Het is heel organisch ontstaan. We hebben posters laten maken in verschillende talen, zodat we ook vluchtelingen zouden bereiken.” Hoe verliep de avond zelf? “We begonnen de avond met een binnenkring van mensen die bij kaarslicht in het park zaten. Langzaam kwamen er steeds meer mensen om de kring heen zitten tot er wel 250 mensen aanwezig waren. Iedereen was welkom en ook voorbijgangers sloten spontaan aan. Het was fantastisch om te merken dat er zoveel mensen naartoe kwamen. We begonnen […]
-
Freerunning met Nino
Ha Nino, waar zijn we precies? “Dit is het Parkour Park van Parkour Breda. Freerunning is mijn sport en omdat de plekken waar je dit kunt doen in Breda schaars zijn, leek het mij en een aantal andere freerunners heel cool om een park te hebben waar we kunnen trainen.” Hoe ben je met freerunnen begonnen? “Ik skateboardde en wilde daarnaast meer conditie opbouwen. Hardlopen vond ik wat saai, maar ik had al vaker filmpjes gezien van freerunners. Toen ben ik er zes jaar geleden gewoon op straat mee begonnen. Het begint met een keer over een muurtje springen bijvoorbeeld. Ik werd steeds enthousiaster en besloot het echt als sport te gaan doen. Locaties met reliëf, zoals de trappen en muurtjes bij het stadskantoor zijn het interessantste.” Hoe heb je het voor elkaar gekregen dat het Parkoer Park gebouwd kon worden? “Met Thijs, een vriend van me, was ik bij skatewinkel Bonk om kleding te kopen. Bonkie, de eigenaar, vertelde ons dat er die avond een overleg was over de Belcrum. Iedereen zou ideeën mogen voorleggen voor het gebied bij de Veilingkade. We zijn erheen gegaan om ons idee voor het Parkour Park te vertellen. De aanwezigen reageerden enthousiast en er kwam een vervolgafspraak bij de gemeente. We moesten een plan maken en aangeven hoeveel budget we nodig hadden.” En toen kregen jullie een pot met geld? “We kregen wel subsidie, maar dat was nog niet voldoende. Daarom hebben we een crowdfundingactie opgezet en ons tegelijkertijd aangemeld […]
-
Rick bouwt aan Breda Photo
Tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Je bent druk bezig hier. “Klopt, we zijn de steigers aan het bouwen waar straks de foto’s opgehangen worden voor Breda Photo. Het festival gaat volgende week van start en deze week zijn we met ongeveer dertig vrijwilligers op verschillende locaties aan het opbouwen. Voor mij is het de eerste keer dat ik meehelp.” (Breda Photo is inmiddels van start en duurt nog tot 30 oktober, red.) Wat zijn je taken allemaal? “Vandaag help ik met de opbouw, het sjouwen en steigers bouwen. Twee weken geleden heb ik de presentatiemeubels voor de boeken geschuurd en geschilderd en daarnaast doe ik grafische dingen voor Breda Photo, zoals het ontwerpen van de Facebookbanners en de t-shirts. Het is heel gevarieerd.” Waarom heb je je aangemeld als vrijwilliger? “Ik was al geïnteresseerd in Breda Photo en op de website zag ik dat ze met vrijwilligers werken. Toen heb ik een mail gestuurd om eens te informeren.” Interesse in een evenement is één ding, maar jij wilde er meteen ook iets voor doen. “Ja, ik heb ook twee jaar voor 3voor12 (website met lokale concertreviews, red.) in Breda foto’s gemaakt en bij het Graphic Design Festival wel eens vrijwilligerswerk gedaan. Verder ben ik op mijn zeventiende als vrijwilliger bij Mezz begonnen en heb ik daar nu een betaalde functie als bedrijfsleider. Ik werk bij Mezz zelf dus veel met vrijwilligers, maar ik deed zelf niet veel vrijwilligerswerk meer. Dat vond ik jammer en […]
-
Rowans hart voor honden
Rowan, hoe ben jij als vrijwilliger bij het dierenopvangcentrum Breda terecht gekomen? “Ik heb bijna anderhalf jaar gereisd door landen als Indonesië, Oeganda, Thailand en India en ik zag daar veel straathonden. Die waren helemaal verwilderd en konden daardoor ook niet meer bij mensen wonen. Hierdoor besefte ik me hoe goed alles in Nederland geregeld is. In Nederland hebben we geen straathonden, want honden zonder thuis worden opgevangen in een dierenasiel. Ik wilde graag een steentje bijdragen, dus ik stuurde een mail naar het dierenopvangcentrum Breda en vervolgens werd ik aangenomen als vrijwilliger.” Jij bent dus meer een hondenmens dan een poezenmens? “Dat klopt. Als kind wilde ik altijd al een hond, maar ik mocht er geen. Mijn opa en oma hadden wel een klein hondje en daar had ik direct een klik mee. Ook op dit moment heb ik zelf geen hond. Ik ben 27 jaar, ik begin in september aan een nieuwe baan en ik woon nog anti-kraak. Ik wil mijn leven eerst op de rit hebben voordat ik een hond neem. Te veel mensen nemen een huisdier in een impuls. Ze vinden het schattig of stoer, maar denken er niet over na wat er allemaal bij komt kijken. Veel van die dieren komen dan bij ons in de opvang terecht.” Hoe was het om voor het eerst kennis te maken met de honden? “In het begin vond ik het best indrukwekkend om met de honden te werken. Ik ga één keer per week naar het opvangcentrum […]
-
Ans geeft aandacht
Ans, jij werkt als vrijwilliger in het Amphia Ziekenhuis. Wat is voor jou nu het belangrijkste van wat je doet? “Aandacht voor de patiënten, daar draait het om. Op de afdeling zelf is daar, heel begrijpelijk, niet altijd tijd voor. Wij, als vrijwilligers, kunnen die tijd wel nemen. Om even naar iemand te luisteren, een kopje koffie aan te bieden, misschien eens een arm om iemand heen te slaan of voor ze te bellen over iets wat ze niet helemaal begrepen hebben.” Wat zijn jouw taken precies? “Ik zit een dagdeel per week bij het servicebureau. Daar geef ik informatie aan zowel patiënten als bezoekers en ik zorg voor de eerste klachtenopvang. Daarnaast ben ik locatie-coördinator voor de vrijwilligers. Dat houdt in dat ik twee keer per jaar met de vrijwilligers van de verschillende projecten overleg heb om te evalueren hoe het gaat. Voorbeelden van dit soort projecten zijn bijvoorbeeld het gastontvangst en het servicebureau; het aanbieden van koffie of thee op de poli’s en het geven van informatie. Ik verzorg het uitje voor de vrijwilligers en organiseer iets als iemand een jubileum viert of afscheid neemt. Als vrijwilligers ergens mee zitten in hun werkzaamheden, dan kunnen ze bij mij terecht.” Dus niet alleen de patiënten zijn voor jou belangrijk, maar ook de vrijwilligers zelf? “Zeker. De intensiteit en het enthousiasme waarmee ze zich inzetten, dat is erg mooi. Er wordt een behoorlijk beroep op ze gedaan. Het kan fysiek best belastend werk zijn, ze werken op vaste […]
-
De Heuvel in met Erwin
tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Ha Erwin. Jij bent een actieve bewoner in de wijk Heuvel, toch? “Klopt, ik zet me vrijwillig in voor verschillende organisaties. Ik ben bijvoorbeeld ambassadeur armoedebestrijding en ik werk voor Steungezin.nl, maar ik ben begonnen met het doen van vrijwilligerswerk hier in de wijk voor de wijkraad Heuvel en later voor het Wijkplatform Heuvel.” Waarom vind je het doen van vrijwilligerswerk zo belangrijk? “Door gezondheidsproblemen kan ik niet fulltime werken. Maar alleen maar thuis zitten wil ik ook niet. Ik vind het belangrijk om me nuttig te maken. Omdat ik betrokken ben bij veel projecten zie ik ook wat het doen van vrijwilligerswerk met andere mensen doet. Mensen krijgen een glimlach op hun gezicht als ze erachter komen dat ze als inwoner zelf heel veel kunnen bereiken in hun buurt.” Proberen jullie dat met Wijkplatform Heuvel te bereiken? “Jazeker. Het Wijkplatform is twee jaar geleden ontstaan vanuit een bijeenkomst die we met inwoners van de wijk en de gemeente hadden georganiseerd. Tijdens die bijeenkomst zijn we gaan kijken wat er goed gaat in de wijk, wat er beter kan en wat we eventueel zelf als bewoners konden doen. Op basis van die ideeën zijn toen werkgroepen ontstaan met thema’s als: leefbaarheid, verkeer en het Nolensplein. De mensen in de werkgroepen komen zelf regelmatig bij elkaar om plannen te bespreken en te maken. Zo is bijvoorbeeld de buurtonderneming NOL & zo ontstaan op het Nolensplein. Het is een plek waar mensen […]
-
Martijn is trots op Prinsenbeek
tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Martijn, jij bent voorzitter van de Jeugdraad in Prinsenbeek. Wat doet de Jeugdraad precies? “We organiseren activiteiten voor de jeugd. Carnaval is heel groot in Prinsenbeek, maar we vinden het belangrijk dat er voor kinderen en jongeren ook de rest van het jaar leuke dingen te doen zijn.” Kun je wat voorbeelden geven? “Bij de opening van De Kuil (de natuur-zwemplas in Prinsenbeek, red) organiseren we elk jaar een weekend vol activiteiten zoals een zeskamp en springkussens. We gaan de Beekse Quiz junior organiseren, dat is een variant voor kinderen op het hier bekende evenement: de Beekse Quiz. Ook zijn we bezig met een scholenproject waarbij de basisschoolkinderen meer te weten komen over de geschiedenis van Prinsenbeek. Spelenderwijs en met behulp van leuke rondleidingen door het dorp komen ze meer te weten. Prinsenbeek is een trots dorp en we vinden het belangrijk dat ook kinderen die trots meekrijgen.” Ben jij zelf ook zo trots op Prinsenbeek? “Zeker! Als je alleen al kijkt naar onze Carnavalsoptocht. Het is mooi om te zien dat we met een klein dorp van maar 11.000 inwoners zoveel bezoekers trekken vanwege de mooie wagens. Ik ben ook trots op het saamhorigheidsgevoel in Prinsenbeek. Als we iets organiseren met de Jeugdraad en we vragen om hulp bij de ondernemers, dan staan ze altijd klaar om ons te helpen. Het verenigingsleven is heel belangrijk. Iedereen zet zich graag in voor het dorp.” Veel vrijwilligers dus hier in […]
-
Yung Wa geeft zelfvertrouwen
Yung Wa, jij geeft Wing Chun lessen. Wat houdt dat in? “Wing Chun is een kung fu-stijl. Het is een zelfverdedigingsport. Zelf doe ik het vanaf mijn twintigste. Ik heb een aantal jaren les gehad in Nederland en tijdens mijn wereldreis in Azië de kans gekregen om diverse meesters te ontmoeten. Zo heb ik verschillende stijlen leren kennen en daarmee mijn eigen variant op Wing Chun gecreëerd. In de lessen besteden we veel aandacht aan het winnen van spierkracht via techniek. Hierdoor is het ook uitermate geschikt voor vrouwen. Het verhaal gaat dat Wing Chun ook ontwikkeld is door een vrouw. Naast het fysieke, trainen we ook de geest via meditatie. Ik geef de lessen elke donderdagavond van 20:00 – 22:00 in Geeren-Noord, bij buurthuis Noorderlicht.” En wat bijzonder is, je lessen zijn gratis! “Dat klopt. Ik heb een baan als ICT’er en het geven van Wing Chun-les is mijn passie en hobby. Eerst gaf ik samen met mijn eerste leraar les aan een klein groepje vrienden, maar ik wil het graag groter aanpakken en meer mensen bereiken. Daarom heb ik besloten om de lessen beschikbaar te maken voor iedereen en met wat hulp hebben we een gymzaal geregeld. Het is voor mij belangrijk om iets terug te geven aan de wereld en de maatschappij. Op deze manier kan ik mensen helpen met hun zelfvertrouwen en ze leren tot rust te komen in lichaam en geest. Ook mensen die geen geld hebben om te sporten kunnen bij mij terecht. […]
-
Met Stephanie is schoonmaken een feestje
Gefeliciteerd Stephanie! Maaruh, ben je nu het bos aan het schoonmaken op je verjaardag? “Klopt. Ik vind het altijd leuk om voor mijn verjaardag iets origineels te organiseren. Toen ik zag dat het landelijke opschoondag was op mijn verjaardag, leek het me heel mooi om dit met elkaar te combineren en met vrienden en familie te gaan opruimen in het Mastbos.” Wilden je vrienden en familie niet veel liever een feestje? “Er werd wel wat gemopperd, haha. Zo van: ‘Jij ook altijd met je rare ideeën, kan het niet een keer normaal!’. Maar het leuke is, ze komen! We zijn met een groep van zo’n 20 mensen. Ze vonden het echt iets voor mij.” Waarom is het echt iets voor jou? “Vorig jaar ben ik verhuisd naar een andere wijk en daar viel het me op hoeveel afval er op straat lag. Ik stoorde me er aan. Maar ik dacht: in plaats van me te ergeren, kan ik ook zelf iets doen. Ik nam contact op met de Gemeente en kwam terecht bij Opgeruimd Breda. Die ondersteunen mensen die zelf willen opruimen in de wijk met tips en materialen. Ondertussen ging ik al vaak met vrienden naar het bos en als we iets tegen kwamen dan ruimden we het op. Nu doe ik dat ook regelmatig in mijn eigen wijk en het geeft me een goed gevoel. Ik zie het als niet meer dan normaal.” Ligt er hier in het bos ook afval? “Ja. Het is zo zonde en ik […]
-
Esther gaat voor duurzame toekomst Breda
Esther, jij bent actief als vrijwilliger voor Pakhuis Breda. Wat is Pakhuis Breda? “Pakhuis Breda is een platform voor mensen die bezig zijn met de stad van morgen. Mensen die actief werken aan veranderingen in de stad op het gebied van vernieuwing en duurzaamheid. Met een groep van vijf vrijwilligers hebben we dit opgepakt. We willen een plek bieden waar je elkaar kunt ontmoeten, waar je kunt brainstormen met anderen en waar je op een netwerk kunt bouwen. Veel mensen met een goed duurzaam idee, denken dat ze alleen staan. Maar er zijn veel meer organisaties en ondernemers in Breda die hiermee bezig zijn. We willen het totaalplaatje inzichtelijk maken, zodat er ook samengewerkt kan worden.” Wat versta jij onder duurzaamheid? “Een manier van leven die blijvend volhoudbaar is. Zoals we nu leven, verbruiken we op de planeet veel meer dan er door de natuur weer aangemaakt kan worden. Dat kan anders. Maar het moet ook niet op een paar mensen aankomen, die dan vervolgens bijna niets meer verbruiken. Dat is niet vol te houden. Iedereen moet het op zijn eigen manier kunnen doen.” Jullie initiatief moet nog vorm krijgen. Wat is jouw toekomstbeeld voor Pakhuis Breda? “Het is een droom van ons om Pakhuis Breda in de koepelgevangenis te vestigen. Het AZC dat hier nu zit, zal verhuizen later dit jaar. De koepel zou een trekpleister voor Breda kunnen worden. Het is groot en daarom kun je er heel veel mee. Een restaurant als een centrale ontmoetingsplaats, misschien flexwerkplekken, […]
-
Anna wijst je door de nacht
Het is Cultuurnacht! Wat doe jij hier precies, Anna? “Bij mij kun je terecht voor informatie. Ik sta de hele avond bij het Bredaas Museum. We zijn met een aantal vrijwilligers en door onze opvallende kleding zien de mensen ons nog eerder staan dan de medewerkers van het museum, haha.” Wat zijn je taken? “Ik ben aanspreekpunt voor bezoekers. Meestal komen ze de weg vragen of kinderen hebben een vraag over de speurtocht. Die speurtocht is echt een succes. Ik zie de kinderen genieten. Dan dwalen ze hier rond en dan vraag ik: ‘Zoek je de deur naar het schatgraven?’. Meteen zie je hun gezichten oplichten bij het woord schatgraven en dan roepen ze enthousiast: ‘Jaaa!’. Hier op het binnenplein is een enorme berg zand gestort en daar liggen allemaal dingen in verstopt. Daar mogen ze met een metaaldetector en schepjes naar zoeken. Ze vinden het geweldig.” Waarom heb je je opgegeven als vrijwilliger? “Sinds een aantal jaren ben ik werkloos. Toen ik een paar maanden geen werk had werd ik gevraagd als vrijwilliger voor het filmfestival (betreffende festival bestaat niet meer, red.). Nadat ik daar gewerkt had werd ik ook gevraagd te helpen bij het Graphic Design Festival, evenementen van MOTI en Breda Photo. Ik vind het belangrijk dat deze evenementen blijven bestaan. Cultuur zit al in het verdomhoekje en zonder vrijwilligers kunnen ze gewoon niet draaien.” En nu vinden we je dus bij Cultuurnacht Breda? “De Cultuurnacht heb ik zelf al een paar jaar als bezoeker ervaren. Maar […]
-
Paul en Robert draaien voor Duchenne Heroes
De Morrisdraaiers, dat zijn jullie. Wat doen de Morrisdraaiers? Paul: “Wij zijn begonnen als begeleiders van de Morrisbikers. De Morrisbikers is een team mountainbikers dat jaarlijks meedoet aan Duchenne Heroes, het zwaarste mountainbike event van Nederland. De opbrengst gaat naar onderzoek voor de spierziekte Duchenne. Het eerste jaar reden we als begeleiders de camper van camping naar camping, we deden boodschappen en wasten de fietsen. Dat was een luizenbaantje, haha. Dus we wilden ons nog nuttiger maken. Nu zorgen we al een aantal jaren tijdens het evenement voor een goede sfeer en vermaak bij de start en finish. Robert draait muziek en ik ben speaker.” Even terug naar het begin. Wie zijn de Morrisbikers? Paul: “Een goede vriend van ons, Michiel van Antwerpen is de vader van Morris. Toen Morris twee jaar oud was, zo’n 9 jaar geleden, is bij hem Duchenne vastgesteld. Het is een progressieve spierziekte waarbij de spieren langzaam afbreken. De ziekte is levensbedreigend. Michiel is een fanatieke mountainbiker en wilde iets doen. Hij besloot met Niels en Cyriel mee te doen aan Duchenne Heroes om geld in te zamelen voor onderzoek. Wij wilden ook helpen, maar omdat we niet zo sportief als de bikers zijn, besloten we als begeleiders mee te gaan. Toen we hoorden dat de vrijwilligers elke dag werden verwacht bij de finish om te klappen, bedachten we dat daar ook best wat muziek bij gedraaid kon worden. Dat hebben we op ons genomen.” Hoe ziet zo’n dag er voor jullie uit? Robert: “We […]
-
Henny en Bianca spelen voor Sinterklaas
Jullie zetten je in voor SSKB, wat doet SSKB? Bianca: “SSKB zorgt ervoor dat kinderen waarvan de ouders in de financiële problemen zitten toch mee kunnen doen aan sport en andere leuke vrijetijdsbestedingen. Binnenkort gaan we bijvoorbeeld een dag naar Lot 66 en mogen de kinderen karten en heel veel andere leuke dingen doen. Daarnaast verzorgen we Sinterklaasintochten voor alle kinderen in de wijk Haagse Beemden. Ook dat is een mooi uitje voor kinderen waar ze het thuis financieel niet breed hebben.” Hoe is SSKB ontstaan? Henny: “SSKB staat voor Stichting Sinterklaas Kindercomité Breda. Mijn broer Willem is de stichting gestart. Wij geven beiden voetbaltraining aan kinderen. Toen Willem op een dag een jongetje zag die kwam trainen met gaten in zijn voetbalschoenen omdat zijn ouders geen nieuwe konden kopen, besloot hij iets te doen. Hij vroeg aan andere ouders of ze misschien schoenen over hadden en al snel waren het jongetje en zijn broertje geholpen. Hij zag dat het zo eenvoudig was en weinig geld kostte om te helpen en wilde meer doen voor die doelgroep. We organiseren al jaren de Sinterklaas intochten, maar vanaf dit jaar spelen we zelf een beetje voor Sinterklaas door ons in te zetten voor de kinderen in deze doelgroep.” En waarom besloten jullie om je vrijwillig in te zetten voor de stichting? Henny: “Ik help mijn broer al jaren met de Sinterklaas intochten en speel dan voor Zwarte Piet. Zijn enthousiasme voor dit initiatief werkt aanstekelijk, dus het leek me mooi om hem […]
-
Mariëlle en Karin in de Bredase kruidenakker
Tekst & kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Wat maken jullie? Mariëlle: “Dit is de Bredase Kruidenakker. We verbouwen hier munt, tijm, peterselie, koriander, Oost-Indische kers, chilipeper en nog veel meer. Dat doen we op een duurzame manier met als doel de landbouw weer dichter bij de mensen te brengen. We verkopen onze munt onder andere aan catering Ravanello en de lunchroom Yirga in de Sint Annastraat. Het idee komt van Hans Moerenhout. Ik kwam hem tegen tijdens een netwerkavond van Stadslandbouw Breda. Ik heb een achtergrond in levensmiddelentechnologie en tuin- en landbouwinrichting en daar wilde ik iets mee gaan doen. Toen hij me vertelde over dit idee werd ik direct enthousiast. Via de gemeente vond hij dit toen nog braakliggende terrein waarmee we aan de slag konden gaan. We vormen nu een stichting met vijf mensen in het bestuur en vier vrijwilligers waaronder Karin.” Hoe wist jij dat ze hier vrijwilligers zochten? Karin: “Ik ontving een briefje in de bus dat ze hier van start gingen met de Kruidenakker en nog op zoek waren naar vrijwilligers. Dat maakte mij nieuwsgierig. Sinds drie jaar woon ik in Breda, maar ik werk fulltime in de ICT in Den Bosch. Het leek me leuk om op deze manier bij de buurt betrokken te worden, zonder dat het me te veel tijd zou kosten. Groene vingers heb ik juist niet, maar het leek me een goede manier om het te leren.” Kun je het inderdaad makkelijk combineren met je fulltime baan? Karin: “Jazeker. […]
-
Miriam is meer dan alleen wethouder
Miriam Haagh, we kennen je in Breda vooral als wethouder. Maar je doet nog ander belangrijk werk. “Klopt. Ik werk als vrijwilliger voor Stichting de Regenboogboom. Het is een Stichting die kinderen bezoekt met een levensbedreigende of levensbelemmerende ziekte of kinderen die ernstig trauma hebben opgelopen. Stichting de Regenboogboom leert kinderen en hun ouders om hun kracht terug te vinden in hun eigen droomwereld. Op die manier kunnen ze hun situatie beter aan en ook de zware behandelingen die daar bij komen kijken. Onze bezoekvrijwilligers gaan bij de kinderen langs om ze te helpen naar die droomwereld te komen. Daarnaast zijn er vrijwillige ambassadeurs die voorlichting geven en fondsenwerven en er zijn vrijwilligers die droomdekentjes voor de kinderen quilten.” Hoe doen ze dat dan? “Door liedjes en verhalen die erop gericht zijn de kinderen in hun fantasie mee te nemen. Daarnaast krijgen de kinderen een kristal die in het licht alle kleuren van de regenboog weerkaatst. Het is heel bijzonder om te zien dat de kinderen heel erg open staan voor hun fantasiewereld. Om een voorbeeld te geven: een meisje dat kaal was geworden door de behandelingen die ze had gehad, zag zichzelf in haar fantasie op een paard over het strand gaan. Ze ging zo op in haar droomwereld dat ze wind door haar haren voelde gaan en zei: ‘mijn haren zitten in de weg’. Ze kon helemaal zichzelf zijn, krachtig en niet zielig. De vrijwilligers leren de kinderen dat ze die fantasiewereld ook kunnen gebruiken als ze een […]
-
Etienne en Björn: de sfeermakers van Breda Barst
Wat maken jullie? Etienne: “Wij werken als vrijwilliger bij het festival Breda Barst dat 19 en 20 september plaatsvindt in het Valkenbergpark. We verzorgen alles wat met het decor te maken heeft. Van uitvoering tot planning en organiseren.” Björn: “Dat doen we niet alleen, maar met een groep van zo’n 10 andere vrijwilligers die ons ondersteunen. In maart, april beginnen we met brainstormen. Uit al die leuke ideeën selecteren we wat we willen.” Etienne: “We kijken naar de interesses van de vrijwilligers om te bepalen wie wat gaat doen of maken en dan gaan we aan het werk. Elke maandag zijn we te vinden in The Loads, een fabriekshal in de Belcrum. Daar slaan we onze spullen op en daar bouwen we de decorstukken.” Met wat voor decorstukken zijn jullie bezig? Etienne: “Het dancepodium op het festival heet Suikerbeat. Door die naam hebben we ons laten inspireren voor de aankleding van dat podium. We hebben gekozen voor een snoepthema en zijn bezig met het maken van levensgrote zuurstokken en er komt een suikerspinnenkraam.” Björn: “Verder zijn we een discobal aan het maken in de vorm van het logo van Breda Barst. Dit is de trots van vrijwilliger Thiago. Ook komt er net als vorig jaar een tagwall. Dat is een grote muur waar mensen berichten op kunnen schrijven. Vorig jaar was het een witte muur met markers erbij. Dit jaar voorzien we de muur van krijtbordverf, zodat er op gekrijt kan worden met verschillende kleuren stoepkrijt. Mensen kunnen erop schrijven […]
-
Karin bouwt bruggen in Boeimeer
Wat maak je? “Ik ben voorzitter van de wijkraad Boeimeer. Samen met heel veel andere mensen maken wij de wijk een beetje leuker en fijner om te wonen.” Kun je uitleggen hoe jullie dat doen? “Als wijkraad ondersteunen en verbinden we mensen die ideeën hebben voor de wijk. We helpen door ze in contact te brengen met anderen die bepaalde kennis of talenten hebben, door ze publiciteit te geven in onze wijkkrant en door tijdens onze vergaderingen aandacht te besteden aan hun projecten waardoor er sneller actie ondernomen kan worden. Het is heel bijzonder om te zien hoeveel kennis er is een wijk en hoeveel mensen er bereid zijn om op te staan om te helpen. Zo bouwen we met elkaar aan onze eigen omgeving.” Kun je voorbeelden geven van projecten die de wijkraad ondersteunt? “Een mooi voorbeeld is het Burgemeester van Sonsbeeckpark hierachter. Drie jaar geleden was er een student landschapsarchitectuur, Ignaz Hameetman. Voor zijn opleiding maakte hij een werkstuk over het park. Hij deed onderzoek naar hoe de omwonenden het park ervaren en maakte nieuwe plannen. Het mooie was, dat hij niet gestopt is nadat zijn werkstuk klaar was. Hij heeft het op zich genomen om het park te verbeteren. Inmiddels is daar een groep vrijwilligers uit ontstaan, onder de naam: ‘IamSonsbeeck’. Samen maken ze het park mooier. Ze hebben een wijkdeal met de gemeente. De gemeente doet de grote dingen zoals het gras maaien en het aanleggen van paden. Maar het opruimen, snoeien en wieden doet deze […]
-
Chris brengt zijn wijk in beeld
Wat maak je? “Ik ben vrijwilliger bij Haagse Beemden Nieuws en doe daar werk als redacteur en fotograaf. Ik maak artikelen en foto’s. Het kost me gemiddeld zo’n twee uur per week om de artikelen uit te werken en daarnaast steek ik natuurlijk tijd in het bezoeken van activiteiten waar ik over schrijf. Vorige maand was het bijvoorbeeld Avondvierdaagse in de wijk, toen ben ik vier avonden op pad gegaan om foto’s te maken. Dat had ook op één avond gekund, maar ik vond het leuk en kende veel mensen die meeliepen.” Je bent veruit de jongste in de redactie van Haagse Beemden Nieuws, hoe ben je hier terecht gekomen? “Ik ben na het VWO begonnen aan een studie in Wageningen, maar dat bleek toch niet de juiste keuze. Toen ben ik gestopt. Ik ben gaan onderzoeken wat andere mogelijkheden zouden zijn. Omdat ik zowel schrijven als fotograferen heel leuk vind, kwam ik terecht bij Haagse Beemden Nieuws. Door vrijwilligerswerk te doen kun je je heel goed oriënteren op wat je allemaal kunt doen later. Er zijn veel meer mogelijkheden als vrijwilliger dan alleen koffie schenken in het bejaardentehuis. Je kunt aan allerlei soorten werk proeven en als het uiteindelijk toch niet bevalt, dan stop je er weer mee. Het is een mooie manier om al een portfolio op te bouwen met werkervaring en het staat goed op mijn cv.” Je vergadert hier met de redactie elke twee weken in sociaal cultureel centrum ’t Kraaienest? “Dat klopt, we vergaderen in […]
-
In dialoog met Hanneke
Wat maak je? “Ik maak contact met mensen en bréng mensen met elkaar in contact. Dat doe ik met mijn bedrijf Connectiekracht, maar ook via het maatschappelijke initiatief Dialoog in Breda.” Wat doet Dialoog in Breda? “Tijdens de Week van de Dialoog, in november, organiseren wij dat er aan tafels op verschillende plekken in Breda mensen met elkaar in dialoog gaan. Mensen die elkaar nog niet kennen. Vorig jaar was het thema ‘Samen beleven’. We hadden een tafel in een theehuis, in de Lutherse kerk, bij HUB 88 en in het Amphia Ziekenhuis. Twee jaar geleden hadden we zelfs een tafel in de Koepel, waar toen gedetineerden met elkaar in gesprek gingen.” Maar als mensen met elkaar willen praten, dan doen ze dat toch gewoon? Waarom moet dat georganiseerd gebeuren? “Het blijkt dat wanneer je die gesprekken vooraf wat structuur geeft, dat er hele mooie, inspirerende dingen gebeuren. Zelf ben ik een jaar of acht geleden gegrepen door wat de dialoog kan brengen. Ik volgde toen als communicatieadviseur een training die ging over het faciliteren, het laten ontstaan van de dialoog tussen mensen en tussen groepen mensen. ” Hoe zorg je er dan voor dat een gesprek de juiste structuur heeft? “Als ik met mijn bedrijf Connectiekracht partijen met elkaar in gesprek breng, dan doe ik eerst veel voorbereidend werk. Ik doe voorgesprekken en maak een onderwerpsinventarisatie om erachter te komen wat de mensen echt belangrijk vinden om aan bod te laten komen. Iedereen kan dan tijdens het gesprek praten […]
-
De Mark op met Angela en Andreas
Wat maken jullie? Angela: “Ik maak een roeitocht over de Mark met Andreas. Andreas heeft epilepsie en een trage informatieverwerking, waardoor hij niet zelfstandig het water op kan. Hij roeit bij Roeivereniging Breda en ik begeleid hem daarbij. Hij heeft nog twee andere coaches, Melanie en Adrienne en ook zijn vader Rob roeit met hem. Andreas roeit iedere week een uur en we begeleiden hem bij toerbeurt.” Andreas: “Angela is vrijwilliger en een hele lieve coach. Met Angela roeien vind ik gezellig. Ze kan goed aangeven of ik sneller moet werken of juist rustig. Anders heb ik minder kracht over voor de terugweg. Ze geeft me goede raad en ze leert me technieken.” Angela: “Ja, roeien is doseren, ook tijdens de slag. Naar voren gaan doe je langzaam en bij de eindhaal moet je juist weer snel zijn. Dat is een lastige switch om te maken. Soms moet ik hem wel zeggen dat hij rechtop moet zitten, want hij heeft de neiging om beetje relaxed onderuit te zitten. Dan gaat de boot scheef, dus dan moet ik bijsturen.” Hoe ben je begeleider van Andreas geworden? Angela: “Richard coördineert bij onze vereniging het aangepast roeien voor mensen met een beperking. Hij vroeg of ik Andreas wilde ondersteunen. Het leek me leuk om te doen, want Andreas is een schat van een jongen. En daarnaast vind ik het belangrijk omdat het voor de meeste mensen zo vanzelfsprekend is om een boot in te stappen en weg te varen, maar voor veel mensen […]
-
Menno ontwikkelt zijn talenten
Tekst & kiekje: Renée ter Berg, www.reneeterberg.nl Wat maak je? “Ik studeer Performatory aan de NHTV en daarnaast werk ik vrijwillig mee aan verschillende projecten.” Performatory, dat klinkt ingewikkeld… “Het is een hbo-opleiding die zich richt op sociale innovatie. Sociale innovaties zijn nieuwe benaderingen of oplossingen voor maatschappelijke problemen. Dat kan gaan over bijvoorbeeld zorg, onderwijs of innovatie op de werkvloer. Je krijgt binnen de opleiding enorm veel vrijheid, en dus verantwoordelijkheid, om zelf na te denken wat voor jou belangrijk is en hoe je je studie graag wilt vormgeven. De studie zelf is dus ook sociaal innovatief vorm gegeven.” En je doet ook veel dingen naast je studie? “Klopt, ik heb vorig jaar samen met een aantal studiegenoten De Versnellingsbak opgezet. Dat is een project waarbij we met een groep van acht studenten een week lang door Nederland zijn gereisd met een Volkwagenbusje en tijdens die week allerlei bedrijven hebben geholpen door mee te denken over projecten waar ze mee bezig waren en problemen waar ze tegenaan liepen. Het was een hele leuke week, waarin we telkens niet precies wisten waar we terecht zouden komen. We hebben bijvoorbeeld een afdeling geholpen waar de communicatie tussen de collega’s moeizaam verliep, we hebben met iemand meegedacht die een app aan het bouwen was en we hebben zelfs een concept gemaakt voor een camping in de buurt van Sneek. De Versnellingsbak gebruiken we nog steeds als platform om sociale opdrachten samen op te pakken.” En je doet nog meer, toch? Dat […]
-
Ineke brengt leven in de kerk met Pasen
Wat maakt u? “Ik maak in de weken voor Pasen een liturgische bloemschikking in de Mariakerk. Het zand wat hier ligt was het eerste dat ik heb geplaatst. Het stelt de woestijn voor, de verdorring in de wereld. De zondag daarna heb ik de kaars erbij geplaatst, die had te maken met de lezing van die zondag en die staat voor het licht van Jezus. Daarna is het brood erbij gekomen. Dat is het symbool voor Jezus die zichzelf heeft gegeven. De bloesemtak is voor de zondag van de vreugde en afgelopen zondag is het kruis erbij gekomen. Dat staat voor de dood van Jezus. De takken staan in het water, dus hopelijk komt het nog tot bloei en dat staat dan ook voor het leven. Tot slot komt er nog aarde overheen met tuinkers en het is de bedoeling dat ook die tuinkers met Pasen tot leven komt. Ik doe het allemaal samen met een collega-vrijwilliger, zij helpt mij altijd met de bloemenversiering en zij verzorgt de boeketten. Zij helpt ook met Pasen met het aankleden van de kerk.” Heeft u altijd al een liefde voor bloemen gehad? “Ik heb liefde voor bloemen, de natuur en alles wat levend is. Mijn broer is bloemist en ik hielp hem vroeger wel eens in zijn winkel. Het creatieve zit er bij ons wel in. Ik schilder, ets en boetseer. Onze lieve heer heeft me veel talenten en dat ik dat hier mag toepassen vind ik geweldig. Dat ik in zijn huis […]
-
Geen carnavalsoptocht zonder Toon
tekst & kiekje: Renée ter Berg www.reneeterberg.nl Wat maakt u? “Ik maak een ronde langs verschillende carnavalswagens om de constructies te bekijken. Ik ben al 27 jaar vrijwilliger bij de BAC, de Bouw Advies Commissie in Prinsenbeek. Hier zijn we bij de Schuumsoppers. Die zijn al jaren bezig en hebben eigenlijk nauwelijks advies nodig.” Al 27 jaar vrijwilliger! Dan vindt u het vast leuk om te doen. “Ik ben er destijds voor gevraagd en doe het sindsdien met veel plezier. Het contact met de mensen vind ik mooi en ook dat ik van het begin af aan kan zien hoe de wagens worden opgebouwd.” Heeft u nu nog een goed advies voor de Schuumsoppers? “Dan zou het al te laat zijn! De meeste bouwclubs beginnen al maanden van tevoren. Om de twee weken komt er iemand van de BAC kijken. Ik ga meestal samen met een andere vrijwilliger langs en dan bezoeken we zo’n zes à zeven bouwclubs op een avond. We kijken naar de constructie en het materiaal om te zien of het degelijk in elkaar zit. Zelf kom ik uit de stratenbouw en ik heb ook in de metaal gezeten. Daar heb ik mijn kennis opgedaan. We hebben ook iemand die heel precies de constructieberekeningen kan maken als we zeker willen weten of het goed zit. Maar nu, zo vlak voor carnaval is het vooral leuk om te kijken wat het allemaal gaat worden. Alles is bijna klaar en er heerst al een hele gezellige sfeer.” Wat zou […]
-
Een dagje dakloos met Ad
Tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties (www.reneeterberg.nl) Wat maak je? “Ik maak deze jongeren van middelbare school Mencia de Mendoza Lyceum bekend met het leven van daklozen. Zelf ben ik 15 jaar dakloos geweest. Nu begeleid ik als vrijwilliger in de Straatraad wandelingen door Breda. We nemen samen met een hoofdgids de mensen mee langs plekken die belangrijk zijn in het leven van een dakloze.” Wat is de Straatraad precies? “Het is een raad die is opgericht in het Annahuis, dat is dit inloophuis, waar we nu de wandeling starten. Ik kwam hier drie jaar geleden toen ik nog dakloos was regelmatig. Het Annahuis was toen net bezig met het oprichten van de straatraad. Ik heb me daarbij aangesloten. We vergaderen iedere woensdag over wat belangrijke zaken zijn voor de daklozen in Breda en dan proberen we daar ook iets aan te doen.” Welke plekken laat je zien tijdens de wandeling? “’t IJ, dat is de dag- en nachtopvang. Je wordt daar naartoe gestuurd als je geen huis meer hebt. Daar heb je ook gebruiksruimtes van Kentron. Verder gaan we door de stad, langs het Stadskantoor en de bibliotheek. Dat zijn voor daklozen goede plekken, omdat iedereen er naar binnen mag. Veel van de mensen die we rondleiden zijn ook nieuwsgierig waar daklozen slapen, maar we laten niet alle plekken zien. Er zijn goede plekken in de stad om te slapen, maar als die bekend worden, dan komen er ook verkeerde mensen op af. In het centrum worden […]