-
Anky en Etienne en het verhaal van Stijn
Tekst en kiekje: Renée ter Berg, i.o.v. Breda Actief Anky en Etienne uit Breda zijn medeoprichters van Stichting 9dagen20. De stichting is bedacht door de moeder van Anky met een zeer persoonlijke aanleiding. Haar zoon Stijn (de broer van Anky en neef van Etienne) kwam in 2013 om het leven bij een auto-ongeluk tijdens een stage op Curacao. Nu zetten familie en vrienden van Stijn zich vrijwillig in voor de stichting om studenten voor te lichten die op reis gaan naar het buitenland. Ze willen de studenten niet beperken maar bewust maken. Een mooie stichting, maar wel met een verdrietige inspiratiebron. Etienne: “Dat klopt. Stijn liep stage als cameraman op Curacao. Een eiland met een relaxte sfeer.” Anky: “Terwijl hij in Nederland altijd zijn gordel droeg in de auto en er zelfs mensen op aansprak die dat niet deden, deed hij dat op Curacao niet. Ik heb hem daar bezocht en toen zei hij op het vliegveld al dat ik echt mijn gordel niet om hoefde te doen. Niemand deed dat daar.” Etienne: “Twee weken voor hij terug naar Nederland zou komen, bezocht hij een vriend die stage liep op Bonaire. Ze gingen stappen en hadden een leuke avond. Ze besloten dat de vriend van Stijn terug zou rijden, hij had in de afgelopen uren het minst gedronken. Ook in dit opzicht had hij zijn grenzen verlegd, want normaal zou Stijn niet in de auto gestapt zijn bij iemand die had gedronken. In een bocht verloor de vriend […]
-
Dennis heeft het druk met carnaval
Dennis, jij bent social media vrijwilliger bij de Bredase Carnavals Vereniging. Wat doe je dan allemaal? “Sinds 2012 beheer ik de Facebook- en Twitterpagina van de BCV, het Youtubekanaal en de Instagramaccount. Als het carnavalsseizoen begint op de elfde van de elfde ga ik met de Prins en het gevolg mee op pad. Ik maak foto’s, video’s en berichten die ik op de social media kanalen plaats.” Volgens mij gaan daar best wel wat uren inzitten. Wat levert het jou op? “Toen ik begon kende ik nog niemand bij de BCV, maar nu heb ik er honderden vrienden bij. De vrijwilligers van onze Stichting, maar ook mensen van de andere carnavalsstichtingen kom je elk jaar weer tegen. Ik heb zelfs mijn vrouw ontmoet door het vrijwilligerswerk dat ik doe. Zij had namelijk dezelfde vrijwilligersfunctie, maar dan voor C.C. ’t Aogje in Princenhage. Ze had mij gezien bij een nieuwjaarsreceptie. We raakten daarna via social media in contact, omdat ik mezelf had getagd op een foto met de Prins van ut Kielegat. Wat later spraken we elkaar in het echt en het was meteen leuk. We hebben natuurlijk veel raakvlakken omdat we allebei van carnaval houden en met social media bezig zijn. Inmiddels zijn we 5 jaar samen, getrouwd en verwachten we ons eerste kindje.” Hoe ben je eigenlijk terecht gekomen bij de BCV? “Ik was al gek van carnaval en ik volgde de Twitterpagina van BCV. Het viel me op dat er weinig gepost werd. Ik miste die […]
-
Maarten staat op
Tekst: Renée ter Berg Tekstproducties Beeld: Studio Lys Goedemorgen Maarten! Wat doe je hier op de Grote Markt? “Ik werk vier dagen in de week bij Kottier en studeer Brood, bij het Singelcollege. Een dag in de week ga ik naar school. Nu ben ik klaar met mijn werk, dus ik fiets zo terug naar Oosterhout waar ik woon.” Dan ben je vanmorgen vast vroeg begonnen in de bakkerij? “Ik moet om 2.45 beginnen, dus dan moet ik om 1.00 uur mijn bed uit, want het is nog een uur fietsen naar Breda.” Neeee! Dan moet je wel ontzettend vroeg op. Is dat niet heel erg zwaar? “Eigenlijk ben ik wel constant moe of slaperig. Maar daar ben ik nu wel aan gewend. Het is wel lastig nu, omdat ik ook nog een dag in de week naar school ga en dan begin ik ’s morgens om 8.30. Daardoor kom ik niet echt goed in een ritme. Ook sociaal is het niet zo handig. Als ik naar mijn werk fiets, fietsen mijn vrienden naar de kroeg. En als mijn vrienden op zondag iets willen gaan doen, dan moet ik eerder weg, want dan moet ik gaan slapen.” Hoe laat lig je op bed als je om 1.00 uur weer op moet? “Meestal eet ik om 17.00 uur en ga ik daarna meteen slapen. Dan lig ik er om 17.30 in.” Hoe kwam je erbij om bakker te worden? “Eerst wilde ik altijd het leger in. […]
-
Iedereen een ijsje van Edwin
Jasmijn, jij hebt met je moeder een leuke actie bedacht voor de Voedselbank! Jasmijn: “Mijn moeder en ik zaten een ijsje te eten bij de ijssalon. Toen bedachten we dat sommige kinderen in de zomer misschien niet zo vaak een ijsje kunnen eten als wij, omdat er ook gezinnen zijn met weinig geld. We dachten aan de Voedselbank en hoe we via de Voedselbank die gezinnen aan een ijsje konden helpen. Ons idee was om één of meerdere grote ijssalons in Breda te bellen of ze misschien cadeaubonnen voor ijsjes wilden geven voor de Voedselbank.” Hoe heb je dat geregeld? Jasmijn: “We zijn naar de Voedselbank gegaan en die vonden het een leuk idee. Toen hebben we ijssalon Bon Appetit gebeld en de eigenaar wilde meteen voor alle kinderen een ijsje regelen. Dat zijn dus wel 285 ijsjes! We hebben de bonnen naar de Voedselbank gebracht en aan het begin van de zomervakantie worden ze uitgedeeld.” Wat vond je leuk aan het bezig zijn met deze actie? Jasmijn: “Dat je heel veel mensen helpt en dat je het regelt en het kan bedenken.” Wat vind je ervan dat Edwin van Bon Appetit meteen wilde helpen? Jasmijn: “Heel erg leuk en ook heel erg aardig dat hij zoiets doet voor kinderen.” Edwin, waarom deed je mee aan deze actie? Edwin: “Iedereen moet in de zomer toch een ijsje kunnen eten? Als gezinnen door omstandigheden wat minder te besteden hebben, dan moeten de kinderen daar zeker niet de […]
-
Dorien voor Unicef
Tekst en kiekje: Renée ter Berg (i.o.v. Breda Actief) Hoi Dorien, kun jij me meer vertellen over het Unicef Studententeam? “Zeker. Het Unicef Studententeam Breda bestaat uit 18 studenten van verschillende opleidingen in Breda. We hebben twee doelen en dat is awareness creëren onder studenten over Unicef en het organiseren van evenementen waarvan de opbrengst naar Unicef gaat. Dat doen we zonder budget. Ons doel is dus om geld op te halen en niets uit te geven.” Wat is jouw rol in het team? “Ik ben voorzitter. Dat betekent dat ik de vergadering leid, ik verzorg het contact met Unicef Nederland en ik ben verantwoordelijk voor de sollicitatieprocedure als nieuwe studenten zich als vrijwilliger bij ons melden.” Wat voor evenementen organiseren jullie? “In de winter organiseren we altijd Unicef On Ice. Dat hebben we drie jaar geleden in Breda bedacht en het is een landelijke actie geworden die alle studententeams in hun stad organiseren. De entreeprijs van de ijsbaan gaat die dag naar Unicef en we schaatsen zelf ook voor sponsorgeld. Verder hebben we een speeddate georganiseerd, waar zelfs een relatie uit voort is gekomen en je kunt ons sponsoren tijdens de Singelloop.” Waarom zet jij je in voor Unicef en niet voor een ander goed doel? “Zelf heb ik een mooie kindertijd gehad in een fantastisch gezin. Ik heb alles kunnen doen wat ik wilde, maar er zijn zoveel kinderen – ook in Nederland- die dat niet kunnen. Ik vind het belangrijk dat er opgekomen […]
-
In het Valkenberg met Rachel en Harmke
Tekst: Renée ter Berg Fotografie: Dennis van der Sloot, Studio Lys Wat een gezelligheid hier in het park! Hebben jullie een fijne dag? Harmke: “Ik heb vandaag mamadag, dus ik heb een ontspannen dagje met mijn zoon Jax. Straks ga ik mijn dochter ophalen uit school en nog wat administratie doen.” Rachel: “Ik ben lekker op de fiets hier naartoe gekomen en straks leg ik mijn dochter Jess op bed. Dan ga ik even chillen, de hond uitlaten en dan begin ik om 17.00 uur met werken. Ik werk op een woonvoorziening met licht verstandelijk gehandicapte mensen. Ik heb een slaapdienst tot 12.00 uur morgenochtend. Meestal kan ik wel om 23.00 uur naar bed, maar echt slapen lukt me meestal niet. Als ik thuiskom ga ik altijd nog even naar bed. Het heeft voor- en nadelen. Nu ben ik overdag lekker vrij, dus dat is juist fijn.” Hoe kennen jullie elkaar? Harmke: “We zijn vroeger collega’s geweest bij kinderopvangorganisatie Kober. Sindsdien hebben we contact gehouden met elkaar en zijn we vriendinnen gebleven. Ik heb nu samen met mijn man de lunchzaak Jan en Alleman in de St. Janstraat. Daarnaast werk ik ook nog bij een bso van Kober.” Hoe ben je in de horeca terecht gekomen? Harmke: “Mijn man is kok. Hij had het niet meer zo naar zijn zin en wilde wat anders gaan doen. Toen kwam het concept voor een eigen lunchzaak voorbij en dachten we, dit gaan we oppakken.” Hoe Bredaas zijn jullie? Rachel: […]
-
Op Evelines terras
tekst: Renée ter Berg fotografie: Dennis van der Sloot – Studio Lys Lekker weertje. Het terras kan weer naar buiten? “Ja, klopt. Ik werk bij Yirga, een koffiezaakje in de St. Annastraat. Ik heb net het terras opgebouwd en straks is de zon wat meer gedraaid, dan kunnen de mensen hier lekker in de zon zitten. We hebben veel trouwe vaste gasten, maar nu het lente is en het terras buiten staat weten ook andere mensen ons wat makkelijker te vinden. Dan krijgen we weer nieuwe enthousiaste reacties van gasten die ons concept nog niet kennen. Ze vinden het leuk dat we bijna alles zelf maken. Zometeen ga ik beginnen het bakken van de oatmeal cookies en de cheesecake.” Doe je nog meer naast werk hier? “Naast mijn werk bij Yirga studeer ik Visual Art en Design Management aan de Hogeschool van de kunsten in Utrecht, het is een combinatie van kunst en economie. Ik hoop na mijn studie wat te kunnen toevoegen aan Breda op het gebied van cultuur. Ik organiseer nu samen met Maud van Almkerk ‘De Mus’, dat is een sprekersavond in café het Hijgend Hert. Elke eerste donderdag van de maand komen er dan vier kunstenaars of artiesten vertellen over hun werk en wie ze zijn. Ik weet nog niet precies wat ik na mijn studie wil gaan doen, maar ik denk dat het in Breda wel nodig is om wat meer te gaan samenwerken op het gebied van cultuur. Misschien kan ik daar een […]
-
Voorkomen, ontdekken en vluchten
Gerard, jij bent een van de Ambassadeurs Brandveilig Leven. Wat houdt dat in? “Wij maken bewoners bewust van de gevaren van brand. We informeren ze hoe ze brand kunnen voorkomen en ontdekken en hoe ze kunnen vluchten bij brand. We geven voorlichting op beurzen en bij woningbouwverenigingen, maar ook in verzorgingstehuizen, aan mantelzorgers en bij mensen thuis via huisbezoeken. Onze organisatie is een initiatief van de gemeente en de brandweer, maar we hebben het helemaal zelf opgezet.” Maaruh, zo vaak ontstaat er toch geen brand? “Je denkt misschien dat het jou niet zomaar zal overkomen. Maar dat denkt je buurman ook. Toch zijn er jaarlijks zo’n 6000 woningbranden en tientallen dodelijke slachtoffers.” Hoe kunnen jullie voorkomen dat mensen slachtoffer worden van brand? “We leggen ze uit waar ze op moeten letten en bij huisbezoeken lopen we samen met de bewoners met een checklist door het hele huis. De checklist begint al met de vraag of het huisnummer wel goed zichtbaar is. Als de brandweer komt en je huisnummer niet kan vinden, is dat al mis. Maar ook vragen over vluchtwegen, de meterkast, het gas, de cv-ketel, hoe je omgaat met elektriciteitssnoeren en laders. We lopen alles goed na.” Waarom ben je dit vrijwilligerswerk gaan doen? “Ik ben zelf elektrotechnicus geweest en heb ook installaties ontworpen waar brandveiligheid een belangrijke rol speelde. Inmiddels ben ik met pensioen en toen ik een oproepje zag staan dat er Ambassadeurs Brandveilig Leven gezocht werden, leek me dat een goede manier om […]
-
Marlinde verlicht kerst
Marlinde, op 27 december organiseer jij samen met verschillende mensen Kerstverlichting in Breda. Wat houdt dat in? “Kerstverlichting is een meditatieavond in het Valkenbergpark. Ik heb het vorig jaar samen met Tijn Touber van Stadsverlichting opgezet. Stadsverlichting is een initiatief waarbij elke maand 900 huishoudens in Nederland hun woonkamer openstellen voor mensen die tegelijkertijd willen mediteren. Vorig jaar werd de vluchtelingencrisis steeds zichtbaarder en er heerste angst onder mensen door de aanslagen in Parijs. Ik dacht: het zou mooi zijn als we een collectieve meditatie kunnen houden waaraan iedereen deel kan nemen. Om een keer een ander geluid te laten horen dan alle protesten tegen de vluchtelingenstroom, tegen asielzoekers. Het geluid van de stilte.” Mooi bedacht! Hoe kreeg je het van de grond? “Ik heb Tijn Touber benaderd en hij was enthousiast. Hij zou het idee van Kerstverlichting in Amsterdam uitvoeren en ik samen met Lenneke en Ronald hier in Breda. Via de Facebookpagina van Tijn is het ook door andere steden en dorpen in Nederland opgepikt. Het is heel organisch ontstaan. We hebben posters laten maken in verschillende talen, zodat we ook vluchtelingen zouden bereiken.” Hoe verliep de avond zelf? “We begonnen de avond met een binnenkring van mensen die bij kaarslicht in het park zaten. Langzaam kwamen er steeds meer mensen om de kring heen zitten tot er wel 250 mensen aanwezig waren. Iedereen was welkom en ook voorbijgangers sloten spontaan aan. Het was fantastisch om te merken dat er zoveel mensen naartoe kwamen. We begonnen […]
-
Rick bouwt aan Breda Photo
Tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Je bent druk bezig hier. “Klopt, we zijn de steigers aan het bouwen waar straks de foto’s opgehangen worden voor Breda Photo. Het festival gaat volgende week van start en deze week zijn we met ongeveer dertig vrijwilligers op verschillende locaties aan het opbouwen. Voor mij is het de eerste keer dat ik meehelp.” (Breda Photo is inmiddels van start en duurt nog tot 30 oktober, red.) Wat zijn je taken allemaal? “Vandaag help ik met de opbouw, het sjouwen en steigers bouwen. Twee weken geleden heb ik de presentatiemeubels voor de boeken geschuurd en geschilderd en daarnaast doe ik grafische dingen voor Breda Photo, zoals het ontwerpen van de Facebookbanners en de t-shirts. Het is heel gevarieerd.” Waarom heb je je aangemeld als vrijwilliger? “Ik was al geïnteresseerd in Breda Photo en op de website zag ik dat ze met vrijwilligers werken. Toen heb ik een mail gestuurd om eens te informeren.” Interesse in een evenement is één ding, maar jij wilde er meteen ook iets voor doen. “Ja, ik heb ook twee jaar voor 3voor12 (website met lokale concertreviews, red.) in Breda foto’s gemaakt en bij het Graphic Design Festival wel eens vrijwilligerswerk gedaan. Verder ben ik op mijn zeventiende als vrijwilliger bij Mezz begonnen en heb ik daar nu een betaalde functie als bedrijfsleider. Ik werk bij Mezz zelf dus veel met vrijwilligers, maar ik deed zelf niet veel vrijwilligerswerk meer. Dat vond ik jammer en […]
-
Yung Wa geeft zelfvertrouwen
Yung Wa, jij geeft Wing Chun lessen. Wat houdt dat in? “Wing Chun is een kung fu-stijl. Het is een zelfverdedigingsport. Zelf doe ik het vanaf mijn twintigste. Ik heb een aantal jaren les gehad in Nederland en tijdens mijn wereldreis in Azië de kans gekregen om diverse meesters te ontmoeten. Zo heb ik verschillende stijlen leren kennen en daarmee mijn eigen variant op Wing Chun gecreëerd. In de lessen besteden we veel aandacht aan het winnen van spierkracht via techniek. Hierdoor is het ook uitermate geschikt voor vrouwen. Het verhaal gaat dat Wing Chun ook ontwikkeld is door een vrouw. Naast het fysieke, trainen we ook de geest via meditatie. Ik geef de lessen elke donderdagavond van 20:00 – 22:00 in Geeren-Noord, bij buurthuis Noorderlicht.” En wat bijzonder is, je lessen zijn gratis! “Dat klopt. Ik heb een baan als ICT’er en het geven van Wing Chun-les is mijn passie en hobby. Eerst gaf ik samen met mijn eerste leraar les aan een klein groepje vrienden, maar ik wil het graag groter aanpakken en meer mensen bereiken. Daarom heb ik besloten om de lessen beschikbaar te maken voor iedereen en met wat hulp hebben we een gymzaal geregeld. Het is voor mij belangrijk om iets terug te geven aan de wereld en de maatschappij. Op deze manier kan ik mensen helpen met hun zelfvertrouwen en ze leren tot rust te komen in lichaam en geest. Ook mensen die geen geld hebben om te sporten kunnen bij mij terecht. […]
-
Esthers skyline van Breda
Wow, WijMakenBreda ziet er weer fris uit dankzij jouw ontwerp, Esther! Kun je iets vertellen over het ontstaan van deze kleurrijke ‘skyline’? “Ik heb drie jaar in Breda gewoond en ik kwam erachter dat Bredanaars behoorlijk trots zijn op hun gebouwen. Het leek me leuk om daar iets mee te doen. Ik hou van kleuren en laat me ook inspireren door illustraties van andere ontwerpers. Alles bij elkaar leidde dat tot dit ontwerp. Ik heb het op Facebook geplaatst en kreeg direct positieve reacties. Omdat ik als grafisch ontwerper zelf graag in de museumshop van MOTI kom, ben ik daar eens gaan praten. Zij zagen er iets in. Ik heb toen witte mokjes laten bedrukken met het ontwerp en die waren in korte tijd volledig uitverkocht. Vanaf april zijn ze daar weer verkrijgbaar. Het lijkt me mooi om soortgelijke ontwerpen te maken voor alle grote steden van Nederland.” Heb je nog wel tijd voor eigen projecten, want je hebt het ook druk met opdrachten voor klanten van je bureau Perqua? “Ja, gelukkig kan ik daar mijn creativiteit goed in kwijt. Het is een uitlaatklep voor al mijn ideeën. ’s Nachts loopt mijn hoofd vaak over. Dan lig ik in bed en dan moet ik het op papier zetten, anders blijf ik er maar over nadenken. Dat betekent dat ik soms om 3.00 uur ’s nachts aan het tekenen ben. Omdat mijn hersenen altijd zo actief zijn heb ik ook geen vast slaapritme.” Geen vast slaapritme? “Of ik slaap bijna niet […]
-
Esther gaat voor duurzame toekomst Breda
Esther, jij bent actief als vrijwilliger voor Pakhuis Breda. Wat is Pakhuis Breda? “Pakhuis Breda is een platform voor mensen die bezig zijn met de stad van morgen. Mensen die actief werken aan veranderingen in de stad op het gebied van vernieuwing en duurzaamheid. Met een groep van vijf vrijwilligers hebben we dit opgepakt. We willen een plek bieden waar je elkaar kunt ontmoeten, waar je kunt brainstormen met anderen en waar je op een netwerk kunt bouwen. Veel mensen met een goed duurzaam idee, denken dat ze alleen staan. Maar er zijn veel meer organisaties en ondernemers in Breda die hiermee bezig zijn. We willen het totaalplaatje inzichtelijk maken, zodat er ook samengewerkt kan worden.” Wat versta jij onder duurzaamheid? “Een manier van leven die blijvend volhoudbaar is. Zoals we nu leven, verbruiken we op de planeet veel meer dan er door de natuur weer aangemaakt kan worden. Dat kan anders. Maar het moet ook niet op een paar mensen aankomen, die dan vervolgens bijna niets meer verbruiken. Dat is niet vol te houden. Iedereen moet het op zijn eigen manier kunnen doen.” Jullie initiatief moet nog vorm krijgen. Wat is jouw toekomstbeeld voor Pakhuis Breda? “Het is een droom van ons om Pakhuis Breda in de koepelgevangenis te vestigen. Het AZC dat hier nu zit, zal verhuizen later dit jaar. De koepel zou een trekpleister voor Breda kunnen worden. Het is groot en daarom kun je er heel veel mee. Een restaurant als een centrale ontmoetingsplaats, misschien flexwerkplekken, […]
-
Met de buren bij Kamu Breda
tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Goedemorgen! Wat is dit voor gezellige groep? Katja: “Wij wonen allemaal bij elkaar in de straat. We zijn net naar de markt geweest en drinken nu een kop koffie hier.” Is dit voor jullie een doorsnee vrijdagochtend? Katja: “Ja, eigenlijk wel. Op vrijdag brengen we eerst de oudere kinderen naar school. Omdat veel van de ouders vrij zijn op vrijdag gaan we daarna met een paar ouders langs de bakker en dan maken we ons klaar om naar de markt te gaan. De jongere kinderen gaan dan gezellig mee.” Wat een gezelligheid zo met je buren. Katja: “Zeker. We wonen in een nieuwbouwstraatje bij het station en daar zijn we allemaal ongeveer 8 jaar geleden komen wonen. We kwamen op een leeftijd dat je aan kinderen begint en toen werden er in de straat zes jongetjes geboren waar telkens maar een maand tussen zat. Sinds de kinderen er zijn, loop je veel meer bij elkaar binnen. De meisjes hier zijn 2 en dat is de derde lichting, haha.” Rob: “Ik zat bij die eerste groep die kinderen kreeg, die jongens zijn nu 6, 7 jaar. Dan zijn er nog twee jongens van 5 en de meisjes zijn 2. ’s Morgens lopen we met acht kinderen naar school. Dat noemen we al ‘de optocht’.” Katja: “We helpen elkaar ook en dat is echt een luxe. Als je ergens heen moet, dan kan dat gewoon. De kinderen spelen regelmatig bij elkaar.” Willemijn: “Wij komen uit […]
-
Anna wijst je door de nacht
Het is Cultuurnacht! Wat doe jij hier precies, Anna? “Bij mij kun je terecht voor informatie. Ik sta de hele avond bij het Bredaas Museum. We zijn met een aantal vrijwilligers en door onze opvallende kleding zien de mensen ons nog eerder staan dan de medewerkers van het museum, haha.” Wat zijn je taken? “Ik ben aanspreekpunt voor bezoekers. Meestal komen ze de weg vragen of kinderen hebben een vraag over de speurtocht. Die speurtocht is echt een succes. Ik zie de kinderen genieten. Dan dwalen ze hier rond en dan vraag ik: ‘Zoek je de deur naar het schatgraven?’. Meteen zie je hun gezichten oplichten bij het woord schatgraven en dan roepen ze enthousiast: ‘Jaaa!’. Hier op het binnenplein is een enorme berg zand gestort en daar liggen allemaal dingen in verstopt. Daar mogen ze met een metaaldetector en schepjes naar zoeken. Ze vinden het geweldig.” Waarom heb je je opgegeven als vrijwilliger? “Sinds een aantal jaren ben ik werkloos. Toen ik een paar maanden geen werk had werd ik gevraagd als vrijwilliger voor het filmfestival (betreffende festival bestaat niet meer, red.). Nadat ik daar gewerkt had werd ik ook gevraagd te helpen bij het Graphic Design Festival, evenementen van MOTI en Breda Photo. Ik vind het belangrijk dat deze evenementen blijven bestaan. Cultuur zit al in het verdomhoekje en zonder vrijwilligers kunnen ze gewoon niet draaien.” En nu vinden we je dus bij Cultuurnacht Breda? “De Cultuurnacht heb ik zelf al een paar jaar als bezoeker ervaren. Maar […]
-
Iris op het podium
tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Wat maak je? “Ik ben zangeres in de coverband IR!S, dus ik maak muziek. De band is naar mij vernoemd, dat hebben de mannen in mijn band zo bedacht, ik niet hoor, haha. We doen nummers met een stoer geluid. Veel vrouwenrock, Anouk, Skunk Anansie, Pink. Maar ook Bruno Mars en Prince, er zit altijd een rauw randje aan.” Maak je ook eigen nummers? “Nee, ik kies heel bewust voor een coverband. De ambitie om door te breken met eigen nummers heb ik niet. Voor mij is het het belangrijkste dat ik mensen zie genieten. Dat gaat sneller met bekende nummers en het geeft me altijd een enorme kick. Mensen vragen wel eens waarom ik niet mee doe aan de Voice. Maar die behoefte heb ik helemaal niet. Ik heb het ontzettend naar mijn zin in mijn baan bij publieksservice van Gemeente Breda en ik heb een fantastisch gezin.” Waar kunnen we jou en de band meestal bewonderen? “We treden op in kroegen en op festivals. Een hoogtepunt was dit jaar in april toen we op Paaspop in Den Hout stonden, voor Kensington en Nielson. Om dat optreden te mogen doen, moesten we in een voorronde battelen tegen vier andere bands. We wonnen en het was geweldig om daar te staan met goed geluid en goede belichting.” Je bent lekker beweeglijk op het podium, toch? “Klopt. Ik sta niet stil en ben erg impulsief en bevlogen. Soms sla ik in mijn enthousiasme […]
-
Etienne en Björn: de sfeermakers van Breda Barst
Wat maken jullie? Etienne: “Wij werken als vrijwilliger bij het festival Breda Barst dat 19 en 20 september plaatsvindt in het Valkenbergpark. We verzorgen alles wat met het decor te maken heeft. Van uitvoering tot planning en organiseren.” Björn: “Dat doen we niet alleen, maar met een groep van zo’n 10 andere vrijwilligers die ons ondersteunen. In maart, april beginnen we met brainstormen. Uit al die leuke ideeën selecteren we wat we willen.” Etienne: “We kijken naar de interesses van de vrijwilligers om te bepalen wie wat gaat doen of maken en dan gaan we aan het werk. Elke maandag zijn we te vinden in The Loads, een fabriekshal in de Belcrum. Daar slaan we onze spullen op en daar bouwen we de decorstukken.” Met wat voor decorstukken zijn jullie bezig? Etienne: “Het dancepodium op het festival heet Suikerbeat. Door die naam hebben we ons laten inspireren voor de aankleding van dat podium. We hebben gekozen voor een snoepthema en zijn bezig met het maken van levensgrote zuurstokken en er komt een suikerspinnenkraam.” Björn: “Verder zijn we een discobal aan het maken in de vorm van het logo van Breda Barst. Dit is de trots van vrijwilliger Thiago. Ook komt er net als vorig jaar een tagwall. Dat is een grote muur waar mensen berichten op kunnen schrijven. Vorig jaar was het een witte muur met markers erbij. Dit jaar voorzien we de muur van krijtbordverf, zodat er op gekrijt kan worden met verschillende kleuren stoepkrijt. Mensen kunnen erop schrijven […]
-
Kopje koffie met Ester en Dina
Wat maken jullie? Dina: “Wij maken een praatje. We zijn buurvrouwvriendinnen en we zitten hier regelmatig met een bakje koffie. ‘De Pauw in pracht en praal’ is mijn winkel. Ik zit nu al zo’n 22 jaar hier in de Boschstraat. Ik verkoop sieraden, kleding en accessoires die ik zelf inkoop tijdens reizen. Mijn man en ik gaan zelf naar India, Thailand of Indonesië en daar kopen we spullen in of laten we spullen maken. We weten dus precies waar alles vandaan komt en wie het heeft gemaakt. We steken er veel energie in om het hier te krijgen en daar geloof ik in. Die kleinschaligheid en die energie die erin zit.” Ester: “Ik woon hiernaast sinds 1998 en heb ook mijn atelier hier. Ik schilder. Voornamelijk mensfiguren. Het is belangrijk voor me. Mijn emoties kan ik erin kwijt. Wat niet wil zeggen dat ik heel wild schilder. Mijn werken zijn heel ingetogen. Ik heb kunstacademie gedaan in Tilburg en Hoogstraten.” En waar hadden jullie het over als ik vragen mag? Dina: “Over het lekker weer.” Ester: “En over de brutale Franse gastjes.” Dina: “O ja, de brutale Franse gastjes. Die gooien hun vieze etensresten met saus gewoon naast de prullenbak. Ik heb ze in mijn beste Frans vanmorgen flink de waarheid verteld.” En, maakte het indruk? Dina: “Niet echt. Eentje schaamde zich wel, maar de anderen niet. Ik heb gezegd dat ze zich als kleine kinderen gedragen.” Bevalt de straat verder wel op de Franse jongens na? Ester: “Ja, ik […]
-
De zonnige dagen van Robert
tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Wat maak je? “Ik heb een frozen-yoghurtijsje gemaakt met een topping van blauwe bessen en druiven. Mijn zaak heet Scoops Frozen Yoghurt & Ice Cream en behalve frozen-yoghurt hebben we nu ook schepijs, softijs en Razzle. Mensen kennen ons misschien nog onder de naam Frozz.” Voor jou is het vandaag dus bikkelen terwijl iedereen geniet van het zonnetje? “Het is hard werken maar ook voor ons is het een blije dag. Dit is waar we het voor doen. Het is natuurlijk fijn dat we omzet draaien, maar daarnaast krijgen we ook heel veel positieve reacties van klanten. Mensen die met een glimlach binnenkomen en met een grotere glimlach weer naar buiten lopen. Daar krijg je energie van.” Wat is frozen yoghurt precies? “Het hoofdbestanddeel is yoghurt met wat melk, een beetje suiker en zout. Het bevat geen slagroom, bergen suiker of kunstmatige kleur of smaakstoffen. Daarbij kun je dan nog toppings kiezen, zoals verschillende soorten vers fruit, Nutella of chocolade vlokken, stukjes brownie of walnoot.” Hoe heb jij zelf frozen yoghurt ontdekt? “Ik was met mijn vrouw en dochters in 2009 in Londen en daar hebben we het voor het eerst gegeten. In 2011 hebben we het opnieuw geproefd in Amsterdam en hadden we dezelfde positieve beleving als in London. Bij thuiskomst zijn we gaan nadenken of we er niet een zaak mee konden openen in Breda. Mijn dochter is gaan googelen en zij ontdekte de franchiseketen Frozz. Op die manier zijn […]
-
Ondernemende dames Kyki en Melissa
Wat maken jullie? Melissa: “Ik maak foto’s en video’s en Kyki schrijft recensies en werkt als eindredacteur. We kennen elkaar via 3voor12 Breda.” Kyki: “3voor12 Breda is een website voor lokale muziek. We schrijven recensies over de bandjes en artiesten die hier optreden. De site maakt deel uit van de landelijke 3voor12 site, dat is een van de grootste muziekwebsites in Nederland.” Zijn dat fulltime banen wat jullie doen voor 3voor12? Melissa: “Ons werk voor 3voor12 is vrijwillig en daarnaast hebben we onze eigen bedrijfjes. Ik hou me bezig met video, fotografie en editing gefocust op artiesten en bandjes. Dat doe ik onder de naam Capribee. Het loopt lekker en ik reis hiervoor heel wat af door Nederland en het buitenland.” Een goed lopend bedrijf. Maar je bent nog jong, toch? Melissa: “Ik ben 20 en ik doe dat nu al een paar jaar. Ik werk sinds twee maanden vanuit het AV-huis in Breda. Daar werken allerlei ondernemers die zich bezig houden met audiovisuele producties. Ik heb wel gestudeerd, maar daar heb ik niet veel mee gedaan. Ik ben meteen lekker voor mezelf aan het werk gegaan.” En wat heb jij voor bedrijf, Kyki? Kyki: “Ik run samen met een vriendin Writersworld, een online platform voor schrijvers. We geven feedback op verhalen met geredigeerde tekst erbij en daarnaast doen we opdrachten voor bedrijven. We beoordelen ook manuscripten en de feedback is gratis voor verhalen tot 3000 woorden. Alles wat daarboven zit is betaald. Heb je ook iets gestudeerd in die […]
-
Een dagje dakloos met Ad
Tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties (www.reneeterberg.nl) Wat maak je? “Ik maak deze jongeren van middelbare school Mencia de Mendoza Lyceum bekend met het leven van daklozen. Zelf ben ik 15 jaar dakloos geweest. Nu begeleid ik als vrijwilliger in de Straatraad wandelingen door Breda. We nemen samen met een hoofdgids de mensen mee langs plekken die belangrijk zijn in het leven van een dakloze.” Wat is de Straatraad precies? “Het is een raad die is opgericht in het Annahuis, dat is dit inloophuis, waar we nu de wandeling starten. Ik kwam hier drie jaar geleden toen ik nog dakloos was regelmatig. Het Annahuis was toen net bezig met het oprichten van de straatraad. Ik heb me daarbij aangesloten. We vergaderen iedere woensdag over wat belangrijke zaken zijn voor de daklozen in Breda en dan proberen we daar ook iets aan te doen.” Welke plekken laat je zien tijdens de wandeling? “’t IJ, dat is de dag- en nachtopvang. Je wordt daar naartoe gestuurd als je geen huis meer hebt. Daar heb je ook gebruiksruimtes van Kentron. Verder gaan we door de stad, langs het Stadskantoor en de bibliotheek. Dat zijn voor daklozen goede plekken, omdat iedereen er naar binnen mag. Veel van de mensen die we rondleiden zijn ook nieuwsgierig waar daklozen slapen, maar we laten niet alle plekken zien. Er zijn goede plekken in de stad om te slapen, maar als die bekend worden, dan komen er ook verkeerde mensen op af. In het centrum worden […]
-
De mooie nieuwe winkel van Irma
tekst en kiekje: Renée ter Berg, www.reneeterberg.nl Wat maak je? “De winkel is net open en ik heb net Tessa van Gimmick Design geholpen om haar spullen hier klaar te zetten. In De Nieuwe Winkel verkoop ik woonaccessoires, cadeautjes en kleding van meer dan dertig verschillende ondernemers. Ik verhuur mijn winkelruimte aan deze ondernemers. We maken dus samen deze winkel.” Het zijn mooie, bijzondere spullen allemaal! “Het zijn allemaal spullen met een verhaal. Design, maar ook industrieel, spullen van gerecycled materiaal, veel handgemaakte items ook.” Wat loopt er nu het beste? “In december kwamen mensen vooral voor cadeautjes, leuke hebbedingen. De laatste tijd zie ik weer meer mensen die komen voor hun inrichting en verkoop ik meer kussens, tafels, verlichting en kunst. De tassen lopen trouwens ook goed.” Mooi trouwens, die tafels van Gimmick Design. “Ja, het zijn tafels waarvan het tafelblad bestaat uit houten mozaïek. Je kunt de stukken dus telkens anders in het blad neerleggen, waardoor je de look eindeloos kunt variëren. Ik werk ook graag met meubelmakers uit de regio. Zo hebben Saar & Teun van Saar85 mijn kassabalie gemaakt. Het leuke is dat ik mensen dan ook makkelijk kan doorverwijzen. De Nieuwe Winkel is een nieuwe winkel, is het ondernemerschap voor jou ook nieuw? “Ja, zelfstandig ondernemer zijn is nieuw voor me. Ik ben reisleidster geweest en heb ook sales gedaan in de reiswereld en in de boeken. Een kennis, die deze winkel in den Bosch was begonnen vroeg me of […]
-
In de stalling bij Ad
Tekst en kiekje: Renée ter Berg www.reneeterberg.nl Wat maakt u? “Ik ben al 28 jaar in dienst van de Atea groep en werk nu bij de fietsenstalling. Maar ik ben meer een buitenmens. Van maart tot en met oktober maak ik rondvaarten in de singels van Breda. Toeristen of andere geïnteresseerden kunnen meevaren en dan vertel ik over de stad. Ook heb ik een eigen volkstuin, mijn zoon helpt me daar vaak bij.” Hoe vindt u het om hier te werken? “Soms kan het hectisch zijn. Vooral tijdens evenementen, met carnaval, Koninginnedag of het Jazz Festival. Maar op een dag als vandaag is het rustig. Dan kan ik af en toe gaan zitten. Dat is wel prettig, want ik heb last van mijn rug. Ik kijk wel uit naar de lente als we weer rondvaarten gaan doen. Als ik te lang binnen ben voel ik me opgesloten.” En dan kunt u ook weer aan de slag in de moestuin. Wat kweekt u allemaal? “Vanalles. Van fruitboompjes tot groentes. Het fruit viel vorig jaar wel wat tegen. Er komen makkelijk ziektes in. Daar kun je wel tegen spuiten, maar dat doe ik liever niet. Dat is niet gezond.” Bent u bewust bezig met hoe gezond u eet? “Jazeker. Bij ons komt er geen pizza in huis en we eten misschien maar eens in de twee weken friet. Die maken we dan zelf. Mijn vrouw kookt altijd. Ik lust alles wat ze maakt en ben overal tevreden mee.” […]
-
Uit de caravan van Edwin en Ayla
tekst & kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties (www.reneeterberg.nl) Wat maken jullie? “Wij maken filterkoffie, biologische soepen en taarten. Ons bedrijfje heet Bitterzoet en vandaag staan we bij Hub88 in de Boschstraat.” Leuk, met zo’n caravan ben je lekker mobiel. “Het was een droom om een lunchroom te beginnen, maar dat leek ons toch te risicovol en daarnaast moet je er al je tijd in steken. Je kunt nooit zomaar op vakantie. Toen kwamen we op het idee om mobiele keuken te beginnen. Dat is flexibeler en je hebt minder vaste lasten. Op dat moment hadden we het idee van een foodtruck nog nergens gezien, het was ons eigen idee. Maar het bleek in opkomst te zijn, we kwamen het daarna veel tegen. We staan graag op zoveel mogelijk verschillende plekken en vinden het leuk om met allerlei verschillende mensen in contact te komen.” Hebben jullie de caravan helemaal zelf omgebouwd? “We hebben zelf het interieur eruit gesloopt, de spullen gekocht die we nodig hadden en toen hebben we iemand die we kenden gevraagd om alles erin te bouwen. Er zaten allerlei lastige hoekjes in en het moet wel degelijk zijn. We hebben hem ook gevraagd om de elektra goed te regelen, want dat is natuurlijk belangrijk. De gaspitten doen het niet zo goed, dus we bereiden alle soepen en taarten thuis.” Zijn jullie ook privé een stel? “Ja, we zijn sinds begin 2009 samen. Toen we elkaar net kenden, kookten we om de beurt voor elkaar. Dan mocht de ander […]
-
De tassen van Mirjam
Tekst en kiekje: Renée ter Berg (www.reneeterberg.nl) Wat maak je? “Ik maak tassen. Sinds zes jaar is mijn winkel hier te vinden in de Sint Annastraat. Edelsmid Bart Rensen zat hier toen ook al en sindsdien zijn er heel veel andere creatieve ondernemers bij gekomen.” Wat is het mooie aan jouw vak? “Het werken met leer. Het leuke aan tassen is dat je ze op kunt bouwen. Je moet kijken of het er mooi uitziet, maar ook denken aan de praktische functie en meedenken met mensen. Ik ga uit van mijn eigen ontwerpen, maar ik kan naar wens een heleboel aanpassen. Ik kan extra vakjes maken, het formaat of de kleur aanpassen.” Wat voor leer gebruik je? “Vooral runderleer. Brabant en vooral de regio rondom Kaatsheuvel, is van oudsher een leergebied, dus er zijn genoeg adressen in de buurt waar ik terecht kan. Ik gebruik altijd restleer. Daar zitten nog onregelmatigheden in, zoals insectenbeetjes in de huid of een brandmerk. Ik vind dat juist mooi.” Wat is het lastigste bij het maken van een tas? “Dit zijn allemaal beugeltassen. Wat voor een beginner lastig kan zijn is het stikken van de beugel aan het leer. Leer is ook lastig in gebruik omdat het rekt en trekt.” Hoe heb jij het vak zelf geleerd? “Ik heb een ambachtelijke opleiding leren tassen maken gevolgd. Ik ben eigenlijk grafisch ontwerper, maar ik heb voor mijn opleiding tassen maken ook een kinderkledingatelier gehad en ik heb een tijdje hoeden gemaakt. Ik vind een heleboel […]
-
Fit met Yoran
Wat maak je? “Ik maak mensen fit met het fitnessprogramma fit20. Je kunt het hier in deze fitnessstudio volgen. Het concept is dat je één keer per week twintig minuten komt sporten met personal training. Het kost je weinig tijd, omdat je ook je normale kleding kunt aanhouden en ik hou precies bij met een iPad applicatie wat de vorderingen zijn. Binnen drie maanden is er meetbaar resultaat.” Twintig minuten per week? Is dat niet wat weinig om resultaat te krijgen? “Toen ik zelf voor het eerst hoorde van dit concept, was ik ook sceptisch. Maar het gaat om de intensiteit van de oefeningen. Je beweegt rustig, maar er zit een hoge weerstand op de apparaten. Je gaat per apparaat zo’n twee minuten maximaal. Tot je helemaal leeg bent. Dat geeft zo’n prikkel aan het lichaam dat het lichaam ook langer bezig is met herstellen. Je lijf gaat dan spieren kweken en wordt strakker. Je versterkt je spieren en je verbetert ook je conditie en uithoudingsvermogen.” Dus er komen hier vooral mensen die weinig tijd hebben? “Er komen hier inderdaad zakenmensen die alleen hun colbert even uitdoen, gaan zitten en na twintig minuten weer aan het werk gaan. Maar omdat de bewegingen heel rustig zijn, is het ook heel geschikt voor 50-plussers en 65-plussers. Daarnaast komen hier mensen die bijvoorbeeld rug-, nek- of heupklachten hebben. Het is dan vaak lastig om andere sporten te doen waarbij je veel onverwachte bewegingen maakt. Met hardlopen bijvoorbeeld komt er telkens een klap van […]
-
Een gezond sapje bij Christel
tekst zoals altijd door: www.reneeterberg.nl Wat maak je? “Ik heb een sapje gemaakt met pastinaak, venkel, peer, citroen en appel. Het recept heb ik niet zelf bedacht, maar is van Versapers, dat is het merk van deze slowjuicer. Deze noemen ze de Ectasy 4Ever. Maar je kunt vanalles bedenken, er zijn maar weinig combinaties die niet kunnen. Meestal voeg ik wel appel of peer toe om de smaak wat toegankelijker te maken. De Veggie Firestarter is wat minder toegankelijk dat is een recept met veel pittige ingrediënten, knoflook, groene peper, bleekselderij en venkel. Ik maak het wel eens voor de mensen hier in de straat die er specifiek om vragen.” Je kunt hier in jouw zaak Biogondisch in de Sint Annastraat biologisch, vegetarisch of veganistisch lunchen en je verkoopt allerlei bijzondere biologische producten zoals superfoods en zeewierproducten. Is daar genoeg markt voor? “Zeker. In Breda zie je het nog niet zoveel, maar in Amsterdam is het overal al verkrijgbaar. De Dutch weedburger, gemaakt van zeewier is bijvoorbeeld heel populair. Lisette Kreischer heeft de burger ontwikkeld en hij staat al in veel restaurants op de kaart. Ze voorziet in een behoefte, want mensen die veganistisch eten of allergisch zijn voor zuivel of ei, hebben vaak maar weinig keuze als ze uit eten gaan. Hij past ook goed bij Biogondisch, want we verkopen veel producten gemaakt van zeewier.” Zeewier? “Ja, zeewier is de voeding van de toekomst. Het is duurzaam, want oneindig voorradig, het is op allerlei manier toepasbaar in voeding […]
-
Buiten de lijntjes met Sacha
Wat maak je? Ik maak theater. Ik ben theaterdocent en projectmedewerker bij Nieuwe Veste. Momenteel zijn we bezig met Breda Photo. Bij Nieuwe Veste zijn workshops en cursussen te volgen in het kader van Breda Photo met als thema Songs from the heart. De hele maand zijn er masterclasses, fotografieworkshops maar ook samenwerkingsworkshops tussen fotografie en verschillende disciplines zoals beeldende kunst, theater, zang en dans. Daarnaast organiseer ik onder andere ook de activiteiten rondom de Cultuurnacht bij Nieuwe Veste. Wilde je als kind al iets gaan doen met theater? “Ik wilde altijd actrice worden of kleuterjuf en nu ben ik als theaterdocent iets daar tussenin. Als theaterdocent reis ik bijna alle basisscholen af in Breda. Dat doen we in het kader van ‘De Ontdekking’ een cultuurproject waar bijna alle scholen in Breda aan meedoen. Ik geef dan acht weken achter elkaar wekelijks les aan de groepen 6. Het leuke van mijn vak vind ik dat het zo afwisselend is. Zie je dat kinderen zich ontwikkelen door theaterles? “Kinderen hebben er veel aan. Ze leren theatervaardigheden, maar ze ontwikkelen zich ook op sociaal vlak. Hoe speel je samen? Hoe kijk en luister je naar elkaar of hoe geef je een compliment? Het geeft ze zelfvertrouwen. Ze leren zich bijvoorbeeld te presenteren voor de groep.” Is toneelspel natuurlijker voor kinderen dan voor volwassenen? “Kinderen zijn vrijer en durven hun fantasie in te zetten. Ze moeten vaak wel meer kader krijgen dan volwassenen. Hun spel is niet altijd duidelijk voor publiek. En ze […]
-
Veer en vriendinnen bij Starbucks Breda
Wat maak je? “Ik maak kennis met Starbucks. Via mijn vriendinnen had ik erover gehoord. We waren op school en het ons wel leuk om iets bij Starbucks te gaan halen, dus toen zijn we naar het station gegaan. Ik heb een frappuccino besteld met caramel.” Toch niet aan het spijbelen, hè? “Nee, we zijn al uit. Ik zit in de tweede klas op de Nassau. Vanmorgen hebben we Frans, Nederlands en biologie gehad. Talen ben ik niet zo goed in, maar biologie vind ik wel leuk. Ik vind de Nassau een fijne school.” Dus deze meiden zitten allemaal bij je in klas. Doen jullie wel eens vaker dingen samen? “Ja, we spreken af en doen allerlei dingen. Het is altijd gezellig en ik kan van alles tegen ze zeggen.” En zo’n bezoekje aan Starbucks, deel je dat ook op Facebook? “Ik zit niet op Facebook, maar op Instagram. Het is leuk om foto’s te delen met iedereen. Ik maak vooral foto’s van m’n vrienden.” Wat doe je verder nog graag, behalve op pad gaan met je vriendinnen? “Ik zit op toneel. Ik woon in Terheijden en daar is een toneelschool. Vorig jaar waren het vooral toneellessen en als het goed is gaan we dit jaar ook een musical maken. Tot nu toe heb ik vaak lieve rollen gespeeld, maar het lijkt me ook wel eens leuk om een gemeen iemand te spelen.” Smaakt de frappuccino lekker? Vriendinnen: “Ja!” Drinken jullie wel vaker koffie? Vriendinnen: […]
-
De vangst van Jorn en Niels
Wat maken jullie? Jorn: “Ik maak jacht op een zwarte koikarper. Die schijnt hier rond te zwemmen en die wil ik hebben.” Niels: “Ik vis gewoon voor de lol met Jorn mee.” Hoe kennen jullie elkaar? Jorn: “Via school. We studeren Natuur, Milieu en Ruimte aan het Prinsentuincollege. We kwamen erachter dat we allebei graag vissen.” En je vangt hier, midden in de stad echt wel eens wat? Niels: “Ja hoor, ik heb hier wel eens zó’n grote gevist (geeft met zijn handen de maat aan, red.).” Jorn: “Die zwarte koikarper die hier zit zou zo’n vier kilo zijn. We gooien ze altijd weer terug natuurlijk. Als ik een grote vis gevangen hebben, maak ik dit matje nat en daar leg ik hem op. Anders zou je de slijmlaag van de vis aantasten en dat is niet de bedoeling. Dan haal ik de haak er voorzichtig uit. Meestal maak ik dan nog wel een foto met de vis en die zet ik op Facebook. Daarna zet ik hem weer terug. Wat is het mooiste aan vissen? Niels: “Het vangen is het leukste. Ik viste als klein jongetje al. Dan mocht ik met mijn vader mee. Toen kon ik het nog niet heel goed. Ik deed maar een dotje. Van mijn vader heb ik geleerd hoe ik knopen moet leggen, een lijntje moet maken en zo.” Jorn: “Het voorbereiden, het wachten erop, het binnendraaien. Vooral als je een vis vangt die je ook graag wilde hebben. Ik ben […]
-
Angelique opent taartjesrestaurant
Wat maak je? “Ik ben samen met mijn man en kinderen hard aan het werk zodat we volgende week open kunnen. Ik ben een taartjesrestaurant begonnen, My Sweet Pie.” En waarom een taartjesrestaurant? “Ik bakte altijd al taarten, maar de laatste jaren is dat zoveel meer geworden dat mijn kinderen zeiden: ‘Mam, daar moet je eens iets mee gaan doen.’ Mijn oudste zoon stelde voor om een aparte Facebookpagina te maken en via die pagina kreeg ik steeds vaker bestellingen voor taarten. Ik wilde altijd al voor mezelf beginnen en het taarten bakken vind ik zo leuk dat ik besloot om daarmee verder te gaan. Je kunt het een theesalon noemen, maar bij ons draait het meer om de taarten. Daarom noem ik het liever een taartjesrestaurant.” Wat kenmerkt jouw taarten? “Ze zijn allemaal zelfgemaakt. We willen terug naar de smaken zoals ze echt zijn. Geen fabriekstaarten. Appeltaart smaakt echt naar appel. Mijn specialiteit is merenguetaart met verse aardbeitjes en ik heb ook een nieuwe blueberrytaart, een eigen recept. Je kunt hier bij My Sweet Pie gezellig wat drinken met een stuk zelfgemaakte taart, maar je kunt ook taarten bestellen en afhalen. We laten ons inspireren door de seizoenen. Als je hier een high tea doet in de zomer, dan zal die heel anders zijn dan in de winter.” Heb je zelf horecaervaring? “Nee, dat heb ik niet. Ik was basisschool lerares. Ik heb wel behoorlijk wat vooronderzoek gedaan voor ik hieraan begon. Ik ben gaan kijken bij soortgelijke concepten […]
-
Bij Anne midden in Breda
Wat maak je? “Ik ben stof aan het uitzoeken om een zomerslaapzak te maken voor mijn kleinzoon. Hij is bijna twee jaar, maar hij wil niet slapen zonder slaapzak. Ik zoek dus een dunne katoenen stof met een leuk printje misschien.” Maak je ook kleding voor jezelf? “Nee, alleen voor mijn twee kleinkinderen. Ik heb geen lessen gevolgd, maar heb het gewoon mezelf aangeleerd.” Je ziet er wel prachtig uit met die mooie hoed en je kleurrijke sieraden. “Die hoed heb ik al jaren. Ooit eens gekocht op een zonnige dag bij die hoedenwinkel Matelot in de Reigerstraat.” Je sieraden lijken wel souvenirs van verre reizen. “Nee hoor, deze zijn gewoon hier in Nederland gekocht. In het buitenland kan ik meestal nooit vinden wat ik zoek.” Woon je hier in de binnenstad? “Ik woon nu 12,5 jaar hier vlak achter, in de Veemarktstraat. We hebben een bovenwoning met een fijn dakterras. Het ligt wel op het zuiden. Dus op warme dagen is het er al snel té warm. Maar dan ben ik ook wel in het Valkenbergpark te vinden. Vooral als de kleinkinderen er zijn.” Heb je altijd in Breda gewoond? “Nee. Ik heb zo’n beetje overal gewoond. Ik kom oorspronkelijk uit Bergen op Zoom, maar ik heb ook in Etten-Leur gewoond en ook een tijd in Zeeland. Daar zijn de kinderen opgegroeid. Uiteindelijk ben ik in Breda komen werken. Ik heb gewerkt als begeleider van mensen met een verstandelijke beperking. Inmiddels ben ik omgeschoold […]
-
Lunchen bij Floor
Wat maak je? “Ik werk in de bakkerij en lunchroom van mijn ouders, De Gomer. Ik maak hier taarten, drankjes en vandaag heb ik repen gemaakt van amandel- en havermeel met cranberries, dadels, noten, cacao en kaneel. Het ligt nu nog op deze ovenplaat en later snijd ik het in repen.” De lunchroom hier achter de bakkerij is nieuw, toch? “Klopt. Mijn vader heeft hier al 30 jaar een bakkerij. Het stuk waar we nu zijn is later aan de bakkerij gebouwd als inpakruimte en als plaats waar het brood kan uitwasemen. In het pandje hiervoor hadden we een winkel waar mensen het brood en de taarten konden kopen. Mijn moeder en ik houden van koken en we gaan altijd alle toffe lunchzaakjes af. Daar hebben we inspiratie opgedaan. Op een gegeven moment hebben we besloten om alles bij elkaar te brengen en dit is het resultaat.” Je bent nog jong. Studeer je ook? “Ik heb de kappersopleiding gedaan en een tijdje als kapster gewerkt. Dat was het niet helemaal. Nu heb ik het hier goed naar mijn zin. Ik vind het leuk om te bakken en met voeding bezig te zijn. Ik wil misschien nog wel een studie gaan doen in die richting, bijvoorbeeld een opleiding tot natuurvoedingsadviseur.” Het assortiment van de Gomer is ook niet het doorsnee bakkersassortiment, toch? “Wij willen op een gezonde manier, lekkere dingen maken. We hebben ook een gewoon met suiker gezoet assortiment, maar daarnaast hebben we bijvoorbeeld taarten die gezoet […]
-
Jeroen van frituur Christ in WK-stemming
Wat maak je? “Ik heb een frietje speciaal gemaakt. Wij bakken onze friet van verse aardappels, die komen hier ongeschild binnen. We hebben een machine die ze schilt. Verder zijn natuurlijk schoon vet, het voorbakken en afbakken belangrijk bij het maken van lekkere friet. En de liefde die je erin stopt!” Voor een frietbakker ben je niet dik. “Ik ben ook wel sportief. Ik voetbal met een vriendenteam voor PCP in Brabantpark en ik heb in het leger gezeten. Daarvoor werkte ik ook hier bij Frituur Christ en toen ben ik wel wat aangekomen. Maar in het leger gingen die kilo’s er wel af. Ik ben weer uit het leger gegaan omdat ik de sociale contacten miste.” Maar als recreatief voetballer heb je vast wel zin in het WK? “Ik kijk er zeker naar uit! Frituur Christ is tijdens de wedstrijden gesloten. Wie er dan aan het werk is kan hier om het hoekje bij café Le Petit voetbal kijken. Als ik vrij ben tijdens de wedstrijd dan ga ik met vrienden op de Grote Markt of op de Havermarkt voetbal kijken.” Ga je ook graag naar wedstrijden? “Jazeker, ik ga graag kijken naar NAC. Ik ben ook naar Nederland-Wales geweest in de Arena. Mijn baas had kaarten, maar hij had geen tijd om te gaan omdat hij pas een kindje heeft gekregen. Toen mocht ik gaan met een vriend van me.” Wat denk je dat Nederland gaat doen? “Oe, dat is lastig. Ik denk dat […]
-
Schilderles van Antonieta
Wat maak je? “Ik geef les in schilderen en kunstgeschiedenis in mijn atelier aan de Teteringsedijk in Breda. Vandaag (17 mei jl, red.) is er een expositie van mijn werk en dat van mijn schildergroep in de zaal ‘Boven Breda’ boven het restaurant Popocatepetl.” Wat is er precies te zien? “In de expositie was een selectie van de kleurrijke werken en de ontwikkeling van mijn cursisten te zien. Daarnaast heb ik een paar van mijn schilderijen tentoongesteld. Ook heb ik het programma voor het komende cursusjaar van Atelier ‘Amor por el Arte’ gepresenteerd aan de aanwezigen.” Wat is het belangrijkste dat je jouw cursisten wilt leren? “Ik probeer door middel van een gestructureerd plan mijn cursisten te leren kijken. Kijken is volgens mij essentieel om iets naar papier te vertalen. Verder is het zelf ontdekken van de verschillende materialen zoals houtskool, pastelkrijt, acrylverf, waterverf en olieverf belangrijk. Ik wil ze door een persoonlijke traject leren om hun stijl en emoties op een doek uit te uitdrukken. Ik vind het heerlijk om echt contact te maken met mensen. Ik geef mijn cursisten graag door wat ik zelf heb geleerd en nog steeds leer. Mijn cursisten verrijken de ervaring van elke les met hun eigen visie. Dit allemaal in een gezellige sfeer met muziek.” Wat is jouw grootste inspiratiebron bij het schilderen en waarom? “Ik heb diverse inspiratiebronnen waar ik uit put. De Nederlandse cultuur bekijk ik vanuit mijn eigen cultuur of andersom en dat zet ik in beelden uiteen. Daarnaast is […]
- ‹ Older Posts