-
Wij Maken Breda
Op Wij Maken Breda vind je de mensen in Breda die bijdragen aan een gezellig, leuk en lekker leefklimaat in de stad. Van kunstenaars tot koks en van kinderen tot krasse knarren. Like ons op Facebook en je blijft helemaal op de hoogte: www.facebook.com/wijmakenbreda. Tot snel en houdoe!
-
Anky en Etienne en het verhaal van Stijn
Tekst en kiekje: Renée ter Berg, i.o.v. Breda Actief Anky en Etienne uit Breda zijn medeoprichters van Stichting 9dagen20. De stichting is bedacht door de moeder van Anky met een zeer persoonlijke aanleiding. Haar zoon Stijn (de broer van Anky en neef van Etienne) kwam in 2013 om het leven bij een auto-ongeluk tijdens een stage op Curacao. Nu zetten familie en vrienden van Stijn zich vrijwillig in voor de stichting om studenten voor te lichten die op reis gaan naar het buitenland. Ze willen de studenten niet beperken maar bewust maken. Een mooie stichting, maar wel met een verdrietige inspiratiebron. Etienne: “Dat klopt. Stijn liep stage als cameraman op Curacao. Een eiland met een relaxte sfeer.” Anky: “Terwijl hij in Nederland altijd zijn gordel droeg in de auto en er zelfs mensen op aansprak die dat niet deden, deed hij dat op Curacao niet. Ik heb hem daar bezocht en toen zei hij op het vliegveld al dat ik echt mijn gordel niet om hoefde te doen. Niemand deed dat daar.” Etienne: “Twee weken voor hij terug naar Nederland zou komen, bezocht hij een vriend die stage liep op Bonaire. Ze gingen stappen en hadden een leuke avond. Ze besloten dat de vriend van Stijn terug zou rijden, hij had in de afgelopen uren het minst gedronken. Ook in dit opzicht had hij zijn grenzen verlegd, want normaal zou Stijn niet in de auto gestapt zijn bij iemand die had gedronken. In een bocht verloor de vriend […]
-
Dennis heeft het druk met carnaval
Dennis, jij bent social media vrijwilliger bij de Bredase Carnavals Vereniging. Wat doe je dan allemaal? “Sinds 2012 beheer ik de Facebook- en Twitterpagina van de BCV, het Youtubekanaal en de Instagramaccount. Als het carnavalsseizoen begint op de elfde van de elfde ga ik met de Prins en het gevolg mee op pad. Ik maak foto’s, video’s en berichten die ik op de social media kanalen plaats.” Volgens mij gaan daar best wel wat uren inzitten. Wat levert het jou op? “Toen ik begon kende ik nog niemand bij de BCV, maar nu heb ik er honderden vrienden bij. De vrijwilligers van onze Stichting, maar ook mensen van de andere carnavalsstichtingen kom je elk jaar weer tegen. Ik heb zelfs mijn vrouw ontmoet door het vrijwilligerswerk dat ik doe. Zij had namelijk dezelfde vrijwilligersfunctie, maar dan voor C.C. ’t Aogje in Princenhage. Ze had mij gezien bij een nieuwjaarsreceptie. We raakten daarna via social media in contact, omdat ik mezelf had getagd op een foto met de Prins van ut Kielegat. Wat later spraken we elkaar in het echt en het was meteen leuk. We hebben natuurlijk veel raakvlakken omdat we allebei van carnaval houden en met social media bezig zijn. Inmiddels zijn we 5 jaar samen, getrouwd en verwachten we ons eerste kindje.” Hoe ben je eigenlijk terecht gekomen bij de BCV? “Ik was al gek van carnaval en ik volgde de Twitterpagina van BCV. Het viel me op dat er weinig gepost werd. Ik miste die […]
-
Kim kiest bewust
Ik zie je sjouwen met allemaal rollen stof. Wat ga je daarmee doen? “Ik breng ze naar Het Naaiatelier van ONS Label hier op de hoek. Daar laat ik dekentjes en aankleedhoezen maken voor mijn babytextiellijn ROOTS DESIGN. Het is een bijzonder atelier en ben blij dat ik daar mijn producten kan laten maken. Naast dat het een echt Bredaas product blijft, draag ik zo ook bij aan het doel van ONS Label: mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een kans geven om weer (betaald) werk te krijgen.” Dat klinkt nobel. Wat is er dan zo bijzonder aan dit naaiatelier? “Het Naaiatelier is onderdeel van ONS Label. Dit is een bijzondere coöperatie. Ze gaan uit van gelijkwaardigheid, samenwerken en nieuwe kansen. Leer- en werkplekken worden ingevuld door een kleurrijke mix van medewerkers, die daarnaast persoonlijke en vakinhoudelijke trainingen volgen. Iedere deelnemer heeft zijn of haar eigen verhaal. Zo werkt in Het Naaiatelier bijvoorbeeld, Fadi. Hij komt uit Syrië, daar had hij een eigen bedrijf een speciaalzaak voor gordijnen. Daarnaast is Het Naaiatelier zo dichtbij, dat ik kan kijken hoe mijn producten eruit komen te zien en eventuele aanpassingen snel door kan voeren. In Het Naaiatelier werken ze volgens de leermeester-gezel-methode, de leermeesters zijn echte vakmensen. Ze leveren dus hoge kwaliteit, ook niet onbelangrijk!” Mag ik het een kleurrijke samenwerking noemen? “Ja! Het is fijn om met de mensen van Het Naaiatelier samen te werken. Ze zijn enorm gemotiveerd en enthousiast, dat werkt inspirerend. Bovendien zijn ze goed […]
-
Maarten staat op
Tekst: Renée ter Berg Tekstproducties Beeld: Studio Lys Goedemorgen Maarten! Wat doe je hier op de Grote Markt? “Ik werk vier dagen in de week bij Kottier en studeer Brood, bij het Singelcollege. Een dag in de week ga ik naar school. Nu ben ik klaar met mijn werk, dus ik fiets zo terug naar Oosterhout waar ik woon.” Dan ben je vanmorgen vast vroeg begonnen in de bakkerij? “Ik moet om 2.45 beginnen, dus dan moet ik om 1.00 uur mijn bed uit, want het is nog een uur fietsen naar Breda.” Neeee! Dan moet je wel ontzettend vroeg op. Is dat niet heel erg zwaar? “Eigenlijk ben ik wel constant moe of slaperig. Maar daar ben ik nu wel aan gewend. Het is wel lastig nu, omdat ik ook nog een dag in de week naar school ga en dan begin ik ’s morgens om 8.30. Daardoor kom ik niet echt goed in een ritme. Ook sociaal is het niet zo handig. Als ik naar mijn werk fiets, fietsen mijn vrienden naar de kroeg. En als mijn vrienden op zondag iets willen gaan doen, dan moet ik eerder weg, want dan moet ik gaan slapen.” Hoe laat lig je op bed als je om 1.00 uur weer op moet? “Meestal eet ik om 17.00 uur en ga ik daarna meteen slapen. Dan lig ik er om 17.30 in.” Hoe kwam je erbij om bakker te worden? “Eerst wilde ik altijd het leger in. […]
-
Ben en Richtje geven je een vakantiegevoel
tekst en kiekje: Renée ter Berg in opdracht van: Breda Actief Ben en Richtje, jullie staan vaak achter de bar hier bij Belcrum Beach. Dat is dus een vrijwillige baan? Ben: “Klopt. Ik draai twee bardiensten van 6 uur per week en daarnaast doe ik de drankinkoop en ik zit in de kerngroep, dat zijn de vrijwilligers die samen de grote lijnen uitzetten, nieuwe mensen inwerken en vergaderen over wat er moet gebeuren. We werken alleen maar met vrijwilligers. Alle evenementen die we organiseren zijn ook gratis.” Richtje: “Ik draai de bardienst op zondag en zit net als Ben in de kerngroep. Toen ik drie jaar geleden voor het eerst bij Belcrum Beach kwam als bezoeker, leek het me meteen cool om hier achter de bar te staan. Voor mijn werk stond ik achter de bar in een verzorgingstehuis. Maar dat werk kostte me veel energie. Toen ik hier mocht beginnen, merkte ik dat ik juist energie kreeg van het werk. Dat is nog steeds zo.” Ben, hoe ben jij hier terecht gekomen? Ben: “Belcrum Beach is een initiatief van Stichting Braak. Een stichting die nuttige invulling creëert voor de vele braakliggende terreinen in Breda. Het bestaat nu 5 jaar. Een maat van mij heeft een klusbedrijf en hij was betrokken bij de bouw van Belcrum Beach. Ik deed al veel vrijwilligerswerk en het leek me leuk om te helpen. Het was vooral veel timmeren en zagen in het begin. Ik had nog niet echt binding met de […]
-
Iedereen een ijsje van Edwin
Jasmijn, jij hebt met je moeder een leuke actie bedacht voor de Voedselbank! Jasmijn: “Mijn moeder en ik zaten een ijsje te eten bij de ijssalon. Toen bedachten we dat sommige kinderen in de zomer misschien niet zo vaak een ijsje kunnen eten als wij, omdat er ook gezinnen zijn met weinig geld. We dachten aan de Voedselbank en hoe we via de Voedselbank die gezinnen aan een ijsje konden helpen. Ons idee was om één of meerdere grote ijssalons in Breda te bellen of ze misschien cadeaubonnen voor ijsjes wilden geven voor de Voedselbank.” Hoe heb je dat geregeld? Jasmijn: “We zijn naar de Voedselbank gegaan en die vonden het een leuk idee. Toen hebben we ijssalon Bon Appetit gebeld en de eigenaar wilde meteen voor alle kinderen een ijsje regelen. Dat zijn dus wel 285 ijsjes! We hebben de bonnen naar de Voedselbank gebracht en aan het begin van de zomervakantie worden ze uitgedeeld.” Wat vond je leuk aan het bezig zijn met deze actie? Jasmijn: “Dat je heel veel mensen helpt en dat je het regelt en het kan bedenken.” Wat vind je ervan dat Edwin van Bon Appetit meteen wilde helpen? Jasmijn: “Heel erg leuk en ook heel erg aardig dat hij zoiets doet voor kinderen.” Edwin, waarom deed je mee aan deze actie? Edwin: “Iedereen moet in de zomer toch een ijsje kunnen eten? Als gezinnen door omstandigheden wat minder te besteden hebben, dan moeten de kinderen daar zeker niet de […]
-
Dorien voor Unicef
Tekst en kiekje: Renée ter Berg (i.o.v. Breda Actief) Hoi Dorien, kun jij me meer vertellen over het Unicef Studententeam? “Zeker. Het Unicef Studententeam Breda bestaat uit 18 studenten van verschillende opleidingen in Breda. We hebben twee doelen en dat is awareness creëren onder studenten over Unicef en het organiseren van evenementen waarvan de opbrengst naar Unicef gaat. Dat doen we zonder budget. Ons doel is dus om geld op te halen en niets uit te geven.” Wat is jouw rol in het team? “Ik ben voorzitter. Dat betekent dat ik de vergadering leid, ik verzorg het contact met Unicef Nederland en ik ben verantwoordelijk voor de sollicitatieprocedure als nieuwe studenten zich als vrijwilliger bij ons melden.” Wat voor evenementen organiseren jullie? “In de winter organiseren we altijd Unicef On Ice. Dat hebben we drie jaar geleden in Breda bedacht en het is een landelijke actie geworden die alle studententeams in hun stad organiseren. De entreeprijs van de ijsbaan gaat die dag naar Unicef en we schaatsen zelf ook voor sponsorgeld. Verder hebben we een speeddate georganiseerd, waar zelfs een relatie uit voort is gekomen en je kunt ons sponsoren tijdens de Singelloop.” Waarom zet jij je in voor Unicef en niet voor een ander goed doel? “Zelf heb ik een mooie kindertijd gehad in een fantastisch gezin. Ik heb alles kunnen doen wat ik wilde, maar er zijn zoveel kinderen – ook in Nederland- die dat niet kunnen. Ik vind het belangrijk dat er opgekomen […]
-
Paco vindt Spanje in Breda
tekst: Renée ter Berg Tekstproducties Fotografie: Dennis van der Sloot, Studio Lys Gezellig aan het lunchen op het terras? “Ja, klopt. Het is mooi weer, dus dan is het ideaal om op het terras even te genieten van lekker eten en drinken. ’t Sas is een van mijn favoriete plekken in de stad.” Woon je in Breda? “Oorspronkelijk kom ik uit Malaga, Zuid-Spanje. Sinds 1989 woon ik in Nederland en nu sinds 3 jaar in Breda.” Hoe ben je hier terecht gekomen? “Vier jaar geleden ben ik gescheiden en toen ben ik gaan nadenken over waar ik wilde wonen. Door mijn werk als projectleider in de telecom ken ik heel Nederland, maar alleen Breda gaf mij een gevoel van thuis-zijn. Eerst was Spanje voor mij altijd nog mijn thuis, maar sinds ik hier woon is Breda mijn thuis. Het is hier gemoedelijker dan in de rest van Nederland. De mensen zijn wat zachter een beetje zoals in Spanje.” Je houdt van het zachte van Breda, maar je ziet er zelf behoorlijk stoer uit. “Van binnen ben ik anders dan ik eruit zie. Ik dans graag salsa en ik kook, ik hou ervan om mijn huis mooi in te richten en ik hou van winkelen. Sommige mensen denken dat ik gay ben, maar dat is niet zo. Ik ben ook best verlegen en stap bijvoorbeeld niet zomaar op een vrouw af.” Je kookt dus graag. Kook je dan Spaanse gerechten? “Spaans, maar ook Nederlands of Italiaans. […]
-
Mariëlle en Inge en de kracht van vrijwillige inzet
Tekst en kiekje: Renée ter Berg, in opdracht van Breda Actief Bij For You en het TekstielAtelier in de Mauritsstraat werken veel verschillende vrijwilligers. Mensen die naast hun werk nog iets anders willen doen, mensen met een WMO-indicatie en mensen die via GGz als vrijwilliger aan de slag zijn. Zij zijn door psychische problemen nog niet klaar voor de arbeidsmarkt, maar willen wel graag ervaring op doen en lekker bezig zijn. Mariëlle werkt een dagdeel per week bij For You naast haar parttime baan als Officemanager. Mariëlle, hoe ben je als vrijwilliger bij For You begonnen? “Ik ben gek op snuffelen in tweedehands winkeltjes en was daardoor bekend met For You. Toen mijn kinderen naar de middelbare school gingen, had ik wat meer tijd op maandag. Ik vroeg of ik iets kon betekenen voor For You. Ze waren blij verrast dat ik spontaan mijn hulp aanbood. In een eerste gesprek hebben we het gehad over wat ik zou kunnen en willen doen. Behalve de tweedehandswinkel is er ook het Tekstiel Atelier. Daar worden nieuwe spullen gemaakt van stoffen die we binnenkrijgen en kleding die niet verkocht is. Ik heb zelf ervaring met naaien, dus ook die taken kan ik doen, maar ik sta toch meestal in de winkel. Wat doe je zoal in de winkel? “Samen met mijn collega’s zorg ik dat de winkel er netjes uitziet en we helpen de klanten. Het contact met verschillende mensen vind ik het leukst. Voor mijn werk ben ik […]
-
In het Valkenberg met Rachel en Harmke
Tekst: Renée ter Berg Fotografie: Dennis van der Sloot, Studio Lys Wat een gezelligheid hier in het park! Hebben jullie een fijne dag? Harmke: “Ik heb vandaag mamadag, dus ik heb een ontspannen dagje met mijn zoon Jax. Straks ga ik mijn dochter ophalen uit school en nog wat administratie doen.” Rachel: “Ik ben lekker op de fiets hier naartoe gekomen en straks leg ik mijn dochter Jess op bed. Dan ga ik even chillen, de hond uitlaten en dan begin ik om 17.00 uur met werken. Ik werk op een woonvoorziening met licht verstandelijk gehandicapte mensen. Ik heb een slaapdienst tot 12.00 uur morgenochtend. Meestal kan ik wel om 23.00 uur naar bed, maar echt slapen lukt me meestal niet. Als ik thuiskom ga ik altijd nog even naar bed. Het heeft voor- en nadelen. Nu ben ik overdag lekker vrij, dus dat is juist fijn.” Hoe kennen jullie elkaar? Harmke: “We zijn vroeger collega’s geweest bij kinderopvangorganisatie Kober. Sindsdien hebben we contact gehouden met elkaar en zijn we vriendinnen gebleven. Ik heb nu samen met mijn man de lunchzaak Jan en Alleman in de St. Janstraat. Daarnaast werk ik ook nog bij een bso van Kober.” Hoe ben je in de horeca terecht gekomen? Harmke: “Mijn man is kok. Hij had het niet meer zo naar zijn zin en wilde wat anders gaan doen. Toen kwam het concept voor een eigen lunchzaak voorbij en dachten we, dit gaan we oppakken.” Hoe Bredaas zijn jullie? Rachel: […]
-
Marion zingt blijdschap de stad in
Interview: Renée ter Berg Tekstproducties Fotografie: Dennis van der Sloot, Studio Lys Hoi Marion, gezellig op pad in Breda met vriendinnen? “Samen met deze drie vrouwen van mijn koor de Turfschippers heb ik net een leuk gesprek gehad over de organisatie van de Lichtsloepenparade. We gaan optreden hier aan de Nieuwe Haven tijdens de Lichtsloepenparade in september. De parade bestaat dan 10 jaar en ons koor toevallig ook.” Je hebt een eigen koor? “Ja, klopt. Ik ben dirigent van een aantal koren in Breda: het Vrouwenkoor Breda, Shanty / wereldmuziekkoor De Turfschippers, het Avanskoor, en Tegen de Wind mee dat maatschappijkritische liederen zingt. We treden regelmatig op bij evenementen in de stad.” Staat er binnenkort ook iets leuks op het programma? “Jazeker. Op 16 mei staat een samenwerking met het Avanskoor, mijn overige koren en het orkest van de KMA op het programma. Tijdens het Spanjaardsgat Festival zingen we ons vredesrepertoire op het ponton in verband met de viering van de Vrede van Breda 350 jaar. Ik denk dat er zeker 75 man meezingt die avond. Het zal een heel spektakel worden!” Wat voegen jouw koren en muziek toe aan Breda? “Zingen verbindt en van zingen wordt je gelukkig. Overal waar we optreden brengen we die blijheid over.” Zijn er nog verborgen pareltjes in de stad waar je graag komt? “Het kapelletje tegenover de Hema in de stad vind ik een erg mooi plekje. Als het rustig is en ik loop daar naar binnen test […]
-
Jacqueline kijkt naar zichzelf
Tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties (i.o.v. Breda Actief) Jacqueline, jij bent lid van de raad van toezicht van Breda Actief. Wat houdt dat in? “De raad van toezicht houdt toezicht op het bestuur. We vergaderen zo’n zes keer per jaar en kijken dan mee of alles volgens de regels verloopt. Of de beslissingen die gemaakt worden wel in het belang van de organisatie zijn. Zelf heb ik een marketingcommunicatie achtergrond en daarom denk ik ook graag mee over hoe Breda Actief zich laat zien, zowel bij het publiek, als op het Stadskantoor, als bij alle andere organisaties in het sociale domein.” Hoe doe je dat? “In het begin was ik zo onder de indruk van alles wat Breda Actief doet, dat het me duizelde. Waar kan ik nog iets toevoegen? Maar juist door naar de hoofdlijnen te kijken, kan ik een klankbord zijn. Ik zet een stapje terug en vraag waarom iets op een bepaalde manier gedaan wordt. Ik stel vragen bij wat ik niet duidelijk vind en kijk of de organisatie scherp blijft op de gestelde doelen.” Het is een vrijwillige functie. Maar je hebt ook nog je werk en een gezin. Waarom vind je het belangrijk om ook vrijwillig actief te zijn? “Ik was altijd al een idealist. Als ik terugdenk, begon dat al toen ik net kon lezen. Op het klooster aan de Generaal Maczekstraat stond toen heel groot gespoten: ‘Verbeter de wereld, begin bij jezelf.’ Ik las dat en die zin […]
-
Op Evelines terras
tekst: Renée ter Berg fotografie: Dennis van der Sloot – Studio Lys Lekker weertje. Het terras kan weer naar buiten? “Ja, klopt. Ik werk bij Yirga, een koffiezaakje in de St. Annastraat. Ik heb net het terras opgebouwd en straks is de zon wat meer gedraaid, dan kunnen de mensen hier lekker in de zon zitten. We hebben veel trouwe vaste gasten, maar nu het lente is en het terras buiten staat weten ook andere mensen ons wat makkelijker te vinden. Dan krijgen we weer nieuwe enthousiaste reacties van gasten die ons concept nog niet kennen. Ze vinden het leuk dat we bijna alles zelf maken. Zometeen ga ik beginnen het bakken van de oatmeal cookies en de cheesecake.” Doe je nog meer naast werk hier? “Naast mijn werk bij Yirga studeer ik Visual Art en Design Management aan de Hogeschool van de kunsten in Utrecht, het is een combinatie van kunst en economie. Ik hoop na mijn studie wat te kunnen toevoegen aan Breda op het gebied van cultuur. Ik organiseer nu samen met Maud van Almkerk ‘De Mus’, dat is een sprekersavond in café het Hijgend Hert. Elke eerste donderdag van de maand komen er dan vier kunstenaars of artiesten vertellen over hun werk en wie ze zijn. Ik weet nog niet precies wat ik na mijn studie wil gaan doen, maar ik denk dat het in Breda wel nodig is om wat meer te gaan samenwerken op het gebied van cultuur. Misschien kan ik daar een […]
-
De dinsdag van Juup
tekst: Renée ter Berg Tekstproducties fotografie: Dennis van der Sloot van Studio Lys Wat ben je aan het doen? “Mijn moeder, mijn broer Ot en ik doen boodschappen op de biologische markt. We wonen niet meer thuis, maar wel allemaal in Breda. We doen dit bijna elke dinsdag, als we geen andere afspraken hebben. Mijn zus komt zo ook hier naartoe en daarna gaan we altijd met z’n allen naar het huis van mijn ouders op de Beatrixstraat. Daar eten we dan samen. Ik heb in Tilburg gestudeerd en ook toen kwam ik elke dinsdag hier naartoe. Biologisch eten doen we al jaren. Ik vind het belangrijk voor het milieu maar ook gezonder voor mezelf.” Wat zijn je favoriete plekken van de stad? “Ik ben theatermaker en werk op veel locaties in het Klavers Jansen gebied zoals Elektron, Belcrum Beach, Stek, Podium Bloos; dat zijn allemaal toffe plekken. Zelf woon ik ook in die buurt, achter Podium Bloos. Ik maak theatervoorstellingen met kinderen en verstandelijk beperkten, naast de uitvoeringen die ik doe met professionals. Van kleins af aan wilde ik al creatief bezig zijn. Mijn theaterstukken zijn heel beeldend, het totaalbeeld speelt een belangrijke rol. Het decor en de kostuums maak ik zelf of ik koop tweedehands kleding bij Café Couture of Emmaus. Soms vermaak ik die kleding nog en soms laat ik het zoals het is. De creativiteit zit dan in de combinaties die ik maak met de kleuren en de materialen.” Met welk theaterproject ben […]
-
Voorkomen, ontdekken en vluchten
Gerard, jij bent een van de Ambassadeurs Brandveilig Leven. Wat houdt dat in? “Wij maken bewoners bewust van de gevaren van brand. We informeren ze hoe ze brand kunnen voorkomen en ontdekken en hoe ze kunnen vluchten bij brand. We geven voorlichting op beurzen en bij woningbouwverenigingen, maar ook in verzorgingstehuizen, aan mantelzorgers en bij mensen thuis via huisbezoeken. Onze organisatie is een initiatief van de gemeente en de brandweer, maar we hebben het helemaal zelf opgezet.” Maaruh, zo vaak ontstaat er toch geen brand? “Je denkt misschien dat het jou niet zomaar zal overkomen. Maar dat denkt je buurman ook. Toch zijn er jaarlijks zo’n 6000 woningbranden en tientallen dodelijke slachtoffers.” Hoe kunnen jullie voorkomen dat mensen slachtoffer worden van brand? “We leggen ze uit waar ze op moeten letten en bij huisbezoeken lopen we samen met de bewoners met een checklist door het hele huis. De checklist begint al met de vraag of het huisnummer wel goed zichtbaar is. Als de brandweer komt en je huisnummer niet kan vinden, is dat al mis. Maar ook vragen over vluchtwegen, de meterkast, het gas, de cv-ketel, hoe je omgaat met elektriciteitssnoeren en laders. We lopen alles goed na.” Waarom ben je dit vrijwilligerswerk gaan doen? “Ik ben zelf elektrotechnicus geweest en heb ook installaties ontworpen waar brandveiligheid een belangrijke rol speelde. Inmiddels ben ik met pensioen en toen ik een oproepje zag staan dat er Ambassadeurs Brandveilig Leven gezocht werden, leek me dat een goede manier om […]
-
Marlinde verlicht kerst
Marlinde, op 27 december organiseer jij samen met verschillende mensen Kerstverlichting in Breda. Wat houdt dat in? “Kerstverlichting is een meditatieavond in het Valkenbergpark. Ik heb het vorig jaar samen met Tijn Touber van Stadsverlichting opgezet. Stadsverlichting is een initiatief waarbij elke maand 900 huishoudens in Nederland hun woonkamer openstellen voor mensen die tegelijkertijd willen mediteren. Vorig jaar werd de vluchtelingencrisis steeds zichtbaarder en er heerste angst onder mensen door de aanslagen in Parijs. Ik dacht: het zou mooi zijn als we een collectieve meditatie kunnen houden waaraan iedereen deel kan nemen. Om een keer een ander geluid te laten horen dan alle protesten tegen de vluchtelingenstroom, tegen asielzoekers. Het geluid van de stilte.” Mooi bedacht! Hoe kreeg je het van de grond? “Ik heb Tijn Touber benaderd en hij was enthousiast. Hij zou het idee van Kerstverlichting in Amsterdam uitvoeren en ik samen met Lenneke en Ronald hier in Breda. Via de Facebookpagina van Tijn is het ook door andere steden en dorpen in Nederland opgepikt. Het is heel organisch ontstaan. We hebben posters laten maken in verschillende talen, zodat we ook vluchtelingen zouden bereiken.” Hoe verliep de avond zelf? “We begonnen de avond met een binnenkring van mensen die bij kaarslicht in het park zaten. Langzaam kwamen er steeds meer mensen om de kring heen zitten tot er wel 250 mensen aanwezig waren. Iedereen was welkom en ook voorbijgangers sloten spontaan aan. Het was fantastisch om te merken dat er zoveel mensen naartoe kwamen. We begonnen […]
-
Freerunning met Nino
Ha Nino, waar zijn we precies? “Dit is het Parkour Park van Parkour Breda. Freerunning is mijn sport en omdat de plekken waar je dit kunt doen in Breda schaars zijn, leek het mij en een aantal andere freerunners heel cool om een park te hebben waar we kunnen trainen.” Hoe ben je met freerunnen begonnen? “Ik skateboardde en wilde daarnaast meer conditie opbouwen. Hardlopen vond ik wat saai, maar ik had al vaker filmpjes gezien van freerunners. Toen ben ik er zes jaar geleden gewoon op straat mee begonnen. Het begint met een keer over een muurtje springen bijvoorbeeld. Ik werd steeds enthousiaster en besloot het echt als sport te gaan doen. Locaties met reliëf, zoals de trappen en muurtjes bij het stadskantoor zijn het interessantste.” Hoe heb je het voor elkaar gekregen dat het Parkoer Park gebouwd kon worden? “Met Thijs, een vriend van me, was ik bij skatewinkel Bonk om kleding te kopen. Bonkie, de eigenaar, vertelde ons dat er die avond een overleg was over de Belcrum. Iedereen zou ideeën mogen voorleggen voor het gebied bij de Veilingkade. We zijn erheen gegaan om ons idee voor het Parkour Park te vertellen. De aanwezigen reageerden enthousiast en er kwam een vervolgafspraak bij de gemeente. We moesten een plan maken en aangeven hoeveel budget we nodig hadden.” En toen kregen jullie een pot met geld? “We kregen wel subsidie, maar dat was nog niet voldoende. Daarom hebben we een crowdfundingactie opgezet en ons tegelijkertijd aangemeld […]
-
Cor en zijn vakmannen maken de illusie
Cor, wat is dit voor een bijzondere plek? “We zijn hier bij de Facilitaire Theater Werkplaats Breda, waar ik voorzitter van ben. De Facilitaire Theater Werkplaats maakt decorstukken en kleding voor toneelverenigingen in Breda. Vroeger met name voor de Groot Bredase Revue, dat later Breda on Stage werd. Nu dat theatergezelschap niet meer bestaat, werken we voor allerlei verenigingen. Dat doen we tegen kostprijs, zodat het betaalbaar blijft. Iedereen die hier werkt doet dat op vrijwillige basis. We vragen alleen een bijdrage om de huur van de werkplaats en de materialen te kunnen bekostigen. Totaal zijn we met 18 mannen en 12 vrouwen. Kom, dan laat ik je het kledingatelier zien en de werkplaats.” Wat een geweldige ruimte hebben jullie hier. Ik zie dat de mannen hard aan het werk zijn. “Klopt, zij zijn hier twee dagdelen per week bezig met het maken van decorstukken. Ze werken nu aan een bedombouw voor een voorstelling van Tiuri en we hebben onlangs een fotowand gemaakt voor Breda Photo. Als er een grote productie aan komt waar veel werk bij komt kijken, dan zijn we natuurlijk vaker aanwezig. De vrouwen zijn hier altijd druk met het maken van de kostuums.” Jij moet vast ook iets met theater hebben, anders zou je geen voorzitter zijn van deze club, of niet? “Dat klopt. Mijn vrouw en ik zijn allebei gek op theater en musicals. Theater is ons leven. We gaan ook regelmatig naar New York om daar op Broadway grote producties te bekijken. […]
-
Rick bouwt aan Breda Photo
Tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Je bent druk bezig hier. “Klopt, we zijn de steigers aan het bouwen waar straks de foto’s opgehangen worden voor Breda Photo. Het festival gaat volgende week van start en deze week zijn we met ongeveer dertig vrijwilligers op verschillende locaties aan het opbouwen. Voor mij is het de eerste keer dat ik meehelp.” (Breda Photo is inmiddels van start en duurt nog tot 30 oktober, red.) Wat zijn je taken allemaal? “Vandaag help ik met de opbouw, het sjouwen en steigers bouwen. Twee weken geleden heb ik de presentatiemeubels voor de boeken geschuurd en geschilderd en daarnaast doe ik grafische dingen voor Breda Photo, zoals het ontwerpen van de Facebookbanners en de t-shirts. Het is heel gevarieerd.” Waarom heb je je aangemeld als vrijwilliger? “Ik was al geïnteresseerd in Breda Photo en op de website zag ik dat ze met vrijwilligers werken. Toen heb ik een mail gestuurd om eens te informeren.” Interesse in een evenement is één ding, maar jij wilde er meteen ook iets voor doen. “Ja, ik heb ook twee jaar voor 3voor12 (website met lokale concertreviews, red.) in Breda foto’s gemaakt en bij het Graphic Design Festival wel eens vrijwilligerswerk gedaan. Verder ben ik op mijn zeventiende als vrijwilliger bij Mezz begonnen en heb ik daar nu een betaalde functie als bedrijfsleider. Ik werk bij Mezz zelf dus veel met vrijwilligers, maar ik deed zelf niet veel vrijwilligerswerk meer. Dat vond ik jammer en […]
-
Rowans hart voor honden
Rowan, hoe ben jij als vrijwilliger bij het dierenopvangcentrum Breda terecht gekomen? “Ik heb bijna anderhalf jaar gereisd door landen als Indonesië, Oeganda, Thailand en India en ik zag daar veel straathonden. Die waren helemaal verwilderd en konden daardoor ook niet meer bij mensen wonen. Hierdoor besefte ik me hoe goed alles in Nederland geregeld is. In Nederland hebben we geen straathonden, want honden zonder thuis worden opgevangen in een dierenasiel. Ik wilde graag een steentje bijdragen, dus ik stuurde een mail naar het dierenopvangcentrum Breda en vervolgens werd ik aangenomen als vrijwilliger.” Jij bent dus meer een hondenmens dan een poezenmens? “Dat klopt. Als kind wilde ik altijd al een hond, maar ik mocht er geen. Mijn opa en oma hadden wel een klein hondje en daar had ik direct een klik mee. Ook op dit moment heb ik zelf geen hond. Ik ben 27 jaar, ik begin in september aan een nieuwe baan en ik woon nog anti-kraak. Ik wil mijn leven eerst op de rit hebben voordat ik een hond neem. Te veel mensen nemen een huisdier in een impuls. Ze vinden het schattig of stoer, maar denken er niet over na wat er allemaal bij komt kijken. Veel van die dieren komen dan bij ons in de opvang terecht.” Hoe was het om voor het eerst kennis te maken met de honden? “In het begin vond ik het best indrukwekkend om met de honden te werken. Ik ga één keer per week naar het opvangcentrum […]
-
Ans geeft aandacht
Ans, jij werkt als vrijwilliger in het Amphia Ziekenhuis. Wat is voor jou nu het belangrijkste van wat je doet? “Aandacht voor de patiënten, daar draait het om. Op de afdeling zelf is daar, heel begrijpelijk, niet altijd tijd voor. Wij, als vrijwilligers, kunnen die tijd wel nemen. Om even naar iemand te luisteren, een kopje koffie aan te bieden, misschien eens een arm om iemand heen te slaan of voor ze te bellen over iets wat ze niet helemaal begrepen hebben.” Wat zijn jouw taken precies? “Ik zit een dagdeel per week bij het servicebureau. Daar geef ik informatie aan zowel patiënten als bezoekers en ik zorg voor de eerste klachtenopvang. Daarnaast ben ik locatie-coördinator voor de vrijwilligers. Dat houdt in dat ik twee keer per jaar met de vrijwilligers van de verschillende projecten overleg heb om te evalueren hoe het gaat. Voorbeelden van dit soort projecten zijn bijvoorbeeld het gastontvangst en het servicebureau; het aanbieden van koffie of thee op de poli’s en het geven van informatie. Ik verzorg het uitje voor de vrijwilligers en organiseer iets als iemand een jubileum viert of afscheid neemt. Als vrijwilligers ergens mee zitten in hun werkzaamheden, dan kunnen ze bij mij terecht.” Dus niet alleen de patiënten zijn voor jou belangrijk, maar ook de vrijwilligers zelf? “Zeker. De intensiteit en het enthousiasme waarmee ze zich inzetten, dat is erg mooi. Er wordt een behoorlijk beroep op ze gedaan. Het kan fysiek best belastend werk zijn, ze werken op vaste […]
-
De Heuvel in met Erwin
tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Ha Erwin. Jij bent een actieve bewoner in de wijk Heuvel, toch? “Klopt, ik zet me vrijwillig in voor verschillende organisaties. Ik ben bijvoorbeeld ambassadeur armoedebestrijding en ik werk voor Steungezin.nl, maar ik ben begonnen met het doen van vrijwilligerswerk hier in de wijk voor de wijkraad Heuvel en later voor het Wijkplatform Heuvel.” Waarom vind je het doen van vrijwilligerswerk zo belangrijk? “Door gezondheidsproblemen kan ik niet fulltime werken. Maar alleen maar thuis zitten wil ik ook niet. Ik vind het belangrijk om me nuttig te maken. Omdat ik betrokken ben bij veel projecten zie ik ook wat het doen van vrijwilligerswerk met andere mensen doet. Mensen krijgen een glimlach op hun gezicht als ze erachter komen dat ze als inwoner zelf heel veel kunnen bereiken in hun buurt.” Proberen jullie dat met Wijkplatform Heuvel te bereiken? “Jazeker. Het Wijkplatform is twee jaar geleden ontstaan vanuit een bijeenkomst die we met inwoners van de wijk en de gemeente hadden georganiseerd. Tijdens die bijeenkomst zijn we gaan kijken wat er goed gaat in de wijk, wat er beter kan en wat we eventueel zelf als bewoners konden doen. Op basis van die ideeën zijn toen werkgroepen ontstaan met thema’s als: leefbaarheid, verkeer en het Nolensplein. De mensen in de werkgroepen komen zelf regelmatig bij elkaar om plannen te bespreken en te maken. Zo is bijvoorbeeld de buurtonderneming NOL & zo ontstaan op het Nolensplein. Het is een plek waar mensen […]
-
Martijn is trots op Prinsenbeek
tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Martijn, jij bent voorzitter van de Jeugdraad in Prinsenbeek. Wat doet de Jeugdraad precies? “We organiseren activiteiten voor de jeugd. Carnaval is heel groot in Prinsenbeek, maar we vinden het belangrijk dat er voor kinderen en jongeren ook de rest van het jaar leuke dingen te doen zijn.” Kun je wat voorbeelden geven? “Bij de opening van De Kuil (de natuur-zwemplas in Prinsenbeek, red) organiseren we elk jaar een weekend vol activiteiten zoals een zeskamp en springkussens. We gaan de Beekse Quiz junior organiseren, dat is een variant voor kinderen op het hier bekende evenement: de Beekse Quiz. Ook zijn we bezig met een scholenproject waarbij de basisschoolkinderen meer te weten komen over de geschiedenis van Prinsenbeek. Spelenderwijs en met behulp van leuke rondleidingen door het dorp komen ze meer te weten. Prinsenbeek is een trots dorp en we vinden het belangrijk dat ook kinderen die trots meekrijgen.” Ben jij zelf ook zo trots op Prinsenbeek? “Zeker! Als je alleen al kijkt naar onze Carnavalsoptocht. Het is mooi om te zien dat we met een klein dorp van maar 11.000 inwoners zoveel bezoekers trekken vanwege de mooie wagens. Ik ben ook trots op het saamhorigheidsgevoel in Prinsenbeek. Als we iets organiseren met de Jeugdraad en we vragen om hulp bij de ondernemers, dan staan ze altijd klaar om ons te helpen. Het verenigingsleven is heel belangrijk. Iedereen zet zich graag in voor het dorp.” Veel vrijwilligers dus hier in […]
-
De ondernemerskracht van Natasja en Karen
Gezellig een kop koffie bij de Uitdaging? Natasja: “Klopt. Karen en ik hebben samen een pr-bureau hier in Ulvenhout, Talk About. De Uitdaging is een hele fijne plek om te lunchen of te overleggen als we even niet op kantoor willen zitten. Ik vind het echt geweldig hoe ze dit hier gedaan hebben. Het is een mooi pand, het eten en drinken is goed en het is erg mooi dat ze hier mensen met een verstandelijke handicap een kans geven om te werken.” Hoe lang hebben jullie al samen een bedrijf? Karen: “Talk About bestaat in 2016 5 jaar! We kennen elkaar van een ander communicatiebureau waar we hebben gewerkt. We konden het daar al heel goed met elkaar vinden. Natasja was mijn leidinggevende en zij vroeg mij op een dag hoe ik mijn toekomst zag. Ik had een reis gepland naar Argentinië en Australië en ik zei zoiets als: ‘dat zie ik daarna wel weer’. Zij vroeg me hoe ik erover zou denken om iets voor mezelf te beginnen. Ik zei dat ik dat alleen nooit zomaar zou doen. Toen stelde Natasja voor om samen iets te beginnen. Ik was direct enthousiast en de volgende dag hebben we al besloten dat we na mijn reis samen een bedrijf zouden beginnen.” Een spannende beslissing. Hoe begin je dan? Hoe kom je aan je opdrachten? Natasja: “We hebben eerst samen gepraat over hoe we het wilden aanpakken. Het was al snel duidelijk dat we ons wilden richten op pr […]
-
Yung Wa geeft zelfvertrouwen
Yung Wa, jij geeft Wing Chun lessen. Wat houdt dat in? “Wing Chun is een kung fu-stijl. Het is een zelfverdedigingsport. Zelf doe ik het vanaf mijn twintigste. Ik heb een aantal jaren les gehad in Nederland en tijdens mijn wereldreis in Azië de kans gekregen om diverse meesters te ontmoeten. Zo heb ik verschillende stijlen leren kennen en daarmee mijn eigen variant op Wing Chun gecreëerd. In de lessen besteden we veel aandacht aan het winnen van spierkracht via techniek. Hierdoor is het ook uitermate geschikt voor vrouwen. Het verhaal gaat dat Wing Chun ook ontwikkeld is door een vrouw. Naast het fysieke, trainen we ook de geest via meditatie. Ik geef de lessen elke donderdagavond van 20:00 – 22:00 in Geeren-Noord, bij buurthuis Noorderlicht.” En wat bijzonder is, je lessen zijn gratis! “Dat klopt. Ik heb een baan als ICT’er en het geven van Wing Chun-les is mijn passie en hobby. Eerst gaf ik samen met mijn eerste leraar les aan een klein groepje vrienden, maar ik wil het graag groter aanpakken en meer mensen bereiken. Daarom heb ik besloten om de lessen beschikbaar te maken voor iedereen en met wat hulp hebben we een gymzaal geregeld. Het is voor mij belangrijk om iets terug te geven aan de wereld en de maatschappij. Op deze manier kan ik mensen helpen met hun zelfvertrouwen en ze leren tot rust te komen in lichaam en geest. Ook mensen die geen geld hebben om te sporten kunnen bij mij terecht. […]
-
Met Stephanie is schoonmaken een feestje
Gefeliciteerd Stephanie! Maaruh, ben je nu het bos aan het schoonmaken op je verjaardag? “Klopt. Ik vind het altijd leuk om voor mijn verjaardag iets origineels te organiseren. Toen ik zag dat het landelijke opschoondag was op mijn verjaardag, leek het me heel mooi om dit met elkaar te combineren en met vrienden en familie te gaan opruimen in het Mastbos.” Wilden je vrienden en familie niet veel liever een feestje? “Er werd wel wat gemopperd, haha. Zo van: ‘Jij ook altijd met je rare ideeën, kan het niet een keer normaal!’. Maar het leuke is, ze komen! We zijn met een groep van zo’n 20 mensen. Ze vonden het echt iets voor mij.” Waarom is het echt iets voor jou? “Vorig jaar ben ik verhuisd naar een andere wijk en daar viel het me op hoeveel afval er op straat lag. Ik stoorde me er aan. Maar ik dacht: in plaats van me te ergeren, kan ik ook zelf iets doen. Ik nam contact op met de Gemeente en kwam terecht bij Opgeruimd Breda. Die ondersteunen mensen die zelf willen opruimen in de wijk met tips en materialen. Ondertussen ging ik al vaak met vrienden naar het bos en als we iets tegen kwamen dan ruimden we het op. Nu doe ik dat ook regelmatig in mijn eigen wijk en het geeft me een goed gevoel. Ik zie het als niet meer dan normaal.” Ligt er hier in het bos ook afval? “Ja. Het is zo zonde en ik […]
-
Esthers skyline van Breda
Wow, WijMakenBreda ziet er weer fris uit dankzij jouw ontwerp, Esther! Kun je iets vertellen over het ontstaan van deze kleurrijke ‘skyline’? “Ik heb drie jaar in Breda gewoond en ik kwam erachter dat Bredanaars behoorlijk trots zijn op hun gebouwen. Het leek me leuk om daar iets mee te doen. Ik hou van kleuren en laat me ook inspireren door illustraties van andere ontwerpers. Alles bij elkaar leidde dat tot dit ontwerp. Ik heb het op Facebook geplaatst en kreeg direct positieve reacties. Omdat ik als grafisch ontwerper zelf graag in de museumshop van MOTI kom, ben ik daar eens gaan praten. Zij zagen er iets in. Ik heb toen witte mokjes laten bedrukken met het ontwerp en die waren in korte tijd volledig uitverkocht. Vanaf april zijn ze daar weer verkrijgbaar. Het lijkt me mooi om soortgelijke ontwerpen te maken voor alle grote steden van Nederland.” Heb je nog wel tijd voor eigen projecten, want je hebt het ook druk met opdrachten voor klanten van je bureau Perqua? “Ja, gelukkig kan ik daar mijn creativiteit goed in kwijt. Het is een uitlaatklep voor al mijn ideeën. ’s Nachts loopt mijn hoofd vaak over. Dan lig ik in bed en dan moet ik het op papier zetten, anders blijf ik er maar over nadenken. Dat betekent dat ik soms om 3.00 uur ’s nachts aan het tekenen ben. Omdat mijn hersenen altijd zo actief zijn heb ik ook geen vast slaapritme.” Geen vast slaapritme? “Of ik slaap bijna niet […]
-
Esther gaat voor duurzame toekomst Breda
Esther, jij bent actief als vrijwilliger voor Pakhuis Breda. Wat is Pakhuis Breda? “Pakhuis Breda is een platform voor mensen die bezig zijn met de stad van morgen. Mensen die actief werken aan veranderingen in de stad op het gebied van vernieuwing en duurzaamheid. Met een groep van vijf vrijwilligers hebben we dit opgepakt. We willen een plek bieden waar je elkaar kunt ontmoeten, waar je kunt brainstormen met anderen en waar je op een netwerk kunt bouwen. Veel mensen met een goed duurzaam idee, denken dat ze alleen staan. Maar er zijn veel meer organisaties en ondernemers in Breda die hiermee bezig zijn. We willen het totaalplaatje inzichtelijk maken, zodat er ook samengewerkt kan worden.” Wat versta jij onder duurzaamheid? “Een manier van leven die blijvend volhoudbaar is. Zoals we nu leven, verbruiken we op de planeet veel meer dan er door de natuur weer aangemaakt kan worden. Dat kan anders. Maar het moet ook niet op een paar mensen aankomen, die dan vervolgens bijna niets meer verbruiken. Dat is niet vol te houden. Iedereen moet het op zijn eigen manier kunnen doen.” Jullie initiatief moet nog vorm krijgen. Wat is jouw toekomstbeeld voor Pakhuis Breda? “Het is een droom van ons om Pakhuis Breda in de koepelgevangenis te vestigen. Het AZC dat hier nu zit, zal verhuizen later dit jaar. De koepel zou een trekpleister voor Breda kunnen worden. Het is groot en daarom kun je er heel veel mee. Een restaurant als een centrale ontmoetingsplaats, misschien flexwerkplekken, […]
-
Met de buren bij Kamu Breda
tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Goedemorgen! Wat is dit voor gezellige groep? Katja: “Wij wonen allemaal bij elkaar in de straat. We zijn net naar de markt geweest en drinken nu een kop koffie hier.” Is dit voor jullie een doorsnee vrijdagochtend? Katja: “Ja, eigenlijk wel. Op vrijdag brengen we eerst de oudere kinderen naar school. Omdat veel van de ouders vrij zijn op vrijdag gaan we daarna met een paar ouders langs de bakker en dan maken we ons klaar om naar de markt te gaan. De jongere kinderen gaan dan gezellig mee.” Wat een gezelligheid zo met je buren. Katja: “Zeker. We wonen in een nieuwbouwstraatje bij het station en daar zijn we allemaal ongeveer 8 jaar geleden komen wonen. We kwamen op een leeftijd dat je aan kinderen begint en toen werden er in de straat zes jongetjes geboren waar telkens maar een maand tussen zat. Sinds de kinderen er zijn, loop je veel meer bij elkaar binnen. De meisjes hier zijn 2 en dat is de derde lichting, haha.” Rob: “Ik zat bij die eerste groep die kinderen kreeg, die jongens zijn nu 6, 7 jaar. Dan zijn er nog twee jongens van 5 en de meisjes zijn 2. ’s Morgens lopen we met acht kinderen naar school. Dat noemen we al ‘de optocht’.” Katja: “We helpen elkaar ook en dat is echt een luxe. Als je ergens heen moet, dan kan dat gewoon. De kinderen spelen regelmatig bij elkaar.” Willemijn: “Wij komen uit […]
-
Anna wijst je door de nacht
Het is Cultuurnacht! Wat doe jij hier precies, Anna? “Bij mij kun je terecht voor informatie. Ik sta de hele avond bij het Bredaas Museum. We zijn met een aantal vrijwilligers en door onze opvallende kleding zien de mensen ons nog eerder staan dan de medewerkers van het museum, haha.” Wat zijn je taken? “Ik ben aanspreekpunt voor bezoekers. Meestal komen ze de weg vragen of kinderen hebben een vraag over de speurtocht. Die speurtocht is echt een succes. Ik zie de kinderen genieten. Dan dwalen ze hier rond en dan vraag ik: ‘Zoek je de deur naar het schatgraven?’. Meteen zie je hun gezichten oplichten bij het woord schatgraven en dan roepen ze enthousiast: ‘Jaaa!’. Hier op het binnenplein is een enorme berg zand gestort en daar liggen allemaal dingen in verstopt. Daar mogen ze met een metaaldetector en schepjes naar zoeken. Ze vinden het geweldig.” Waarom heb je je opgegeven als vrijwilliger? “Sinds een aantal jaren ben ik werkloos. Toen ik een paar maanden geen werk had werd ik gevraagd als vrijwilliger voor het filmfestival (betreffende festival bestaat niet meer, red.). Nadat ik daar gewerkt had werd ik ook gevraagd te helpen bij het Graphic Design Festival, evenementen van MOTI en Breda Photo. Ik vind het belangrijk dat deze evenementen blijven bestaan. Cultuur zit al in het verdomhoekje en zonder vrijwilligers kunnen ze gewoon niet draaien.” En nu vinden we je dus bij Cultuurnacht Breda? “De Cultuurnacht heb ik zelf al een paar jaar als bezoeker ervaren. Maar […]
-
Paul en Robert draaien voor Duchenne Heroes
De Morrisdraaiers, dat zijn jullie. Wat doen de Morrisdraaiers? Paul: “Wij zijn begonnen als begeleiders van de Morrisbikers. De Morrisbikers is een team mountainbikers dat jaarlijks meedoet aan Duchenne Heroes, het zwaarste mountainbike event van Nederland. De opbrengst gaat naar onderzoek voor de spierziekte Duchenne. Het eerste jaar reden we als begeleiders de camper van camping naar camping, we deden boodschappen en wasten de fietsen. Dat was een luizenbaantje, haha. Dus we wilden ons nog nuttiger maken. Nu zorgen we al een aantal jaren tijdens het evenement voor een goede sfeer en vermaak bij de start en finish. Robert draait muziek en ik ben speaker.” Even terug naar het begin. Wie zijn de Morrisbikers? Paul: “Een goede vriend van ons, Michiel van Antwerpen is de vader van Morris. Toen Morris twee jaar oud was, zo’n 9 jaar geleden, is bij hem Duchenne vastgesteld. Het is een progressieve spierziekte waarbij de spieren langzaam afbreken. De ziekte is levensbedreigend. Michiel is een fanatieke mountainbiker en wilde iets doen. Hij besloot met Niels en Cyriel mee te doen aan Duchenne Heroes om geld in te zamelen voor onderzoek. Wij wilden ook helpen, maar omdat we niet zo sportief als de bikers zijn, besloten we als begeleiders mee te gaan. Toen we hoorden dat de vrijwilligers elke dag werden verwacht bij de finish om te klappen, bedachten we dat daar ook best wat muziek bij gedraaid kon worden. Dat hebben we op ons genomen.” Hoe ziet zo’n dag er voor jullie uit? Robert: “We […]
-
Best bekeken Bredanaars 2015
2015 zit er bijna op en Wij Maken Breda heeft inmiddels al meer dan 1400 likes. Bedankt iedereen! Heb je nog vrienden die WijMakenBreda niet kennen? Nodig ze uit om de FB-pagina te liken. Deze Bredanaars werden het afgelopen jaar het beste bekeken op de site www.wijmakenbreda.nl en op de Facebookpagina: 1. De Nieuwe Winkel van Irma –> klik verder voor het hele interview 2. Vers van Mike en Robert –> klik verder voor het hele interview 3. Jasser bouwt een nieuwe leven op –> klik verder voor het hele interview Ook dit jaar ontving ik weer heel veel positieve reacties op de interviews die ik maakte voor Wij Maken Breda. Naast oprichter en schrijver van dit blog ben ik in het dagelijks leven copywriter, journalist en content creator. Like ook: Renée ter Berg Tekstproducties. Wij Maken Breda wenst iedereen een geweldig 2016!
-
Iris op het podium
tekst en kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Wat maak je? “Ik ben zangeres in de coverband IR!S, dus ik maak muziek. De band is naar mij vernoemd, dat hebben de mannen in mijn band zo bedacht, ik niet hoor, haha. We doen nummers met een stoer geluid. Veel vrouwenrock, Anouk, Skunk Anansie, Pink. Maar ook Bruno Mars en Prince, er zit altijd een rauw randje aan.” Maak je ook eigen nummers? “Nee, ik kies heel bewust voor een coverband. De ambitie om door te breken met eigen nummers heb ik niet. Voor mij is het het belangrijkste dat ik mensen zie genieten. Dat gaat sneller met bekende nummers en het geeft me altijd een enorme kick. Mensen vragen wel eens waarom ik niet mee doe aan de Voice. Maar die behoefte heb ik helemaal niet. Ik heb het ontzettend naar mijn zin in mijn baan bij publieksservice van Gemeente Breda en ik heb een fantastisch gezin.” Waar kunnen we jou en de band meestal bewonderen? “We treden op in kroegen en op festivals. Een hoogtepunt was dit jaar in april toen we op Paaspop in Den Hout stonden, voor Kensington en Nielson. Om dat optreden te mogen doen, moesten we in een voorronde battelen tegen vier andere bands. We wonnen en het was geweldig om daar te staan met goed geluid en goede belichting.” Je bent lekker beweeglijk op het podium, toch? “Klopt. Ik sta niet stil en ben erg impulsief en bevlogen. Soms sla ik in mijn enthousiasme […]
-
Henny en Bianca spelen voor Sinterklaas
Jullie zetten je in voor SSKB, wat doet SSKB? Bianca: “SSKB zorgt ervoor dat kinderen waarvan de ouders in de financiële problemen zitten toch mee kunnen doen aan sport en andere leuke vrijetijdsbestedingen. Binnenkort gaan we bijvoorbeeld een dag naar Lot 66 en mogen de kinderen karten en heel veel andere leuke dingen doen. Daarnaast verzorgen we Sinterklaasintochten voor alle kinderen in de wijk Haagse Beemden. Ook dat is een mooi uitje voor kinderen waar ze het thuis financieel niet breed hebben.” Hoe is SSKB ontstaan? Henny: “SSKB staat voor Stichting Sinterklaas Kindercomité Breda. Mijn broer Willem is de stichting gestart. Wij geven beiden voetbaltraining aan kinderen. Toen Willem op een dag een jongetje zag die kwam trainen met gaten in zijn voetbalschoenen omdat zijn ouders geen nieuwe konden kopen, besloot hij iets te doen. Hij vroeg aan andere ouders of ze misschien schoenen over hadden en al snel waren het jongetje en zijn broertje geholpen. Hij zag dat het zo eenvoudig was en weinig geld kostte om te helpen en wilde meer doen voor die doelgroep. We organiseren al jaren de Sinterklaas intochten, maar vanaf dit jaar spelen we zelf een beetje voor Sinterklaas door ons in te zetten voor de kinderen in deze doelgroep.” En waarom besloten jullie om je vrijwillig in te zetten voor de stichting? Henny: “Ik help mijn broer al jaren met de Sinterklaas intochten en speel dan voor Zwarte Piet. Zijn enthousiasme voor dit initiatief werkt aanstekelijk, dus het leek me mooi om hem […]
-
Mariëlle en Karin in de Bredase kruidenakker
Tekst & kiekje: Renée ter Berg Tekstproducties Wat maken jullie? Mariëlle: “Dit is de Bredase Kruidenakker. We verbouwen hier munt, tijm, peterselie, koriander, Oost-Indische kers, chilipeper en nog veel meer. Dat doen we op een duurzame manier met als doel de landbouw weer dichter bij de mensen te brengen. We verkopen onze munt onder andere aan catering Ravanello en de lunchroom Yirga in de Sint Annastraat. Het idee komt van Hans Moerenhout. Ik kwam hem tegen tijdens een netwerkavond van Stadslandbouw Breda. Ik heb een achtergrond in levensmiddelentechnologie en tuin- en landbouwinrichting en daar wilde ik iets mee gaan doen. Toen hij me vertelde over dit idee werd ik direct enthousiast. Via de gemeente vond hij dit toen nog braakliggende terrein waarmee we aan de slag konden gaan. We vormen nu een stichting met vijf mensen in het bestuur en vier vrijwilligers waaronder Karin.” Hoe wist jij dat ze hier vrijwilligers zochten? Karin: “Ik ontving een briefje in de bus dat ze hier van start gingen met de Kruidenakker en nog op zoek waren naar vrijwilligers. Dat maakte mij nieuwsgierig. Sinds drie jaar woon ik in Breda, maar ik werk fulltime in de ICT in Den Bosch. Het leek me leuk om op deze manier bij de buurt betrokken te worden, zonder dat het me te veel tijd zou kosten. Groene vingers heb ik juist niet, maar het leek me een goede manier om het te leren.” Kun je het inderdaad makkelijk combineren met je fulltime baan? Karin: “Jazeker. […]
- ‹ Older Posts