-
Kim kiest bewust
Ik zie je sjouwen met allemaal rollen stof. Wat ga je daarmee doen? “Ik breng ze naar Het Naaiatelier van ONS Label hier op de hoek. Daar laat ik dekentjes en aankleedhoezen maken voor mijn babytextiellijn ROOTS DESIGN. Het is een bijzonder atelier en ben blij dat ik daar mijn producten kan laten maken. Naast dat het een echt Bredaas product blijft, draag ik zo ook bij aan het doel van ONS Label: mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een kans geven om weer (betaald) werk te krijgen.” Dat klinkt nobel. Wat is er dan zo bijzonder aan dit naaiatelier? “Het Naaiatelier is onderdeel van ONS Label. Dit is een bijzondere coöperatie. Ze gaan uit van gelijkwaardigheid, samenwerken en nieuwe kansen. Leer- en werkplekken worden ingevuld door een kleurrijke mix van medewerkers, die daarnaast persoonlijke en vakinhoudelijke trainingen volgen. Iedere deelnemer heeft zijn of haar eigen verhaal. Zo werkt in Het Naaiatelier bijvoorbeeld, Fadi. Hij komt uit Syrië, daar had hij een eigen bedrijf een speciaalzaak voor gordijnen. Daarnaast is Het Naaiatelier zo dichtbij, dat ik kan kijken hoe mijn producten eruit komen te zien en eventuele aanpassingen snel door kan voeren. In Het Naaiatelier werken ze volgens de leermeester-gezel-methode, de leermeesters zijn echte vakmensen. Ze leveren dus hoge kwaliteit, ook niet onbelangrijk!” Mag ik het een kleurrijke samenwerking noemen? “Ja! Het is fijn om met de mensen van Het Naaiatelier samen te werken. Ze zijn enorm gemotiveerd en enthousiast, dat werkt inspirerend. Bovendien zijn ze goed […]
-
Maarten staat op
Tekst: Renée ter Berg Tekstproducties Beeld: Studio Lys Goedemorgen Maarten! Wat doe je hier op de Grote Markt? “Ik werk vier dagen in de week bij Kottier en studeer Brood, bij het Singelcollege. Een dag in de week ga ik naar school. Nu ben ik klaar met mijn werk, dus ik fiets zo terug naar Oosterhout waar ik woon.” Dan ben je vanmorgen vast vroeg begonnen in de bakkerij? “Ik moet om 2.45 beginnen, dus dan moet ik om 1.00 uur mijn bed uit, want het is nog een uur fietsen naar Breda.” Neeee! Dan moet je wel ontzettend vroeg op. Is dat niet heel erg zwaar? “Eigenlijk ben ik wel constant moe of slaperig. Maar daar ben ik nu wel aan gewend. Het is wel lastig nu, omdat ik ook nog een dag in de week naar school ga en dan begin ik ’s morgens om 8.30. Daardoor kom ik niet echt goed in een ritme. Ook sociaal is het niet zo handig. Als ik naar mijn werk fiets, fietsen mijn vrienden naar de kroeg. En als mijn vrienden op zondag iets willen gaan doen, dan moet ik eerder weg, want dan moet ik gaan slapen.” Hoe laat lig je op bed als je om 1.00 uur weer op moet? “Meestal eet ik om 17.00 uur en ga ik daarna meteen slapen. Dan lig ik er om 17.30 in.” Hoe kwam je erbij om bakker te worden? “Eerst wilde ik altijd het leger in. […]
-
Cor en zijn vakmannen maken de illusie
Cor, wat is dit voor een bijzondere plek? “We zijn hier bij de Facilitaire Theater Werkplaats Breda, waar ik voorzitter van ben. De Facilitaire Theater Werkplaats maakt decorstukken en kleding voor toneelverenigingen in Breda. Vroeger met name voor de Groot Bredase Revue, dat later Breda on Stage werd. Nu dat theatergezelschap niet meer bestaat, werken we voor allerlei verenigingen. Dat doen we tegen kostprijs, zodat het betaalbaar blijft. Iedereen die hier werkt doet dat op vrijwillige basis. We vragen alleen een bijdrage om de huur van de werkplaats en de materialen te kunnen bekostigen. Totaal zijn we met 18 mannen en 12 vrouwen. Kom, dan laat ik je het kledingatelier zien en de werkplaats.” Wat een geweldige ruimte hebben jullie hier. Ik zie dat de mannen hard aan het werk zijn. “Klopt, zij zijn hier twee dagdelen per week bezig met het maken van decorstukken. Ze werken nu aan een bedombouw voor een voorstelling van Tiuri en we hebben onlangs een fotowand gemaakt voor Breda Photo. Als er een grote productie aan komt waar veel werk bij komt kijken, dan zijn we natuurlijk vaker aanwezig. De vrouwen zijn hier altijd druk met het maken van de kostuums.” Jij moet vast ook iets met theater hebben, anders zou je geen voorzitter zijn van deze club, of niet? “Dat klopt. Mijn vrouw en ik zijn allebei gek op theater en musicals. Theater is ons leven. We gaan ook regelmatig naar New York om daar op Broadway grote producties te bekijken. […]
-
Maartens goede smaak
Wat maak je? “Ik maak een walking dinner voor een feest van Jacobs Electro Groep. Wat ik hier in m’n handen heb, zijn huisgemaakte crustinis van focaccia brood met tomatentapenade, balik zalm met crème fraiche en basilicum cress. In de glaasjes zit Spaanse gazpacho met verse groene kruidenolie. Ik hou van dit soort pure gerechten. Je kunt voor een groot feest als dit niet 250 bordjes maken met veel ditjes en datjes erop. Dan steek ik mijn tijd liever in het zorgen voor goede smaken, door te werken met mooie ingrediënten. Een ander gerecht dat ik bijvoorbeeld heb gemaakt is een langzaam gegaarde kalfswang met truffel en aardappel mousseline waar ik rucola doorheen heb gespateld. De kalfsstoverij geeft een wow-effect in de mond. het creëren van een mooie, zachte aardappel mousseline met een mooie olijfolie. De kalfswangen garen 12 uur op 90 graden en worden zo super mals en perfect van smaak.” Je hebt sinds kort een eigen cateringbedrijf? “Klopt, mijn bedrijf heet TasteM. Ik werkte hiervoor bij Holland Casino en daar heb ik het 17 jaar erg naar mijn zin gehad. Daarnaast werkte ik regelmatig voor exclusieve cateraars. Het leek me altijd al mooi om voor mezelf te beginnen. Vorig jaar ben ik hier concreter over gaan nadenken en uiteindelijk ben ik in mei dit jaar gestart.” Maar het loopt volgens mij wel lekker, toch? “Het gaat al waanzinnig goed. Ik heb al mooie opdrachten gedaan en mijn opdrachtgevers zijn zo tevreden dat ze me ook terug vragen. Dat […]
-
Ontspannen bij kapper Freek
Wat maak je? “Ik maak mensen mooi en blij. Van buiten maar ook van binnen, want als je je lekker voelt zie je er ook beter uit. Op dit moment ben ik bezig met een stoelmassage. Een stoelmassage bij de kapper? “Bij een kapper verwacht je dat je geknipt en gekleurd wordt en dat doen we natuurlijk ook. Maar daarnaast hebben we een wellnessconcept. Bij Hairs Ahead willen we zorgen voor een gevoel van wellbeing en dan doen we door net iets meer tijd te nemen om mensen te laten ontspannen. We bieden een stoelmassage aan, een hoofdhuidmassage en de verzorging voor het haar laten we intrekken met een warme handdoek. Zo kom je voor je knipbeurt begint al in een andere staat dan wanneer je heel druk even snel binnenkomt. Tijdens deze stoelmassage zit je voorover en je nek, hoofd en rug worden gemasseerd.” Jij houdt ervan om mensen te verwennen? “Ja, wat we hier doen, dat moet bij je passen. Je moet mensen willen verwennen. Ik vind het leuk om mensen een soort cadeau te geven. Iets wat ze niet verwachten. Met die toevoeging van beauty en wellness willen we ons onderscheiden. Opvallend is ook dat de mensen die bij ons werken zich daardoor ook uitselecteren. Je hebt mensen die er bijvoorbeeld niets mee hebben om mensen aan te raken en dan passen ze ook niet bij ons bedrijf.” Denk je dat mannelijke kappers een vrouwelijke kant moeten hebben voor dit vak? “Je moet het leuk vinden om […]
-
Wat betekende 2014 voor Rob?
Wat maak je? “Ik heb een schoenmakerij hier in Princenhage en ik verkoop ook schoenen, steunzolen en alles wat erbij hoort. Ik ben 15 jaar geleden begonnen bij Cremer aan de overkant en toen die zaak stopte ben ik voor mezelf begonnen.” Het jaar is bijna voorbij. Waar breng je Oud & Nieuw door? “We vertrekken tweede kerstdag op vakantie naar de Ardennen en daar zijn we dan nog met Oud & Nieuw. Het is er lekker rustig voor de honden, zonder vuurwerk. Vorig jaar waren we er ook met kerst. Toen we wakker werden op eerste kerstdag was alles nog groen en na een uur was alles wit. Er lag 15 centimeter sneeuw. De allereerste kerst met mijn vriend daar kan ik me nog goed herinneren. Dat was in 2010. Er lag heel veel sneeuw en we deden er wel 6,5 uur over om er te komen in plaats van 2,5 uur. Maar toen we aankwamen was de hele boerderij waar we logeerden in kerstsfeer versierd. Dat was heel mooi.” Overdenk je dan samen 2014 nog een keer als je daar bent? “Ja, we denken wel aan wat we hebben meegemaakt. Ik denk dan vooral aan mijn vorige hond. Die is in juni plotsklaps gestikt. Dat was erg heavy. Ik kwam erachter dat hij een gezwel had en de volgende dag al zag ik dat we met spoed naar de dierenarts moesten rijden omdat het niet goed was. Toen is hij in de auto overleden. Raiko was een Middenslag […]
-
De tassen van Mirjam
Tekst en kiekje: Renée ter Berg (www.reneeterberg.nl) Wat maak je? “Ik maak tassen. Sinds zes jaar is mijn winkel hier te vinden in de Sint Annastraat. Edelsmid Bart Rensen zat hier toen ook al en sindsdien zijn er heel veel andere creatieve ondernemers bij gekomen.” Wat is het mooie aan jouw vak? “Het werken met leer. Het leuke aan tassen is dat je ze op kunt bouwen. Je moet kijken of het er mooi uitziet, maar ook denken aan de praktische functie en meedenken met mensen. Ik ga uit van mijn eigen ontwerpen, maar ik kan naar wens een heleboel aanpassen. Ik kan extra vakjes maken, het formaat of de kleur aanpassen.” Wat voor leer gebruik je? “Vooral runderleer. Brabant en vooral de regio rondom Kaatsheuvel, is van oudsher een leergebied, dus er zijn genoeg adressen in de buurt waar ik terecht kan. Ik gebruik altijd restleer. Daar zitten nog onregelmatigheden in, zoals insectenbeetjes in de huid of een brandmerk. Ik vind dat juist mooi.” Wat is het lastigste bij het maken van een tas? “Dit zijn allemaal beugeltassen. Wat voor een beginner lastig kan zijn is het stikken van de beugel aan het leer. Leer is ook lastig in gebruik omdat het rekt en trekt.” Hoe heb jij het vak zelf geleerd? “Ik heb een ambachtelijke opleiding leren tassen maken gevolgd. Ik ben eigenlijk grafisch ontwerper, maar ik heb voor mijn opleiding tassen maken ook een kinderkledingatelier gehad en ik heb een tijdje hoeden gemaakt. Ik vind een heleboel […]
-
Kijkje in Andy’s keuken
Wat maak je? “Ik geef les in de keuken aan studenten van de opleiding International Hotel Management van de NHTV. Daarnaast maak ik ook graag foto’s.” De studenten gaan vanavond de gasten van het restaurant Sibelicious heerlijke gerechten voorzetten. Maar je leidt ze niet op tot kok. “Deze studenten worden inderdaad managers en geen koks. We brengen ze bij hoe ze een bedrijf moeten runnen. Waar ze op moeten letten, hoe ze zo efficiënt mogelijk kunnen werken, het overzicht kunnen houden en hoe ze controle kunnen houden over hun profit en loss zodat het bedrijf winstgevend blijft. Ze leren telkens weer een andere afdeling kennen en er staan dus elke week weer nieuwe studenten in de keuken. De eerste week zijn ze assistenten in de keuken en de week daarna zijn ze manager en moeten ze de assistenten instrueren.” Je bent zelf begonnen als kok. Hoe ben je hier terecht gekomen? “Ik wist al jong dat ik wou gaan koken. Dat heb ik altijd leuk gevonden en ik hou, zoals je kunt zien van lekker eten. Mijn moeder is half Pools en gezelligheid was bij ons thuis altijd heel belangrijk. Die gezelligheid die ook in de horeca te vinden is trok me aan. Ik ben begonnen in eenvoudige restaurants en heb daarna ook in luxere zaken gewerkt. Ik merkte wel dat ik altijd aan het werk was en ik wil er graag zijn voor mijn gezin. Ik ben toen hier begonnen als kok. Toen er een docent ziek werd, vroegen […]
-
Julie brengt oud papier tot leven
Wat maak je? “Ik maak illustraties, affiches, posters en geboortekaartjes in opdracht en ik maak eigen producten zoals zeefdrukken, ansichtkaarten met uitstapjes naar bijvoorbeeld broches.” Maak je alles op de computer of komt er ook handwerk aan te pas? “Ik vind het fijn om met echt papier te werken en alles ook door mijn vingers te laten gaan. Ik knip en plak en scan pas later alles in. Het kost soms meer moeite om het resultaat te krijgen wat ik wil, maar zo werk ik het liefste.” Wat inspireert jou? “Van alles, maar ik hou erg van kleuren en patronen. Daarvoor kijk ik in interieurbladen of op pinterest. Op rommelmarkten vind ik soms oude fotoboeken of Douwe Egberts verzamelboeken en die papieren gebruik ik ook in m’n werk. Ik werk graag met papier dat een bepaalde structuur of verkleuring heeft zodat je ziet dat het doorleefd is. Oud, beschadigd papier, daar werk ik het liefste mee.” Ben je nu op het moment met iets leuks bezig? “Ik werk nu aan een groot affiche voor een project. Hopelijk wordt het heel mooi en dan komt het door heel Nederland te hangen. Maar dat is nog niet helemaal zeker, dus ik zeg er nog niet te veel over.” En je werkt ook bij Casa Maria? “Dat klopt. Ik vind het fijn om ook onder de mensen te komen. Ik werk veel alleen in mijn atelier. Natuurlijk spreek ik ook wel studie- en vakgenoten, maar ik vind het heel […]
-
Angelique opent taartjesrestaurant
Wat maak je? “Ik ben samen met mijn man en kinderen hard aan het werk zodat we volgende week open kunnen. Ik ben een taartjesrestaurant begonnen, My Sweet Pie.” En waarom een taartjesrestaurant? “Ik bakte altijd al taarten, maar de laatste jaren is dat zoveel meer geworden dat mijn kinderen zeiden: ‘Mam, daar moet je eens iets mee gaan doen.’ Mijn oudste zoon stelde voor om een aparte Facebookpagina te maken en via die pagina kreeg ik steeds vaker bestellingen voor taarten. Ik wilde altijd al voor mezelf beginnen en het taarten bakken vind ik zo leuk dat ik besloot om daarmee verder te gaan. Je kunt het een theesalon noemen, maar bij ons draait het meer om de taarten. Daarom noem ik het liever een taartjesrestaurant.” Wat kenmerkt jouw taarten? “Ze zijn allemaal zelfgemaakt. We willen terug naar de smaken zoals ze echt zijn. Geen fabriekstaarten. Appeltaart smaakt echt naar appel. Mijn specialiteit is merenguetaart met verse aardbeitjes en ik heb ook een nieuwe blueberrytaart, een eigen recept. Je kunt hier bij My Sweet Pie gezellig wat drinken met een stuk zelfgemaakte taart, maar je kunt ook taarten bestellen en afhalen. We laten ons inspireren door de seizoenen. Als je hier een high tea doet in de zomer, dan zal die heel anders zijn dan in de winter.” Heb je zelf horecaervaring? “Nee, dat heb ik niet. Ik was basisschool lerares. Ik heb wel behoorlijk wat vooronderzoek gedaan voor ik hieraan begon. Ik ben gaan kijken bij soortgelijke concepten […]
-
Saar doet het zelf
Wat maak je? “Ik maak meubels en woonaccessoires van steigerhout. Toen ik twee jaar geleden begon in deze winkel had ik nog niks. Eigenlijk had ik horecapapieren en zou ik een zaak gaan overnemen, maar dat ging op het laatste moment niet door. Ik had geen werk en als alleenstaande moeder moet je dan toch íets. Ik wilde niet op een uitkering leven. Weer de horeca was ook niet wat ik wilde, omdat ik dat moeilijk te combineren vond met de zorg voor mijn zoontje.” En toen ben je zomaar deze winkel, Saar 85, begonnen? Wat stoer! “Ik heb de stoute schoenen aangetrokken toen ik zag dat dit pand te huur stond. Ik heb een bod gedaan dat lager was dan de gevraagde huurprijs. Ik had niet gedacht dat dat zou lukken, maar de eigenaar wilde met me praten. We hebben een gesprek gehad en het klikte. Ik mocht het huren.” En hoe ben je toen verder gegaan? “Ik ben meubels gaan maken en wat dingen gaan inkopen die ik kon verkopen. Mijn moeder en opa zijn ook creatief en ik had al een keer een salontafel gemaakt die veel mensen erg mooi vonden. Mijn zelfgemaakte wijnrekken liepen meteen heel goed, omdat dat heel betaalbare cadeautjes zijn. Ik maak nu tafels, bedden, kasten en banken. Mijn huidige vriend is timmerman en hij werkt ook zelfstandig. Omdat het zo goed gaat, maakt hij nu ook veel voor mijn winkel. Daarnaast verkoop ik ook tassen die een vriendin van me […]
-
Lunchen bij Floor
Wat maak je? “Ik werk in de bakkerij en lunchroom van mijn ouders, De Gomer. Ik maak hier taarten, drankjes en vandaag heb ik repen gemaakt van amandel- en havermeel met cranberries, dadels, noten, cacao en kaneel. Het ligt nu nog op deze ovenplaat en later snijd ik het in repen.” De lunchroom hier achter de bakkerij is nieuw, toch? “Klopt. Mijn vader heeft hier al 30 jaar een bakkerij. Het stuk waar we nu zijn is later aan de bakkerij gebouwd als inpakruimte en als plaats waar het brood kan uitwasemen. In het pandje hiervoor hadden we een winkel waar mensen het brood en de taarten konden kopen. Mijn moeder en ik houden van koken en we gaan altijd alle toffe lunchzaakjes af. Daar hebben we inspiratie opgedaan. Op een gegeven moment hebben we besloten om alles bij elkaar te brengen en dit is het resultaat.” Je bent nog jong. Studeer je ook? “Ik heb de kappersopleiding gedaan en een tijdje als kapster gewerkt. Dat was het niet helemaal. Nu heb ik het hier goed naar mijn zin. Ik vind het leuk om te bakken en met voeding bezig te zijn. Ik wil misschien nog wel een studie gaan doen in die richting, bijvoorbeeld een opleiding tot natuurvoedingsadviseur.” Het assortiment van de Gomer is ook niet het doorsnee bakkersassortiment, toch? “Wij willen op een gezonde manier, lekkere dingen maken. We hebben ook een gewoon met suiker gezoet assortiment, maar daarnaast hebben we bijvoorbeeld taarten die gezoet […]
-
Victor, de barbier van Breda
Wat maak je? “Ik knip en scheer heren in mijn zaak: Mr. Wally’s Barbershop.” Baarden zijn een echte trend nu. Valt er dan nog wel iets te doen voor je als de mannen het maar laten groeien? “Jazeker. Sommige mannen dragen een baard uit luiheid, maar draag je een baard op de juiste manier, dan vraagt het meer onderhoud dan dagelijks scheren.” Wat is het geheim voor een goede baard? “Het is belangrijk dat je de juiste vorm baard draagt die past bij je gezicht. Ik was mijn baard elke dag. Ik doe er crèmespoeling in, baardolie, baardpommade én ik föhn mijn baard. Vandaag toevallig niet want het was een warme dag.” Is een baard dragen niet te warm op dit soort dagen? “Nee! Dat denken mensen vaak, maar het is juist koel. Het isoleert. Ga je op wintersport, dan krijg je geen directe kou op je kin en is het dus warm. In de zomer is het koel. Maar wil je een baard laten groeien, dan kun je beter niet beginnen in de zomer. Dan kan het gaan kriebelen.” Ben je altijd al kapper geweest? “Ik ben op mijn 18e begonnen bij defensie als kapper. Toen ik een keer in Londen was ben ik daar bij Toni & Guy binnengestapt en gevraagd of ik daar kon werken. Een paar maanden later kreeg ik bericht en mocht ik komen voorknippen. Ik mocht aan de slag. Dar ben ik ook begonnen met fotografie. We maakten lookbooks met […]
-
Vera’s franje
Wat maak je? “Ik ben illustrator en ik maak onder andere ansichtkaarten, prenten en accessoires. Deze verkoop ik hier op Mercado de Belcrum. Ik ontwerp ook mijn eigen stoffen waarmee ik producten maak. Daarnaast werk ik in opdracht en heb ik een blog: www.franjedesign.nl. Waarom is dit je passie? “Lastige vraag. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik dingen maakte. Toen ik klein was knutselde ik altijd en voor mij was het al vroeg duidelijk dat ik daar ‘later als ik groot was’ in verder zou gaan.” Wat is belangrijk als je iets zelf wilt maken? Waar moet je op letten? “Ik denk dat je vooral jezelf moet zijn. Er is maar één jij en als je daar trouw aan blijft, dan maak je altijd iets unieks.” Wat betekent de stad Breda voor jou? “Ik heb hier op de kunstacademie gezeten dus ik zal er altijd goede herinneringen aan hebben. Een van mijn favoriete plekjes is Feito Com Amor: een winkel vol vintage en items van bijzondere ontwerpers.” www.franjedesign.nl
-
Desi op Mercado de Belcrum
Wat maak je? “Ik maak illustraties, zeefdrukken en textiele producten. Deze verkoop ik hier op de Mercado de Belcrum, maar ook in mijn webshop op Etsy. Naast het maken van eigen werk geef ik ook les op school en ik geef workshops zeefdrukken bij de grafische werkplaats RAAF, die is hier in Electron te vinden.” Waarom ben je dit gaan doen? “Ik vind het heerlijk om te tekenen en te schilderen op stof. Van wat ik maakte begon ik kussens en tasjes te maken. Later ben ik dit gaan combineren met zeefdrukken. Het is vooral belangrijk dat je doet wat je leuk vindt!” Wat betekent Breda voor jou? “Breda is fantastisch! Ik woon in een heel fijn appartementje in het centrum. Er wordt altijd van alles georganiseerd en er zijn genoeg leuke tentjes om te eten en te stappen.” www.dezishop.etsy.com Grafische werkplaats RAAF
-
Hoe Anny zo jong blijft
tekst: Renée ter Berg Wat maakt u? “Ik vermaak kleding en mijn bedrijf is een aanneemadres voor de stomerij. Stoppage doen wij ook. Het repareren van gaten in kleding. Dat is een vak wat uitsterft, maar ik heb hele goede stopsters. Zij doen thuiswerk en repareren een gat draadje voor draadje met de hand. Het is kostbaar om dat te laten doen, maar bij een pak van 800 of 900 euro is het nog de moeite. Gijsbrechts Kledingservice bestaat al vanaf 1952. Wij waren het eerste kledingverzorgingsbedrijf van Breda.” Mag ik dan vragen hoe oud u bent? “Ik ben 79 jaar. Dat is u niet aan te zien. “Daar prijs ik me zeer gelukkig om. Ik loop liever niet te koop met mijn leeftijd. Ik vertel mensen liever dat ik 75 ben, want anders krijg je die verwondering. Dan zijn mensen zo verbaasd en dat houdt dan eigenlijk in dat je al heel oud bent.” Wat is kenmerkend aan uw zaak? “Ik zeg altijd eerlijk of kleding er wel mooier op wordt als mensen wensen hebben. Laatst was er een mevrouw die haar jas wilde laten inkorten, omdat ze het gevaarlijk vond op de fiets met zo’n lange jas. Ze stond in de paskamer en toen zag ik direct dat de zakken van haar jas na het inkorten op een hele vreemde plek zouden komen. Iedereen zou dan zien dat de jas was afgeknipt. Ze vond het heel eerlijk dat ik dat vertelde. Ze is naar huis gegaan en […]
-
Vliegende banketbakker Jos
tekst: Renée ter Berg Tekstproducties Wat maak je? “Ik ben marsepeinen paaseieren aan het maken. We maken ook allerlei mooie paasfiguren van chocolade en we hebben twaalf soorten bonboneieren, maar dit simpelere werk moet ook gebeuren. Het marsepein dat ik gebruik is geel en daar voeg ik een klein beetje groene kleurstof aan toe voor een leuk effect. Ik kneed het goed en daarna verdeel ik alles in gelijke parten. Alle eitjes zijn precies 80 gram.” Is het extra druk zo voor Pasen? “Een beetje. Met kerst draaien we pas echt veel uren.” Wilde je altijd al banketbakker worden? “Ja, mijn vader is ook banketbakker. Hij had een zaak in Leeuwarden. Daar ben ik opgegroeid.” Hoe ben je dan helemaal in Breda terecht gekomen? (lacht:) “Met de auto! Teurlings stond zo’n 12,5 jaar geleden te koop en ik vond het een mooi bedrijf, met mooie producten op een goede plek in Breda. Mijn vrouw en ik hebben eerst uitgezocht of we hier zouden willen wonen en toen besloten om hierheen te komen.” Dat is een hele stap. “Klopt, we hadden twee kinderen van drie en vier jaar en geen familie in de buurt. Dat was heel heftig. Het was hard werken en ook lastig soms om oppas te vinden. De bank dacht gelukkig heel goed met ons mee, die hebben zelfs mee gezocht naar een huis voor ons. Het contract voor de lening hebben we ’s avonds om 20.00 uur bij een kop koffie op […]
-
Een visje van Nicole
Wat maak je? “Ik vil een tong.” Het is lekker druk bij de kraam. “Ja, het is mooi weer, dan zijn er meer klanten en het is prettiger werken dan wanneer het vriest natuurlijk. Maar we hebben altijd leuke klanten hoor. Met wie werk je hier allemaal? “Het is allemaal familie. Dat is mijn man Wim, daar staat mijn schoonmoeder en dat is een oom en tante. Ik ben aangetrouwd, maar het voelt als mijn eigen familie. We staan altijd op dinsdag en vrijdag op de Grote Markt van Breda en op donderdag bij winkelcentrum Hoge Vught. Als het slecht weer is, dan gaan we niet allemaal mee. Dan mogen de dames om de beurt een vrije dag nemen. De heren gaan altijd mee.” Altijd op pad met je familie, brengt dat nooit irritatie met zich mee? “Nee, daar heb ik geen last van. Zelfs niet met mijn eigen man.” Eet je zelf ook graag vis? “Ja, ik maak graag gerechten met vis. Wim en ik houden van coquilles, maar daar zijn onze kindjes niet zo dol op.” Klant: “Mag ik een pondje garnalen alstublieft!” Vishandel Hollemans
-
Bredase kleermakers Fawad en Houesn
Wat maken jullie? Houesn: “Wij maken kleding. We repareren, maken kleding smaller, zetten ritsen in, maken broeken korter.” Aan alle kleding die hier hangt is te zien dat jullie het druk hebben. Fawad: “We klagen niet. Het is handwerk wat we doen. Goed werk leveren is voor ons belangrijk. Maar eigenlijk kun je beter aan onze klanten vragen of we het goed doen.” Hoe hebben jullie het vak geleerd? Fawad: “Ik kom uit Afghanistan en heb het vak van mijn ouders geleerd. Bij ons is het normaal dat je naast je school ook een vak leert. Mijn ouders hadden een kledingreparatiewinkel. Kleding maken doe ik al mijn hele leven. Ik woon nu 15 jaar in Nederland.” Houesn: “Ik was eigenlijk automonteur. Een collega van mij is in 2000 met deze zaak begonnen en ik heb het vak in de praktijk geleerd. Je moet gewoon je brood verdienen en overleven.” Hoe lang wonen jullie in Breda? Houesn: “Ik woon nu 25 jaar in Breda. Het is een rustige, nette en schone stad. Vooral de binnenstad vind ik mooi.” Fawad: “Ik woon hier nu twee jaar. Daarvoor heb ik in Baarle-Nassau gewoond en daarvoor in Overijssel. Waar ik werk, bepaalt voor mij waar ik woon. Zo lang je plezier hebt, is het overal leuk.” Wat deed je voor werk in Overijssel? Fawad: “Ik maakte pakken op maat. Er kwamen af en toe ook mensen met hele bijzondere maten, die nergens anders een pak konden kopen. Hele lange mensen […]
-
Camilla zit niet stil
Wat maak je? “Ik ga een stoofperentaart maken. Sinds een half jaar werk ik nu hier bij Stilleven. Alle taarten die we serveren zijn zelf gemaakt. Het bakken heb ik hier geleerd. Iedereen die hier werkt bakt mee. Van Floor (eigenaresse, red.) heb ik geleerd om het deeg vooral niet te hard aan te duwen want dan wordt de bodem wat hoger.” Jullie hebben prachtige taarten staan, wat is je eigen favoriet? “De stoofperen en de bosvuchtentaart.” Woon je in Breda? “Ja, ik woon hier aan de overkant. Ik vond het zo’n leuke zaak om te zien en de broer van Floor is een vriend van mijn vriend. Een half jaar geleden ben ik een keer binnengestapt om te vragen of ik hier kon komen werken.” Bevalt het goed? “Ja, Stilleven heeft echt een huiskamersfeer en dat vind ik erg gezellig. Dat komt omdat we ook brocante en antiek verkopen. Alles wat je hier ziet is ook te koop. Ik vind het altijd erg leuk om te snuffelen tussen de spulletjes als er weer nieuwe dingen zijn ingekocht.” Heb jij zelf een stil leven? “Nee, ik wil altijd veel doen. Ik ga weer naar school, ik dans en ik vind het leuk om dingen met mijn vriendinnen te doen. Mijn favoriete evenement in Breda is het Salsanement in de haven. Dat vindt plaats in de zomer. Daar werk ik dan achter de bar en dat is erg leuk.” Stilleven
-
De appelbollen van Daniël
Wat maak je? “Ik maak appelbollen. Ze zijn net klaar.” Hoe maak je die? “Ik zal je maar niet vermoeien met hoe je zelf bladerdeeg moet maken, dat is erg arbeidsintensief. Maar ik gebruik een zoetzure biologische appel, die schil ik en hol ik uit. Binnenin gaat bruine suiker en amandelspijs. De zoetzure smaak van de appel vormt een mooi contrast met het zoet van het amandelspijs. Dan snijd ik vierkante plakken uit het bladerdeeg en daar leg ik de appel op. Ik vouw het bladerdeeg eromheen en maak het af door het in te smeren met wat ei voor de glans. Dan gaat het 25 minuten in de oven op 220 graden. Je kunt ook aan de buitenzijde nog een suikerlaagje aanbrengen, maar ik vind het geheel dan te zoet worden.” Maak je alles zelf wat hier in de bakkerij van het Smaakwarenhuis de Lage Landen te vinden is? “Ik maak heel veel zelf, van worstenbroodjes tot patisserie. Ook schrijf ik zelf recepturen, deze koek met chocola en hazelnoot bijvoorbeeld, heb ik zelf bedacht. Daar komen mensen speciaal voor terug. Die diversiteit spreekt me erg aan. Het brood komt ‘s morgens binnen en dat bak ik in de winkel af, maar we zijn nu ook bezig met de ontwikkeling van een aantal eigen broden. Rond 6.30 – 7.00 uur begin in. Dat zijn niet mijn officiële werktijden, maar anders red ik het niet. Overdag vind ik het ook leuk om de klanten te spreken. Hier voorin de winkel ben […]
-
Ellen kookt creatief
Wat maak je? “Een driegangenmenu. Het voorgerecht is een heerlijke frisse salade met avocado, cherrytomaatjes, een roos van gerookte kip, gebakken pijnboompitjes en een truffelmayonaise dressing. Het hoofdgerecht is een bedje van knolselderijpuree en verse groenten met daarop zalm of varkenshaas met een Hollandaise saus. Het meest trots ben ik op mijn dessert, dat is mede dankzij de chefs succesvol uitgewerkt. Het is een bastogneparfait met een vleugje amaretto en een frisse mango milkshake.” Wat vond je leuk en wat vond je moeilijk? “Van mijn instructeurs heb ik geleerd om de gerechten er nog beter uit te laten zien. Ik ben zelf erg creatief en heb tijdens mijn week geprobeerd mijn creativiteit met de creativiteit van de chefs en studenten samen te voegen, dit zorgde voor een resultaat waar ik erg trots op ben. Wat ik moeilijk vind is om de gerechten echt je eigen gerechten te maken, daar is ervaring voor nodig.” Wat wil je bereiken na je opleiding? “Momenteel studeer ik International Real Estate & Facility Management aan de NHTV in Breda. Dit is een erg brede opleiding waarin theorie en praktijk goed worden gecombineerd, wat ik erg leuk vind. Welke richting binnen Facility Management ik uit wil weet ik nog niet precies. Ik hoop wel na mijn opleiding een leuke baan te vinden in een bedrijf waar ik mijn ideeën en creativiteit kan delen om daardoor het bedrijf te verbeteren.” Wat is je favoriete gerecht om te eten of klaar te maken? “Mijn favoriete gerechten zijn carpaccio, […]
-
Asha, Salimatu en Zainab en hun naaiatelier
Wat maken jullie? Asha: “Wij maken kleding en we geven naailessen. Dit is het naaiatelier van Vrouwenstudio Amalia. Het is hier echt heel gezellig. Het is goed voor onze taal om hier te zijn. We maken hier ook schoon en we ruimen het op. We verkopen ook tweedehandskleding.” Salimantu: “Die maken we netjes en we maken een praatje met de klanten, drinken een kopje thee of koffie.” Jullie zijn jullie landen van herkomst ontvlucht. Missen jullie de landen waar jullie vandaan komen? Asha: “Het is vooral fijn dat we mensen leren kennen. Ik heb een kindje en die voed ik alleen op. Ik ben Somalië ontvlucht vanwege de oorlog. Ik vind Breda een fijne, rustige stad. Maar ik mis mijn vrienden en familie in Somalië. Ik ben hier alleen. Ik heb af en toe nog contact via de telefoon. Voor Salimantu is het nog lastiger, zij heeft twee kinderen in Siera Leone.” Salimantu: “Ik wil het liefste terug naar mijn land. Ik heb hier een kindje en ik heb twee kinderen in Sierra Leone. There’s no place like home. Hier in het naaiatelier heb ik gelukkig iets te doen. Ik kan niet goed stilzitten. Dan ga ik thuis veel zitten, denken en eten.” En hoe is het met jou Zainab? “Mijn leven is nu goed. Sinds ik hier werk, ken ik meer mensen. Daar ben ik blij om. In Burundi kende ik ook veel mensen. Als ik nu buiten loop dan zeg ik iedereen gedag. Ik […]
-
Wat kookt Julia?
Wat maak je? “Een geitenkaassalade met honing, pijnboompitjes en ananas-chutney. Ik ben gek op kazen en om de salade net wat specialer te maken, heb ik besloten met de instructeur om daar de ananas-chutney bij te maken. Het hele menu bestaat uit drie gangen. Als hoofdgerecht eendenborst met geroosterde groenten, aardappel blokjes en aceto-balsamicosaus’ en als nagerecht cheesecake met aardbeien. De cheesecake is als een engeltje op je tong!” Is het moeilijk om te maken? “Wat ik vooral heb geleerd is dat ik op zoveel dingen te gelijk moet letten. Niet alleen wat in de keuken gebeurd maar ook wat buitenom de keuken gebeurd, de communicatie met het restaurant en het bestellen van de producten voor de volgende dag. Verder heb ik ook geleerd dat je alles zo duidelijk mogelijk moet uitleggen, zodat de studenten precies weten hoe en wat ze moeten maken. Bij deze gerechten is het vooral belangrijk om heel veel al van te voren maken, de mise en place, zoals de groenten snijden, de cheesecakes al maken en nog meer.” Wat wil je bereiken na je opleiding? “Op het moment zit ik in het tweede jaar van de NHTV International Hotel Management. Als alles goed gaat dan ben ik over iets meer dan twee jaar afgestudeerd. Wat betekent dat ik 21 jaar ben als ik klaar ben, nog erg jong dus. Daarom wil ik heel graag nog een master doen. Maar wat precies, dat weet ik nog niet. Eerst ga ik mij focussen op mijn stage in […]
-
Breda houdt van Wout
Wat maak je? Marco: “Ik heb net de winterraapstelen gesneden. Dat doen we altijd voor onze klanten.” En Wout, u bent ook hard aan het werk. Mag ik vragen hoe oud u inmiddels bent? Wout: “Ik ben 76, maar ik vind het heerlijk om door te gaan.” Marco: “De meeste mensen voelen zich het lekkerste als ze regelmaat in hun leven hebben. Het is routine voor mijn vader, hij vindt het leuk. Hij is nog van een generatie die heel hard moest werken. Op zijn vrije dag gaat hij vaak flink aan het werk in de tuin. Stilzitten, biljarten of bridgen is niets voor hem.” Wout: “Ik hou erg van tuinieren en bloemsierkunst. Dat zijn hobby’s van me.” Marco: “Wout heeft zelfs het bruidsboeket van Ton Lokhoff gemaakt, de oud-trainer van NAC. We hebben ook wel een tijd bloemen verkocht in de zaak, maar toen opende een vriend hier verderop een bloemenwinkel en toen zijn we daar mee gestopt.” Wie werken er allemaal in de zaak? Marco: “Mijn vader, ik en mijn vrouw. Vroeger ook mijn moeder, maar zij is helaas vorig jaar overleden. Ze heeft hier ook altijd met veel plezier gewerkt. Zelfs nadat ze 9 jaar geleden een herseninfarct kreeg. Juist door het werk in de winkel, ging het beter met haar. Nu ze er niet meer is, heeft mijn vader heel veel steun aan het werken in de winkel. Mijn dochters komen ook af en toe meehelpen. Die zijn 13 en 16 jaar.” Wout: “Dat […]
-
Ger bouwt aan het nieuwe station
Wat maak je? “Wij maken de stalen gootjes in het stationsgebouw waar de elektriciteitskabels in komen te liggen. Onze groep is met een man of acht. We beginnen om een uur of zeven en zijn om half vier klaar. Het is een groot project en dat maakt deze bouw wel een uitdaging. Er zijn heel wat moeilijke tracés.” Heb je enig idee hoeveel mensen hier totaal dagelijks aan het werk zijn? “Dat zijn er schat ik in zeker wel 200. Het project zal een jaar of twee duren. Maar tegen die tijd zijn wij al weer klaar, want na ons komt de installateur die de kabels gaat leggen.” Waarin verschilt dit nieuwe station van het oude station? “Het oude station was te klein geworden. Het nieuwe station zal groter en moderner zijn, alles wordt overkapt en er zullen kantoren, winkels en appartementen in gebouwd worden.” Kom je uit Breda? “Nee, ik kom uit Oosterhout. Mijn favoriete plek in Breda is de Grote Markt, daar ben ik vroeger vaak uitgegaan. Verder ben ik een fanatieke mountainbiker. Ik fiets graag mee met de tourritten die rondom Breda georganiseerd worden en op het mountainbike parcours in Dorst.” Succes met de grote klus nog! “Zie je die wagen hierachter? Dat zijn de gootjes, ze komen er net aan!”
-
Bas maakt friet onder de toren
Wat maak je? “Ik maak verse friet. De Toren is het cafetaria van mijn ouders en mij.” Wat is het geheim van jullie friet? Rob (vader Bas): “Het is vers, want we snijden de aardappels hier zelf. We werken heel secuur met voorbakken en afbakken.” Antoinette (moeder Bas): “En we maken het met liefde.” Bas: “Een goede frituurolie is ook belangrijk, die houden we geheim. Ook gebruiken we een goede aardappel van een boer uit de regio.” Jullie zaten niet altijd in de frietjes? Bas: “Klopt, mijn ouders hadden eerst een viszaak. Het was eerst de bedoeling dat ik die in de toekomst zou overnemen. Toen ben ik een paar jaar geleden begonnen met een friettent in Rijen en dat beviel zo goed dat ik tegen mijn ouders heb gezegd: we gaan samen een cafetaria beginnen.” Antoinette: “We overwegen af en toe weleens om een fish & chipszaak te beginnen, maar de geur van vis is nogal overheersend. Het kan mensen wegjagen die niet van vis houden. Aan de andere kant zou het ook weer nieuwe mensen kunnen aantrekken.” Wat is jullie beste ondernemersadvies? Bas: “Goede kwaliteit leveren en vriendelijk zijn tegen de mensen.” Rob: “Je moet je onderscheiden van de rest door betere producten. Je mag gerust fouten maken, als je maar zorgt dat de klant weer tevreden weggaat.” Cafetaria de Toren Volg WijMakenBreda op Facebook en ontvang alle nieuwe gezichten op je tijdlijn! www.facebook.com/wijmakenbreda
-
Regina schrijft schoon
Wat maakt u? “Ik kalligrafeer met een kalkoenenveer. Ik zit hier nu in speciale kleding omdat het Begijnhof vandaag in het teken staat van Kerst met Anton Pieck.” Is het uw hobby of uw beroep? “Dit is mijn beroep. Ik doe het veertig jaar. Ik gaf les aan de PABO in schrijven. Maar ik heb ook veel in opdracht gewerkt. Zelfs een keer voor de koningin. Maar tegenwoordig is er met computers zoveel mogelijk, dat mensen minder vaak gebruikmaken van mijn diensten.” Maar wat u doet is echt handwerk. “Ja, dat is toch echt anders. Dat zeg ik ook altijd tegen mijn leerlingen. Je moet het werk nauwkeurig doen, maar het moet er niet uitzien als drukwerk. Het is handwerk en dat mag je best zien.” U bent al een paar uurtjes aan het schrijven hier. Nog geen blaren? “Nee, van schrijven met een echte veer krijg je geen blaren.”
-
Yannes creaties
Wat maak je? “Ik heb mensen gevraagd om vierkantjes te haken. Van al die vierkantjes maken we hier in het Createlier de poncho’s, shawls en mutsen voor kinderen in Breda waarvan de ouders zijn aangewezen op de Voedselbank. Zij krijgen met kerst een doos met cadeautjes en daar worden ze bijgevoegd. Je ziet het, we hebben al een grote stapel. Het is voor de kinderen van 0 tot 4 jaar.” Maar in jouw Createlier gebeurt nog veel meer, toch? “Ik geef naailes aan kinderen en volwassenen en op donderdag is er brei- en haakspreekuur. Iedereen die dat leuk vindt kan hier gezellig aan de slag gaan. Ik zorg ook altijd dat er koffie, thee en iets lekkers is. Materialen mag je meenemen of hier kopen.” Ben je altijd al zo handig geweest met naald en draad? “Als kind heb ik veel van mijn moeder geleerd, maar ook door het zelf te doen. Een van de eerste dingen die ik voor mezelf maakte was een baggy broek met een gekleurde appel erop. Die was meteen best goed gelukt. Ik heb ook veel opleidingen gedaan op dit gebied. Een aantal heb ik afgemaakt, maar andere niet. Door een burn out kon in de kunstacademie in Den Haag niet afmaken.” Een jonge leeftijd voor een burn out. “Ik was een jaar of 25. De studie was zwaar en ik was erg perfectionistisch. Maar je kon het daar eigenlijk nooit goed doen. Dat werkte heel demotiverend. Op een gegeven moment wilde […]
-
Bas kookt én droomt
Wat maak je? “Mijn menu bestaat uit drie gangen. Het voorgerecht is een herfsttrio van geroosterde pompoen, de courgettesoep van mijn moeder en een paddenstoelenkroket. Het meest trots ben ik op mijn hoofdgerecht, waar mijn instructeurs me bij geholpen hebben. Dit is een bietenrisotto met daarop geserveerd wild zwijn op een bedje van rucola en gekarameliseerde appel. Als dessert maken we een zelfgemaakte crème brûlée met in witte port gewelde cranberries met amandelen, vanille ijs, slagroom en als finishing touch een blaadje munt.” Wat heb je geleerd? “Wat ik vooral heb geleerd is dat je op heel veel dingen moet letten. Alleen al alles wat om de keuken heen gebeurt: het bestellen, de communicatie, etc. Als ik focus op het bereiden van gerechten en dan specifiek het hoofdgerecht zijn er wel een paar struikelblokken. Bijvoorbeeld de risotto, deze moet ongeveer 30 minuten koken, wil je hem nog lekker smeuïg hebben. Kook je hem te lang, dan is het niet meer lekker. Kook je hem te kort, dan is de rijst nog te hard.” Wat wil je bereiken na je opleiding? “Ik ben fast-track leerling aan de NHTV Internationale Hotelschool, dat betekent dat ik over mijn hbo drie jaar in plaats van vier jaar mag doen. De planning is dat ik na mijn bachelor eerst wat van de wereld ga ontdekken, om daarna een master te gaan doen. Waarschijnlijk een master in iets economisch. Daarna wordt het wel tijd voor de grote-mensenwereld. Een leuke managementpositie in bijvoorbeeld een mooi […]
-
Eveline bakt oliebollen
Wat maak je? “Ik bak oliebollen. Iedereen bakt anders, maar als ik op onze klanten afga, dan doen wij het heel goed. Ik zie hier ieder jaar weer mensen terugkomen voor onze bollen. Het is nog geen oud en nieuw, maar we mogen zeker niet mopperen. We hebben allerlei klanten. Mensen die hier in de buurt werken, die net het Chassétheater bezocht hebben of scholieren die even afstappen. We staan hier elk jaar van 1 november tot 31 december.” Wat doe je de rest van het jaar? “Dan staan we op de kermis. Mijn man en ik hebben verschillende attracties: een bussenwagen, dat wordt ook wel blikgooien genoemd, lijntrekken, een kindertreintje en de oliebollenkraam. Van maart tot eind oktober zijn we weg en staan we maximaal 10 dagen op dezelfde plek.” Is dat niet moeilijk, geen vaste plek? “Het bevalt me prima. Je komt overal, je leert veel mensen kennen. Ik doe het al jaren en mijn man is ermee opgegroeid. Maar Breda is wel onze thuishaven hoor. We hebben hier een woonwagen en we wisselen elkaar vaak af, want we hebben ook kinderen. En gelukkig hebben we ook medewerkers, waardoor we ook wel eens vrij zijn en ik bijvoorbeeld zo meteen de kinderen van school kan halen.” Wat is je favoriete plekje in Breda?“Alles heeft wel iets. Dat kun je beter aan Roger hier vragen. Hij komt uit Limburg.” Roger: “Ik houd van de gezelligheid van de cafés. Hier zit er in de stad op […]
-
Corné (en Conny) van de tearoom
Wat maak je? “We zijn druk bezig met het maken van lekkernijen voor sinterklaas. We hebben sinds kort de etalage ook helemaal in sinterklaassfeer. We maken bijna alles zelf. Vanaf 6 december gaan we natuurlijk ook weer kerstkransjes maken.” Je hebt sinds kort Tearoom H. van Haaren in de Veemarktstraat overgenomen. Hoe gaat het? “Ik werk hier nu 26 jaar en mevrouw van Haaren en haar zoon René stopte met de zaak. Nu ik eigenaar ben werk ik natuurlijk meer uren dan eerst. Was het eerst 38 uur, nu sta ik vaak 60 tot 70 uur in de zaak. December zal helemaal druk worden, maar dat hoort erbij als je banketbakker bent. Op de bank zitten in december is er niet bij. We zijn dan ook op zondag open, dus ik heb mijn vrouw al verteld dat ze niet te veel op mij moet rekenen die maand. Dan werk ik waarschijnlijk zo’n 80 à 100 uur per week.” Welke eigenschappen moet een goede banketbakker hebben? “Je moet plezier in je werk hebben. Verder is het belangrijk om netjes en secuur te werken, want je werkt wel met voedingswaren en je moet creatief zijn.” Wat is de specialiteit van de zaak? “Dat is de Lübecker. Een rol met marsepein, boter, room en fondant. Daar hebben we van de banketbakkersvereniging een prijs voor gekregen.” Conny: “Wil je ook even vertellen dat je niet zonder Conny kan die hier ook al 26 jaar werkt?” Corné: “Inderdaad, zonder Conny lukt […]
-
Aurelie kookt
Wat maak je? “Ik maak een gerecht met Pangasius vis geserveerd met een witte wijn saus naar recept van mijn moeder, gestoomde Franse boontjes, aardappelen met peterselieboter en gekarameliseerde wortelen. Wat is belangrijk bij het bereiden? “Het kruiden van de vis en groenten is essentieel bij dit gerecht en het is belangrijk dat je niet te lang door bakt, want dan wordt de vis droog. Bij de saus moet je oppassen dat het niet te zout wordt. Ik vind dat je altijd moet proeven terwijl je kookt, tot het perfect gekruid is.” Wat studeer je? “Ik zit nu in mijn tweede jaar International Hotel Management op de NHTV in Breda.” Waarom wilde je in Nederland studeren? “Toen ik nadacht over mijn studiemogelijkheden, was bijna iedereen die ik over Nederland sprak heel positief. Iedereen praat hier Engels, het is een internationaal georiënteerd land en de mensen zijn heel vriendelijk. Ook ligt het centraal in Europa. Ik heb familie in Europa wonen, dus het is perfect om hier te studeren, want dan kan ik ze makkelijk bezoeken. Daarnaast trekt de persoonlijke aanpak in het onderwijs me erg aan.” Was je altijd al geïnteresseerd in koken? “Als kind pakte ik vaak al een kom waar ik dan allerlei ingrediënten in mixte. Gewoon voor de lol om uit te proberen wat bij elkaar smaakt. In de Seychellen waar ik vandaan kom ik eten een belangrijk onderdeel van het leven. Daar ben ik wel door beïnvloed. Meestal houd ik me niet […]
-
Ronny & Toon
Wat maken jullie? “Straatwerk. De keien moeten opnieuw ingevoegd worden en wij plaatsen ze daarvoor wat verder uit elkaar. We zijn ongeveer één week bezig met alleen deze zijkant van de straat.” Het lijkt me zwaar werk. Ronny: “Dat klopt, ik doe het nu 10 jaar, maar ik heb gelukkig nog geen klachten. Maar ik zie wel bij collega’s dat het op een gegeven moment klaar is.” Toon: “Ik heb eigenlijk altijd op machines gezeten. Dat heb ik 35 jaar gedaan. Ik ben nu 66 en hoef niet meer te werken, maar ik blijf het doen zo lang ik het nog leuk vind. Ik ben graag onder de mensen.” Kijk je nu ook met een stratenmakersoog naar Breda? Toon: “Ik vind wel dat er heel veel achterstallig onderhoud is in Breda. Vooral de fietspaden zouden wel eens gedaan mogen worden. Ik fiets zelf ook graag. Meestal langs de randgemeenten van Breda, zo langs de Mark af.” Wat doen jullie graag in je vrije tijd? Ronny: “Ik hou van films en van muziek. Allerlei genres, zolang het maar geen opera is.” Toon: “Ik ben veel bezig met het opknappen van trekkers. Ik heb er drie. Mijn kleinkinderen vragen vaak aan me wanneer ze nou klaar zijn. Dan gaan we samen een rondje rijden.”
-
Sarah’s Cup of Cake
Wat maak je? “Ik maak cupcakes! Mijn zaak heet A Cup Of Cake en we zijn nu 1,5 week open.” Wat is het geheim van je cupcakes, ze zijn namelijk heerlijk. “Toen ik begon met cupcakes bakken gebruikte ik de standaard recepten die ik op internet vond. Vaak wordt er dan botercrème gebruikt als topping. Ik hou daar zelf niet zo van. Mijn crème is veel luchtiger. Wat ik dan gebruik in plaats van boter? Dát blijft geheim.” Je bent een jonge ondernemer, hoe heb je deze mooie zaak van de grond gekregen? “De winkel is net open, maar mijn zaak bestaat al langer. Toen cupcakes een paar jaar geleden populair werden, keek ik regelmatig naar D.C. Cupcake, een reality show over twee dames die een cupcake zaak in Washington runnen. Dat vond ik zo geweldig. Toen kwam ik op het idee om een landelijke site te lanceren waarop mensen cupcakes kunnen bestellen: www.acupofcake.nl. Dat ging waanzinnig goed. Ik heb al cupcakes gemaakt voor een heleboel grote bedrijven. Nu was ik op het punt gekomen dat ik wilde uitbreiden. De keuze was een goedkope productieruimte ergens in een woonwijk of een pand met een winkelruimte. Toen kwam dit pand in de Sint Janstraat op mijn pad en viel alles op zijn plek. Mijn vriend Dennis is vormgever, hij heeft me ontzettend geholpen met het design van de huisstijl en de boetiek. Zonder hem was het nooit zo mooi geworden.” Liep het goed die eerste anderhalve week open? […]
- ‹ Older Posts